تارانتینو علیه بروس‌لی

آرش نهاوندی/مترجم

فیلم «روزی روزگاری در هالیوود» به کارگردانی کوئینتین تارانتینو، با بازی لئوناردو دی‌کاپریو، برد پیت، مارگو رابی و مایک موه، 3‌ماه پس از نمایش اولیه در کن2019 و حدود 20روز پس از اکران اولیه در آمریکا همچنان بحث‌برانگیز است.
ورایتی گزارش داده است، محور اصلی حاشیه‌های پیرامون این فیلم درباره نگاه منفی کوئینتین تارانتینو به بروس‌لی در فیلم روزی روزگاری است که انتقادات تند دختر بروس‌لی و از قضا اخیرا نیز واکنش بسیار تند‌تر تارانتینو را در پی داشته است.
کوئنتین تارانتینو نسبت به انتقادات مطرح شده درباره تصویری که از بروس‌لی به‌عنوان یک فرد متکبر و لاف‌زن در فیلم روزی روزگاری در هالیوود ارائه داده بود، واکنش نشان داده است. او ادعا کرده است تصویری که از بروس‌لی در این فیلم ارائه داده چندان هم غیردقیق و دور از واقعیت نیست.
تارانتینو در یک گفت‌وگوی مطبوعاتی در مسکو گفت که بروس‌لی به نوعی فردی متکبر و پرنخوتی بود. تارانتینو در ادامه گفت: من در لحن حرف زدن و گفتار بروس‌لی تغییر چندانی ندادم. درواقع این لحن را من از خودم درنیاوردم. 
در فیلم روزی روزگاری، نقش بروس‌لی را مایک موه (بازیگر سریال مبارز خیابانی: مشت قاتل) بازی می‌کند. او درحالی‌که متکبرانه در حال قدم‌زدن در محل لوکیشن سریال زنبور سبز است با لاف‌زنی در حال بی‌آبرو کردن محمدعلی کلی بوده و در همین حین درحالی‌که به‌نظر می‌رسد در یکی از سکانس‌های واقعی سریال زنبور سبز بازی می‌کند با کلیف بوث (که برد پیت در نقش وی بازی می‌کند) که یک بدلکار کهنه‌کار است، 3دور مبارزه خیابانی انجام می‌دهد. در جریان این مبارزه‌ها دوطرف با الفاظی رکیک یکدیگر را مورد خطاب قرار می‌دهند. در دور اول بروس‌لی و در دور دوم کلیف بوث پیروز می‌شود. راند سوم مبارزه هم به ظاهر مساوی می‌شود.

انتقادات تند دختر بروس‌لی
شانون لی در نخستین سری از انتقاداتی که نسبت به فیلم اخیر تارانتینو مطرح کرد، گفته بود: وقتی روزی روزگاری را در هالیوود در نخستین هفته از نمایش این فیلم دیدم، سالن سینما را با دلسردی ترک کردم؛ زیرا به‌نظر من تارانتینو، بروس‌لی، پدرم را مانند یک شخصیت بدجنس مغرور که بسیار خود را شکست‌ناپذیر می‌دید به تصویر کشیده است. ما در این فیلم بروس‌لی را می‌بینیم درحالی‌که در حال مبارزه با یک بدلکار است، لاف زده و دم از شکست محمدعلی کلی می‌زند.
شانون لی گفته است که پدرش اصلا لاف‌زن و از خود راضی نبود. او به سختی کار می‌کرد تا بتواند خود را در هالیوود دهه1960 اثبات کند؛ چراکه در آن زمان بازی در فیلم‌های هالیوودی برای بازیگران آسیایی- آمریکایی و حتی بازیگران رنگین‌پوست سخت بود؛ زیرا تهیه‌کنندگان و فیلمسازان هالیوود بیشتر گرایش به استفاده از بازیگران سفیدپوست داشتند؛ به همین دلیل هالیوود دهه1960 را هالیوود سفیدپوست نیز می‌خوانند.

انتقاد به شکست بروس لی در برابر کلیف بوث
منتقدان سینما به صحنه‌ای از فیلم که در آن بدلکار (برد پیت) ضربه پای بروس‌لی را در هوا می‌گیرد و او را درون ماشین پرتاب می‌کند به دیده شک و تردید می‌نگرند و معتقدند که توانایی‌های بروس‌لی در ورزش‌های رزمی، خیلی بیش از این بود که یک بدلکار بتواند به این‌سادگی ضربه وی را در هوا مهار کند و پایش را بگیرد و او را به‌سادگی به درون ماشین هل دهد.
تارانتینو در پایان اینگونه نتیجه‌گیری کرده است که اگر کلیف‌بوث قرار بود در یک مسابقه ورزش رزمی با بروس‌لی در مدیسون اسکوئر گاردن نیویورک شرکت کند، بروس‌لی او را می‌کشت. اما اگر کلیف بوث و بروس‌لی قرار بود در جنگل‌های فیلیپین رو در‌رو مبارزه کنند، کلیف بوث او را می‌کشت.