ول کن بابا!

استقلال نتایج خوبی نگرفته و بعد از حذف از آسیا و جام حذفی، حالا کارش در لیگ برتر هم گره خورده است. در مورد چرایی این اتفاق تحلیل‌های زیادی وجود دارد. این مطلب اما نگاهی متفاوت انداخته به 6 عادت نه‌چندان خوبی که در استقلال این فصل ترک نمی‌شود و شاید بخشی از بحران، ریشه در همین‌ها داشته باشد.
  ترکیب‌های جدید شفر
سرمربی استقلال در این فصل، انواع و اقسام تغییرات را در ارنج تیمش اعمال کرده است. تقریبا هیچ دو مسابقه پشت سر همی پیش نیامده که ترکیب استقلال دست نخورد. گاهی شدت تغییرات طوری است که مثل بازی با ماشین‌سازی ناگهان 6 نفر به‌طور کامل عوض می‌شوند. شفر در بازی حذفی با سایپا، الحاجی گرو را فیکس کرد و به مرتضی تبریزی یک دقیقه هم بازی نداد اما در دیدار با ماشین‌سازی، تبریزی را از ابتدا به میدان فرستاد و این بار گرو را 90دقیقه کنار دست خودش نگه‌داشت. جالب اینجاست که با وجود نیاز استقلال به گلزنی در بازی با ماشین، روح‌الله باقری هم به میدان نرفت.
  مصدومیت‌های علی کریمی
هنوز غائله جذب علی کریمی با وجود مصدومیت و طفره رفتن پزشک باشگاه از تأیید سلامتی او در ابتدای فصل در ذهن هواداران باقی‌مانده و حالا هر چند هفته یک‌بار تعویض‌های زودهنگام کریمی نشان می‌دهد آن جنجال بی‌جهت نبوده است. هافبک دفاعی آبی‌ها که مصدومیتش هنگام گرم کردن تیم پیش از بازی رفت با السد خیلی به ضرر استقلال تمام شد، سه مرتبه هم در نیمه اول تعویض شده که نشان‌دهنده آسیب‌دیدگی اوست. به‌نظر می‌رسد این روند همچنان ادامه داشته باشد و شفر هیچ‌وقت نداند که کی می‌تواند به‌طور کامل روی این بازیکن حساب کند.
  قهر و قهرکشی گلرها
استقلال، 2 گلر خوب دارد که رقابت بدی بین آنها در گرفته است. به وضوح می‌شود فهمید که روابط مهدی رحمتی و حسین حسینی خوب نیست و این یک آتش زیر خاکستر همیشگی برای آبی‌ها محسوب می‌شود. به این ترتیب چند بازی رحمتی به میدان می‌رود و چند بازی هم نوبت به حسینی می‌رسد. خود شفر هم نمی‌داند نسخه نهایی برای دروازه تیمش چیست. به‌ویژه وقتی حسینی بیرون می‌نشیند، بدقلقی‌هایش حسابی استقلالی‌ها را کلافه می‌کند.
  بهانه‌های تکراری
بیشتر از بازی‌های نه‌چندان باطراوت استقلال در این فصل، این بهانه‌های تکراری عوامل باشگاه است که هواداران را به ستوه آورده است. شفر تقریبا در همه نشست‌های خبری قبل و بعد از مسابقات تیمش به جدایی چند بازیکن در ابتدای فصل اشاره می‌کند و این موضوع را عامل مشکلات استقلال به‌شمار می‌آورد. این در حالی است که همه می‌دانند مثلا زمستان پارسال قبل از جذب تیام، خود او می‌خواست الحاجی گرو را بگیرد.
  بحث دستیار ایرانی
از روز اولی که وینفرد شفر به ایران آمد بحث در مورد حضور یک دستیار ایرانی در کنار او وجود داشت و این مسئله به‌ویژه بعد از جدایی جری ساناک در ابتدای فصل داغ‌تر هم شد. هر روز هم یک اسم جدید وسط می‌آید؛ از فرهاد مجیدی و مجتبی جباری تا داریوش یزدانی. 4 ‌ماه است این گمانه‌زنی‌ها ادامه دارد و 4‌ماه دیگر هم اگر دندان روی جگر بگذارید کل فصل تمام می‌شود می‌رود پی کارش!
  همه چی تقصیر وزیره
عادت مخربی که استقلالی‌ها از ابتدای این فصل پیدا کرده‌اند هم یکی از آن چیزهایی است که تمام‌نشدنی به‌نظر می‌رسد. بسیاری از هواداران این تیم عقیده دارند پرسپولیس بیش از استقلال مورد حمایت وزارت ورزش قرار دارد و حتی خسرو حیدری بعد از حذف آبی‌ها از جام حذفی هم همین مسئله را تکرار کرد. فارغ از اینکه آیا این ادعا درست است یا نه، به‌نظر می‌رسد عادت به فرافکنی باعث شده استقلالی‌ها تقریبا بی‌خیال اشکالات داخلی تیم‌شان شوند. مثلا آیا کسی می‌داند الان بدنساز استقلال کیست؟ چطور می‌شود تیمی به این بزرگی ماه‌ها بدون بدنساز حرفه‌ای و تخصصی به‌کار خودش ادامه بدهد؟ آیا می‌شود گفت همه اشکالات از آن بالایی‌هاست؟