• پنج شنبه 30 فروردین 1403
  • الْخَمِيس 9 شوال 1445
  • 2024 Apr 18
سه شنبه 5 آذر 1398
کد مطلب : 88791
+
-

اعجوبه الهام‌بخش

پزشکان هنوز از زندگی پرجنب و جوش مردی که با سری وارونه به دنیا آمد و کسی امیدی به زنده ماندنش نداشت شگفت‌زده‌اند

اعجوبه الهام‌بخش

با سری وارونه به دنیا آمد و اندامش به‌شدت تغییر شکل داده بود. پزشکان از مادرش خواسته بودند که مجوز مرگش را به متخصصان بدهد. با این حال، «کلودیو ویرا دو الیویرا» آنچنان سرنوشت را به مبارزه طلبید که حالا پس از رسیدن به 40سالگی، کتابی در مورد زندگی‌اش نوشته است. نوشتن این کتاب باعث شده تا نام او یک‌بار دیگر در میان مردم جهان سر زبان‌ها بیفتد. الیویرا در مونته‌سانتوی برزیل در حالی چشم به جهان گشود که از بیماری «آنتروگریپوسیس» رنج می‌برد؛بیماری نادری که در آن مفاصل به هم می‌چسبند. این بیماری باعث شد که سر او وارونه شود. با این اوصاف، الیویرا پس از اینکه باسواد شد، توانست با قرار دادن یک قلم در دهانش شروع به تایپ کند. حتی از لب‌هایش برای استفاده از ماوس یا تلفن استفاده می‌کرد و به این ترتیب روش‌های غلبه بر مشکلات خود را پیدا کرد. او حتی به‌عنوان حسابدار واجدشرایط شناخته شد و اکنون در رویدادهای ویژه سخنرانی‌های الهام‌بخش و انگیزشی می‌کند. حالا الیویرا نخستین کتابش را با نام «جهان در مسیر اشتباه است» منتشر کرده که در موزه هنر شهر سائوپولو در جنوب شرقی برزیل رونمایی شده است.

وقتی الیویرا متولد شد، پزشکان به مادرش، خانم «ماریا خوزه ویرا مارتینز» گفتند که به‌خاطر بیماری الیویرا بهتر است که زنده نماند. او می‌گوید: مردم به من می‌گفتند که فرزندم خواهد مرد، زیرا از وقتی به دنیا آمده است به سختی نفس می‌کشد. حتی بعضی از مردم می‌گفتند که به او غذا ندهم. با این حال، برخلاف این توصیه‌ها، مادر الیویرا تصمیم می‌گیرد که به‌نظر پزشکان عمل نکند و به این ترتیب الیویرا هر روز چیزی یاد گرفت. الیویرا می‌گوید: از کودکی همیشه دوست داشتم که خود را سرگرم کنم و مشغول کاری باشم. دوست ندارم به افراد دیگر وابسته باشم. به همین‌خاطر، کمی حسابداری، مشاوره و تحقیق در مورد مشتری انجام می‌دهم. یاد گرفته‌ام که تلویزیون را روشن کنم، موبایلم را بردارم، رادیو را روشن کنم و از اینترنت و کامپیوتر استفاده کنم. همه این کارها را خودم انجام می‌دهم.

موفقیت در تحصیل
به گزارش همشهری، استقلال الیویرا همچنین باعث موفقیت او در مدرسه شد و از طرف دانشگاه ایالتی «فیرا دوسانتانا» به‌عنوان حسابدار واجدشرایط شناخته شد. مادر او در ادامه می‌گوید: ما هرگز از او نخواستیم که بی‌حرکت و ثابت باشد و همیشه به او می‌گفتیم، هر کاری که دیگران انجام می‌دهند تو هم انجام بده. به همین علت او اعتماد به نفس بالایی دارد. از اینکه در خیابان قدم بزند خجالت نمی‌کشد و آواز می‌خواند و می‌رقصد. الیویرا تا پیش از هشت سالگی توسط دیگران جابه‌جا می‌شد، اما از هشت سالگی حرکت روی زانوهایش را شروع کرد. خانواده او باید کف خانه را تغییر می‌دادند تا الیویرا بتواند بدون آسیب زدن به‌خودش قدم بزند. همچنین تخت، پریز برق و چراغ‌های او باید پایین‌تر می‌آمد تا بتواند کارهای خود را بدون درخواست کمک از دیگران انجام دهد. او به‌دلیل شکل غیرمعمولش نمی‌توانست از صندلی چرخدار استفاده کند و به همین دلیل استقلال او در خارج از خانه با اختلال همراه می‌شد. با این حال، او از مادرش درخواست کرد که به او اجازه دهد به مدرسه برود و مثل بقیه دانش‌آموزان درس بخواند. الیویرا در ادامه می‌گوید: در سراسر زندگی قادر بودم بدنم را با دنیا سازگار کنم. الان هم خود را متفاوت از دیگران نمی‌بینم و یک فرد عادی هستم. من دنیا را وارونه نمی‌بینم. این یکی از موضوعاتی است که من همیشه در سخنرانی‌های عمومی‌ام درباره آن حرف می‌زنم. این روزها به راحتی با مردم ارتباط برقرار می‌کنم و دیگر از برقراری ارتباط با دیگران هراس ندارم. من می‌توانم به مردم بگویم که یک سخنران حرفه‌ای و بین‌المللی هستم که از سراسر دنیا برای سخنرانی دعوت می‌شوم.

امیدهای جهانی

«نیکلاس جیمز وجسیک» که در دسامبر سال 1982و با بیماری «سندروم تتراآملیا» متولد شده است، یکی دیگر از سخنرانان انگیزشی جهان سراسر عجایب ماست. ویژگی این بیماری نادر که معروف به فوکوملیاست نداشتن دست و پاست.
نیکلاس در بیوگرافی خود نوشته، وقتی که پرستار او را پیش مادرش می‌برد، مادر از دیدن و نگه داشتن او سر باز می‌زند. با این حال، در نهایت پدر و مادرش این شرایط را به‌عنوان «برنامه خدا برای پسرشان» تلقی می‌کنند و او را می‌پذیرند.
نیکلاس 2پای کوچک و تغییر شکل یافته دارد که او به‌خاطر شکل یکی از پاهایش اسم آن را «ران مرغ» گذاشته است. با این حال، او می‌تواند از پایش برای استفاده از صندلی چرخدار برقی، کامپیوتر و موبایل بهره بگیرد.

مستقلاز هشت‌سالگی
 الیویرا تا پیش از هشت سالگی توسط دیگران جابه‌جا می‌شد  اما از هشت‌سالگی حرکت روی زانوهایش را شروع کرد. خانواده او باید کف خانه را تغییر می‌دادند تا الیویرا بتواند بدون آسیب زدن به‌خودش قدم بزند

 

این خبر را به اشتراک بگذارید