فضای بعد از باخت به عراق آنقدر پرآشوب و متشنج شد که کمتر کسی یادش ماند استاد محمدرضا ساکت هم روی نیمکت تیم ملی نشسته بود. اتفاقا چه عینک قشنگی زده بود و چه ژست خوبی هم داشت. حالا چه اهمیتی دارد با چه عنوانی این افتخار نصیبش شده؟ چه اهمیتی دارد که او اساسا بازنشسته است و حتی اگر نبود هم نباید از صد فرسخی نیمکت تیم ملی رد میشد؟ مهم این است که ابوالمشاغل فوتبال ایران روزبهروز در حال نفوذ بیشتر در این تشکیلات است. اصلا یک پیشنهاد خدمت دوستان داریم؛ حالا که ویلموتس توقعات را برآورده نکرده و پولش را هم نداریم بدهیم، بهتر است او را بردارند و خود ساکت را سرمربی تیم ملی کنند. آقای تاج هم که استاد دایورتکردن انتقادات است؛ چهار صباح که بگذرد همه عادت میکنند. باور کنید.
شنبه 25 آبان 1398
کد مطلب :
87901
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/jRRBl
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved