نمایش قدیمی‌ترین قرآن تا وقف پادشاه هند

 نمایشگاه میراث وقف در موزه ملی ایران تا 17آبان برپاست. در این نمایشگاه قدیمی‌ترین قرآنی که روی پوست نوشته شده و دیگر آثار فاخری که وقف شده‌اند قابل مشاهده است.
به گزارش فارس، در نمایشگاه میراث وقف 40اثر برگزیده از مجموعه موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی موزه ملی ایران شامل آثاری همچون نسخ قرآن کریم، نسخ خطی، اسناد موقوفه، چینی‌ها، آثار فلزی و فرش به نمایش گذاشته شده است. در این نمایشگاه تعداد 9جلد نسخه خطی قرآن کریم دیده می‌شود که هریک علاوه بر زیبایی معنوی از جلوه‌های خاص کتاب‌آرایی، هنری و بصری نیز برخوردار است.
قدیمی‌ترین نسخه خطی این نمایشگاه، نسخه‌ای از قرآن کریم به خط کوفی است که روی پوست نوشته شده و متعلق به سده سوم یا چهارم هجری قمری است و جدیدترین نسخه قرآن کریم نیز متعلق به مقبره شاه‌سلیمان در محلات  است که ظل‌السلطان وقف کرده است.
کرم میرزایی رئیس موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی موزه ایران درباره آثار برگزیده وقف در موزه ملی ایران گفت:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ قدیمی‌ترین قرآن که روی پوست با خط کوفی نوشته شده، از آستان شیخ صفی‌الدین اردبیلی به این موزه ارسال شده است. لوح آن از طلاست، دارای جلد پوستی است و قطع آن نیز حمایل است. این قرآن قدیمی را شاه‌عباس به اوقاف تقدیم کرده است. یکی دیگر از آثار فاخری که در این نمایشگاه وجود دارد، نسخه قرآن کریمی است که به خط ثلث و نستعلیق نوشته شده که توسط شاه هندوستان به‌عنوان نخستین وقف یک خارجی در داخل کشور شناخته می‌شود و در آستان شیخ صفی‌الدین اردبیلی وقف شده است. این کتاب در قطع سلطانی است، دارای تذهیب و طلاکاری است و یکی از شاهکارهایی است که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است.
رئیس موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی موزه ایران اظهار داشت:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ یک فرش که در سال1179 هجری قمری و به دوره زندیه بازمی‌گردد نیز توسط تقی‌خان در کرمان، وقف امامزاده زید کرمان شده است.
یکی دیگر از آثاری که در این نمایشگاه به چشم می‌خورد، چینی‌ها هستند که میرزایی درباره این وقف‌ها نیز گفت: این چینی‌ها توسط بازرگانان چینی به شاه‌عباس صفوی هدیه شدند؛ به‌واسطه اینکه شاه‌عباس تجارت آنها را رونق داد و جاده ابریشم را احداث کرد و چینی‌ها توانستند محصولات خود را از طریق ایران به اروپا صادر کنند. شاه عباس نیز این چینی‌ها را وقف بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی می‌کند که قدیمی‌ترین آن به قرن14 میلادی و جدیدترین آن به قرن16 میلادی بازمی‌گردد.