همیشه یخبندان
نام: توچال
موقعیت: ولنجک
شمیران همیشه مقصد گردشگری پایتختنشینها بوده است. طبق آخرین برآوردها، 12روددره یا مسیر کوهپیمایی در ارتفاعات شمال تهران وجود دارد که بیشتر آنها به ارتفاعات توچال منتهی میشود.
قله توچال در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و روی خط الراس شرقی- غربی واقع شده است. مرتفعترین قله تهران از شرق به قلههای پیازچال، سیاهبند، دارآباد و از غرب به قلههای هومندچال، شاهنشین، سی و سه چم، بازارک، لوارک و روستای مورود در 35کیلومتری جاده چالوس منتهی میشود و دامنه جنوبی آن مشرف به تهران است.
داریوش شهبازی، تهرانپژوه قله توچال را یکی از نمادهای پایتخت میداند:«کوهستان توچال در شمال تهران، عامل شکلگیری زندگی و تمدن در این منطقه شد و اغراق نیست اگر بگوییم در 250سال اخیر ضامن بقای پایتخت بوده است. افزون بر این، توچال پدیدآورنده شکوهمندترین چشمانداز تهران و فراهمکننده بزرگترین تفرجگاه این شهر به شمار میرود. ویژگی منحصر به فرد توچال این است که از بیشتر نقاط تهران میتوان گوشهای از آن را به تماشا نشست. در شهرسازی مبحثی با عنوان «دالان دید» وجود دارد که نگاه و احساسات شهروندان را به سمت نمادهای ارزشمند هدایت میکند. قله توچال این ویژگی را دارد چرا که از مناطق مختلف تهران مثل جاده قم و مسیر فرودگاه امام، از ورودیهای شرقی و غربی تهران، از بزرگراه شهید چمران، از پارک شهر که قدیمیترین بوستان تهران است، از باغ ملی، میدان آزادی و فرودگاه مهرآباد و دهها معبر و گذرگاه دیگر قابل رویت است.»
درباره وجه تسمیه و دلیل نامگذاری توچال روایتهای مختلفی نقل میشود. داریوش شهبازی در اینباره میگوید: «نامگذاری توچال به دوره باستان برمیگردد. تو بهمعنای یخ بوده و از آنجا که توچال نقطهای همواره سرد و یخبندان بوده چنین نامی را برای آن برگزیدهاند.»