تأمین برق بیمارستان‌ها و مراکز مذهبی

کارخانه سیمان ری بخش زیادی از برق خانه‌ها، ادارات و بیمارستان‌های تهران را تأمین می‌کرد. سال ۱۳۱۲ زمانی که نخستین خط تولید کارخانه سیمان ری راه‌اندازی شد ۲ توربین حرارتی مولد برق نیز برایش درنظر گرفته شد. برق تهران توان تأمین برق کارخانه سیمان را نداشت.
حسن فراهانی، کارشناس موزه کارخانه سیمان ری، می‌گوید: «شاید برایتان جالب باشد که بگویم در یک دوره زمانی کارخانه سیمان ری بخشی از برق تهران را تأمین می‌کرد. بعد از خط یک که روزانه ۱۰۰ تن سیمان آنجا تولید می‌شد و مولد برق قوی داشت، سال ۱۳۱۶ شمسی خط 2کارخانه نیز افتتاح شد. با افتتاح این خط تولید، 2مولد برق دیگر نیز به کارخانه اضافه شد. سال ۱۳۱۷ شمسی قرار بود خط تولید شماره ۳ راه‌اندازی شود. بیش از ۷۵ درصد کارهای ساختمانی خط سوم کارخانه انجام شد حتی بخشی از ماشین‌آلات مورد نیاز نیز خریداری شد، اما به‌دلیل جنگ جهانی دوم، کشتی حامل تجهیزات در کانال سوئز توسط متفقین توقیف و ماشین‌آلات مصادره شد که در نتیجه، خط شماره ۳ با وقفه چندساله در سال 1334 کار خودش را با توربین‌های مولد برق جدید شروع کرد.»  کارخانه سیمان ری با وجود 2 دیزل و 4 توربین برق زیادی تولید می‌کرد درحالی‌که به‌گفته فراهانی، کارخانه مازاد برق زیادی داشت و این مازاد تولید برق به فروش می‌رسید. برق کارخانه به شهرداری، حرم شاه عبدالعظیم، حرم بی‌بی زبیده، چیت‌سازی ری، بیمارستان فیروزآبادی، بیمارستان روان‌پزشکی رازی، کارخانه تولید گلیسیرین و صابون ری فروخته می‌شد. خانه‌های کارگری نیز از این برق بهره می‌بردند اما در ۹ اسفند ۱۳۶۳ ساعت ۱۱:۳۰ شب کلید کارخانه خاموش شد و همه مولدهای برق از کار افتاد و دیگر روشن نشد.»