خانه‌های حیاط‌دار و پر‌جنب و جوش و پر از گیاه جای خود را به آپارتمان‌های بی‌روح و بی‌رمقی داده‌اند که هیچ جایی برای خلاقیت و شکوفایی ندارند و ساکنان آنها به جای لذت‌بردن از طبیعت به ناچار و جبر زمان به وسایل ارتباط‌جمعی پناه برده‌اند تا بتوانند لحظات تنهایی خود را پر کنند.