طارمی نباش آقای علیپور

بهروز رسایلی

ضیافت عجیب‌وغریب پنالتی‌های پرسپولیس و پدیده که انواع و اقسام اتفاقات نادر در آن رخ داد، نهایتا با چیپ شگفت‌انگیز علی علیپور به پایان رسید؛ ضربه‌ای غیرمنتظره که البته به شکلی بد و ناقص زده شد و علیپور خوش‌اقبال بود که توپ با آن سرعت کم از خط دروازه عبور کرد. به هر حال امروز پرسپولیس برده و کسی کاری به علیپور ندارد اما اگر این توپ به ثمر نمی‌نشست و ورق بازی برمی‌گشت، علیپور باید یک فشار عظیم روانی را تحمل می‌کرد؛ فشاری کاذب که خودش مسبب آن بود. خراب کردن پنالتی به شکل عادی ایرادی ندارد و همه جای دنیا برای بازیکنانی در هر سطح رخ می‌دهد اما اینکه در چنین شرایط حساسی چیپ بزنی و 120دقیقه عرق ریختن همبازی‌هایت را هدر بدهی، قابل بخشش نیست.
بحث در مورد چیپ علیپور اما فراتر از اینهاست. واقعیت آن است که پنالتی این بازیکن بیش از هر چیز دیگری تصویر مهدی طارمی را در ذهن هواداران پرسپولیس تداعی کرد. طارمی که علاقه زیادی به کارهای نمایشی داشت، چندین بار ضربات پنالتی‌اش را به شکل چیپ زد که از این بین یکی از مهم‌ترین آنها در بازی با الریان قطر در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا خراب شد و نزدیک بود سرخپوشان را با حذفی زودهنگام و دردناک مواجه کند. این همان مسابقه‌ای بود که طارمی در دقایق پایانی‌اش تعویض شد و رو به هواداران «هیس» نشان داد. طارمی اگرچه گل‌های حساس و مهم زیادی برای پرسپولیس زد اما به‌خاطر همین خصوصیاتش کمتر نزد هواداران محبوب بود. خیلی مواقع احساس می‌شود بین پرسپولیسی‌ها نوعی نگاه ابزاری به طارمی وجود دارد و فقط توانایی‌های فنی اوست که باعث می‌شود حتی همین حالا هم برخی‌ها خواهان بازگشتش به تیم باشند. شاید اگر هر بازیکن دیگری جای طارمی بود و این نقش مهم را در سال‌های طلایی سرخپوشان ایفا می‌کرد، بسیار بیش از اینها محبوب می‌شد. با وجود این برخی رفتارها، حرکات و تصمیمات طارمی او را از چشم مردم انداخت.
علی علیپور اما نسخه دیگری است. تعارف که نداریم؛ او از نظر فنی در جایگاهی پایین‌تر از طارمی قرار می‌گیرد اما نوعی سادگی و بی‌آلایشی در همه کنش‌های علیپور موج می‌زند که این بازیکن را بسیار دوست‌داشتنی می‌کند؛ آنقدر که حتی وقتی از زیر زبانش بیرون می‌کشند که در کودکی هوادار استقلال بوده، باز جایگاهش بین هواداران به خطر نمی‌افتد. در این سال‌ها، بازی پرتلاش علیپور، مصاحبه‌های صاف و ساده‌اش و شادی گل‌های معمولی و طراحی‌نشده او، از مهاجم شمالی سرخپوشان چهره‌ای دلنشین ساخته است. وقتی می‌گویند «زیبایی در سادگی است» لابد یکی از مصداق‎هایش همین علی علیپور است. با این تفاسیر می‌توان فهمید که چرا پنالتی چیپ او جلوی پدیده به کسی نچسبید. این یک حرکت طارمی‌وار بود از فوتبالیستی که قرار نیست شبیه طارمی باشد. علیپور می‌گوید انگیزه‌اش از آن ضربه، تلافی رفتار تحریک‌آمیز بهنام برزای بوده؛ اما این هم برای جلد عوض کردن ستاره ساده سرخ‌ها کافی نیست. کاش این مرتبه آخری باشد که او در این نقش دوست‌نداشتنی ظاهر می‌شود.