• جمعه 14 اردیبهشت 1403
  • الْجُمْعَة 24 شوال 1445
  • 2024 May 03
سه شنبه 27 شهریور 1397
کد مطلب : 31003
+
-

زنده‌باد باشگاه‌داری دولتی!

جان توشاک تنها 100روز بعد از حضورش در تراکتورسازی، از این باشگاه جدا شد و نیمه‌های شب، بدون یک کلمه مصاحبه با رسانه‌ها خاک کشورمان را ترک کرد. توشاک نخستین بمب خبری محمدرضا زنوزی بعد از خرید باشگاه تراکتورسازی بود؛ نخستین بمبی که زودتر از بقیه هم خنثی شد و حالا موجی از گمانه‌زنی‌ها را در مورد رقم غرامت پرداختی تراکتور به توشاک مطرح کرده است. در مورد میزان این خسارت، از ارقامی بین 400 تا 800هزار دلار سخن گفته می‌شود که به‌خصوص در شرایط فعلی ارز واقعا کمرشکن است. البته احتمالا آقای زنوزی مشکلی برای پرداخت این پول نخواهد داشت. اصلا خدا بیشتر هم به او پول بدهد، اما پرسش اینجاست که آیا خصوصی‌سازی واقعی و سودمند در فوتبال ایران با چنین فرمول‌هایی ممکن است؟
در دنیای حرفه‌ای فوتبال، نکته کلیدی این است که دخل و خرج باشگاه‌ها با هم بخواند؛ یعنی اینطور نیست که اگر یک نفر بی‌نهایت پول داشت، همینطور خرج کند و به احدی هم پاسخگو نباشد. در بسیاری از مواقع ناهمخوانی تراز باشگاه‌ها و زیان‌ده بودن آنها تنبیهاتی مثل حذف از تورنمنت‌های بین‌المللی را برای‌شان به همراه دارد. حالا شما فکر می‌کنید کدام‌یک از باشگاه‌های ما توان ایجاد توازن در تراز مالی‌اش را دارد؟ مورد امسال تراکتور که بسیار هم ویژه است. این تیم خریدهای هنگفت و مخارج بسیار قابل‌توجهی داشته، اما واقعا قدرت کسب عایدی حداقلی را هم ندارد. نکته اینجاست که چنین پول هنگفتی می‌توانست به جای خرج‌شدن در راه خریدهای سریع و جنجالی، صرف تقویت زیرساخت‌های تراکتورسازی شود و شرایطی بسازد که این تیم در آینده بتواند با تربیت بازیکن و کارهایی از این دست، دخل و خرجش را تنظیم کند.
اصلا قصد مقایسه حقیقی و ماهوی آدم‌ها را نداریم، اما وقتی مهم‌ترین سکانداران فوتبال خصوصی در ایران امثال حسین هدایتی و زنوزی هستند که اولی مدت‌هاست در بند به سر می‌برد و دومی در ملتهب‌ترین روزهای باشگاهش در کازان با پیراهن تراکتور در کنار بازیکن یک تیم دیگر عکس می‌گیرد، پیش خودمان فکر می‌کنیم زیاد هم نباید روی واگذاری باشگاه‌ها اصرار داشته باشیم! شاید همین باشگاه‌داری نصفه‌ونیمه دولتی، برای فوتبال ما بیشتر به مصلحت باشد. تازه این اول راه است و باید دید یکی مثل زنوزی می‌تواند تا سال‌های طولانی به همین شکل برای تراکتور خرج کند یا قرار است مثل انبوه دیگر سرمایه‌دارانی که با عطش فراوان وارد فوتبال شدند، پس از فروکش‌کردن این تب سرد، تراکتور را رها کند و برود؟

این خبر را به اشتراک بگذارید