نگرانی برای سلامت سیلزدگان خوزستان
مسئولان دانشگاه علوم پزشکی اهواز میگویند مناطق سیلزده خوزستان تاکنون با طغیان بیماری مواجه نشدهاند
سیدعلیرضا شریفی| اهواز - خبرنگار:
3 هفته از وقوع سیل در خوزستان میگذرد و حالاحالاها خیال رفتن از این استان را در سر ندارد. اما چیزی که تاکنون بر جای مانده، آوارگی بیش از ۱۰۰ هزار خوزستانی است که برخی در تپههای مجاور مناطق سیلزده و برخی دیگر در اردوگاههای برپا شده در مدارس و پادگانها ساکن شدهاند.
سکونت در اردوگاه یا روی تپههای مجاور مناطق روستایی از نظر بهداشتی و درمانی مشکلاتی را برای مردم سیلزده ایجاد کرده است؛ مشکلاتی مانند بیماریهای رودهای و پوستی. البته مسئولان دانشگاه علوم پزشکی اهواز میگویند تاکنون با طغیان این بیماریها در مناطق سیلزده مواجه نشدهاند.
نگرانی مردم سیلزده
یکی از روستاییان از کمبود امکانات بهداشتی در تپههای جلیزی گلایه میکند و میگوید: ما به خاطر دامهایمان نتوانستیم در اردوگاه هلال احمر ساکن شویم و به همین دلیل دچار مشکلاتی از نظر بهداشتی شدهایم.
«نصره» ادامه میدهد: ما 3 کودک در خانواده داریم که این روزها بدنشان به دلیل گزش پشهها دچار تورم شده است. ماموران بهداشت یکی 2 بار آنها را معاینه کردند و گفتند مشکلی ندارند ولی ما نمیتوانیم در قبال مشکلی که برای فرزندانمان به وجود آمده است بیتفاوت بمانیم.
او میگوید: بچههایمان این روزها با خارش پوست مواجه شدهاند. با کمبود پوشک هم مواجه هستیم و مجبوریم از پارچه کهنه و پلاستیک به جای پوشک استفاده کنیم و همین موضوع سبب عرقسوز شدن کودکان شده است.
کمبود آب آشامیدنی
دغدغه زنان و مردان در زمینه بهداشت خانواده متفاوت است. «عامر» از نبود آب آشامیدنی برای خورد و خوراک گلایه میکند و ادامه میدهد: چند روزی است که ما مجبوریم برای خوراکمان آب را بجوشانیم و با توجه به گرم بودن هوا در ساعات ظهر با مشکل آب آشامیدنی مواجه هستیم.او ادامه میدهد: ما اینجا کنار دامهایمان زندگی میکنیم و از نظر بهداشت محیط هم وضعیت مناسبی نداریم. در طول شبانهروز انتشار بوی نامطبوع طوری است که کودکان و زنان دائما حالت تهوع دارند و این موضوع ما را اذیت میکند.این مرد روستایی اظهار میکند: نمیدانیم این مشکل تا کی گریبانگیر ماست برای همین از دهیاری و فرمانداری خواستهایم که محلی برای دامهایمان در نظر بگیرند تا ما کمی از محل نگهداری دامها دور شویم و بتوانیم به بهداشت شخصی خودمان برسیم.
هفتهای یک بار حمام میکنیم
«هاجر» پس از زیر آب رفتن روستایشان با 3 فرزندش به روی تپهها آمده و همسرش به حمیدیه رفته است تا به ساخت سیلبندها کمک کند.او میگوید: ما در بهداشت شخصی با مشکل مواجه هستیم و با توجه به کمبود آب هفتهای یک بار حمام میکنیم.هاجر ادامه میدهد: بزرگسالان بدن مقاومی دارند و میتوانند با این شرایط کنار بیایند اما کودکان زندگی در این شرایط را تجربه نکردهاند و ممکن است بیمار شوند.شرایط زندگی در این شرایط سبب شده که هاجر از خودش غافل شود و از اگزمای پوستش صحبت نکند. از او درباره وضعیت سلامت خودش میپرسم. میگوید: زندگی روی خاک و نبود دستکش سبب شده است اگزمای دستم فعال شود و حالا دچار خارش پوست شدهام که کمی تاب و تحملم را کم کرده است.
مارگزیدگی و عقربگزیدگی
یکی از پزشکان حاضر در اردوگاه به همشهری میگوید: در کنار کمکهای بیشماری که از سوی عموم مردم به سیلزدگان خوزستان اهدا میشود، جامعه پزشکی استان نیز کمکهای خود را در قالب تیمهای پزشکی یا به صورت فردی در شهرها و روستاهای سیلزده به شکل خدمات درمانی ارائه میدهد.
«سیدکریم حسینی» میگوید: ما هم در این چند روز در قالب گروههای پزشکی به میان سیلزدگان آمدهایم. بسیاری از نقاطی که به آنها سر زدهایم مناطق صعبالعبور هستند. از مردم حاضر در اردوگاهها معایناتی به عمل آورده و با توجه به مشکل هر فرد، نسخه نوشتهایم.
این پزشک اظهار میکند: با توجه به محیط صحرایی بیشتر اردوگاههای سیلزدگان، خطر عقربگزیدگی و مارگزیدگی برای ساکنان اردوگاهها، به ویژه کودکان، بسیار جدی است. باید به این مساله و ایمنی اردوگاهها از نظر وجود این جانوران توجه ویژه داشت.
تامین کِرِمهای ضد گزش
این پزشک میگوید: نکته مهم دیگر که باید مورد توجه قرار گیرد، مشکلات بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن مثل بیماریهای قلبی، دیابت و فشارخون است که به داروهای خاص نیاز دارند. لازم است پزشکان به صورت دورهای به این بیماران رسیدگی کنند، به خصوص به این دلیل که دسترسی آنها به پزشک در شرایط خاص کنونی سخت است.
حسینی با تاکید بر لزوم اهدای لوازم بهداشتی در قالب کمکهای مردمی بیان میکند: قطعا موارد بهداشتی در اردوگاهها باید مورد توجه قرار بگیرد و اصل پیشگیری ایجاب میکند که دسترسی به لوازم بهداشتی برای بانوان و کودکان میسر باشد. تاکید ما به مراکز جمعآوری کمکهای مردمی هم تامین این لوازم است.
او میگوید: وجود کرمهای ضد گزش در بستههای بهداشتی و حضور مدیریت شده پزشکان و توزیع مساوی خدمات درمانی در مناطق سیلزده نکات مهمی هستند که نیاز است بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند.
تخریب خانههای بهداشت
رئیس بسیج جامعه پزشکی خوزستان هم در گفتوگو با همشهری با بیان اینکه بسیاری از خانههای بهداشت استان تخریب شدهاند، میگوید: حدود 33 خانه بهداشت تاکنون تخلیه شده یا از بین رفتهاند. حدود 8 خانه بهداشت هم هستند که خدمات نمیدهند و عملا بلااستفاده ماندهاند.
«یاور شاهولی» میافزاید: سازمان بسیج جامعه پزشکی از روز اول سیل وارد کار شد. اولین تیمی که اعزام کردیم کارش جمعآوری اطلاعات بود و پس از آن اقدام به درمان کردیم. اولویت در روزهای اول امداد و نجات بود و تلاش میکردیم افراد را در مناطق امن اسکان دهیم.
وی بیان میکند: از روز سوم اتاق بحران تشکیل دادیم تا به سمت اقدامات موثر برویم. اقدامات ما به 2 بخش امداد و نجات و درمان تقسیم شدند که در بخش امداد و نجات از بهداری رزمی جنوب و هلال احمر استفاده میکنیم.
شاهولی میگوید: نقطهضعف ما در خوزستان این است که مدیریت واحدی برای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی نداریم. هر گروه، سازمان و دستگاهی برای خودش مشغول خدماترسانی است و طبیعی است که کمکها بین همه سیلزدهها به درستی و عادلانه و بر اساس نیاز توزیع نمیشود.
اوضاع خوزستان در پیک بیماریهای رودهای
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز در گفتوگو با همشهری با بیان این که در حال حاضر ما در پیک بهار بیماریهای رودهای و فصل شیوع بیماریهای اسهالی قرار داریم، میگوید: خوشبختانه تاکنون با طغیان بیماریهای رودهای در خوزستان مواجه نشدهایم ولی تذکرات و هشدارهای لازم به مردم مناطق سیل زده داده شده است
.
«ایرج نظری» اظهار میکند: تاکنون مشکل حاد بهداشتی و درمانی برای افراد ساکن در اردوگاهها به وجود نیامده و خدمات دانشگاه علوم پزشکی اهواز تا پایان بحران ادامه دارد.
وی بیان میکند: با همکاری هلالاحمر 8 بالگرد در خوزستان برای مسائل درمانی در مواقع اضطراری در نظر گرفته شدهاند. همچنین در برخی از اردوگاههای اسکان اضطراری، اتوبوس آمبولانس مستقر شده است.