جواد نصرتی|روزنامه‌نگار:
مردی که میلیون‌ها درد برچید
در تاریخ، به سختی می‌توان کسی را پیدا کرد که به اندازه الکساندر فلمینگ از مرگ انسان‌ها جلوگیری کرده باشد. پزشک اسکاتلندی که در جنگ جهانی اول به‌خاطر خدمات شایسته‌اش نشان افتخار گرفت، بعد از جنگ، به‌صورت اتفاقی آنتی بیوتیکی را کشف کرد که در چند دهه، ده‌ها یا شاید صدها میلیون انسان را از مرگ نجات داده است؛ پنیسیلین. فلمینگ که در دوران جنگ جهانی اول روی زخم‌های عفونی کار کرده بود، بعد از جنگ برای ادامه تحقیقاتش به بیمارستان سنت‌مری لندن بازگشت و در یکی از بزرگ‌ترین خوش‌شانسی‌های تاریخ بشر، پنیسیلین را کشف کرد. او یک روز در جریان تحقیقاتش در سال 1928متوجه شد روی یکی از ظروف آزمایشگاهی‌اش که فراموش کرده بود درش را بگذارد، کپک ایجاد شده است. با آزمایش‌های بیشتر، متوجه شد این کپک توانایی بالایی برای کشتن باکتری‌ها دارد. فلمینگ آزمایش‌هایش را ادامه داد و سرانجام موفق شد در سال 1929پنیسیلین را کشف کند. با این حال، کشف او چندان مورد استقبال قرار نگرفت و 10سال بعد، زمانی که دو دانشمند دیگر به نام‌های هوارد فرودی و ارنست چین کارهای فلمینگ را تکمیل کردند، بشر به تکنیک تولید انبوه پنیسیلین دست پیدا کرد. در چند سال اول تولید این دارو به اهتمام دولت‌های انگلیس و آمریکا، مصرف آن محدود بود و کنترل آن به‌دست ارتشی‌‌ها بود. (فیلم بسیار معروف و دیدنی مرد سوم از کارول رید، بازار سیاه همین دارو در اروپا در انتهای جنگ جهانی دوم را تصویر کرده است). با این حال، بعد از جنگ جهانی دوم، عرضه عمومی پنیسیلین آغاز شد. فلمینگ، به همراه این 2نفر در سال 1945به‌صورت مشترک نوبل پزشکی را دریافت کرد. این کاشف بزرگ در چنین روزی در سال 1955درگذشت.
وقتی میلیون‌ها کاربر ایرانی گول می‌خورند
دو شب پیش، انتشار تصاویر و توضیحات شوکه کننده‌ای درباره تخریب خانه‌ای متعلق به چند کم توان در ارومیه، طوفانی در فضای مجازی به راه انداخت. کاربران فضای مجازی خشم بی‌حساب خود را با انتقادهای ویران‌کننده و حتی توهین‌های بنیان‌کن به مسئولان ابراز کردند و رسانه‌های معاند، این خبر را دستمایه حمله به کل کشور و حاکمیت کردند. تنها چیزی که در این طوفان مورد توجه قرار نگرفت، واقعی بودن این خبر بود. فضای مجازی، یک‌بار دیگر گول خبری که به طور ناقص منتشر شد را خورد و سوءاستفاده یک پیمانکار از چند شهروند کم توان برای گرفتن عکس بر ویرانه خانه‌ای که ادعا می‌شود بر سر آنها خراب شده، چنان موج منفی عظیمی به راه انداخت که هرگز نمی‌توان اثرات روحی منفی آن روی کاربران ساده‌دل و دلسوز را حساب کرد. این نخستین بار نیست و قطعا آخرین بار هم نخواهد بود که اخبار جعلی، دست روی احساسات انسان‌دوستانه کاربران فضای مجازی می‌گذارند. قبلا گفته شده و دوباره گفته خواهد شد که نباید در فضای مجازی، زودباور باشیم. بهترین کار در مواجهه با هر خبری، کمی صبر است. خیلی زود، افرادی که کار و حرفه‌شان پیگیری اخبار است، اصل ماجرا را پیدا و اطلاع‌رسانی خواهند کرد. اگر اهل صبر و سکوت نیستیم، می‌توانیم به شبکه‌های خبررسانی رسمی مراجعه کنیم و مطمئن شویم چیزی که دیده‌ایم یا خوانده‌ایم درست است یا نه. کسی نمی‌خواهد ما تحلیل نداشته باشیم اما کمترین کاری که قبل از این تحلیل‌ها می‌توانیم انجام بدهیم این است که مطمئن شویم موضوعی را تحلیل می‌کنیم که واقعیت دارد. همانطور که شکستن درختان در پارک‌ها و خیابان‌ها در فضای واقعی شرم‌آور و زیانبار است، دقت نکردن در تشخیص درستی اخبار و بازنشر کورکورانه آنها هم زیانبار است.
36.7 درصد کره جنوبی بیشترین شکاف درآمدی جنسیتی را دارد
