از «طرح رشت» تا «طرشت»

«طرشت» یکی از قریه‌های قدیمی و خوش آب و هوای شهر تهران است که در تقسیم‌بندی‌های جدید شهری در غرب پایتخت و در محدوده منطقه 2 قرار گرفته است. عمر این روستای قدیمی به گواه اسناد و مدارک بر جا مانده در متون تاریخی از جمله هفت اقلیم، معجم‌البلدان، هدیه‌الاحباب و فرهنگ جامع فارسی آنندراج و شجره‌نامه بقعه «شیخ عبدالله طرشتی» به 800 سال پیش و دوران سلجوقیان می‌رسد. اما اینکه چرا نام این روستا طرشت است داستان جالبی دارد؛ داستانی که نه تنها نسل به نسل و سینه به سینه نقل شده و به ساکنان امروز محله طرشت رسیده است بلکه در کتب کهن و قدیمی هم می‌توان رد پایی از این وجه تسمیه پیدا کرد. نام این روستا در ابتدا «دوریست» بود.

دلیل آن را هم دوری این روستا از شهرری که در دوره‌ای پایتخت ایران هم بود بیان کرده‌اند. تا سال‌ها مردم به دورترین روستا به پایتخت دوریست می‌گفتند تا اینکه یک روز ناصرالدین شاه قاجار گذرش به این ده قدیمی می‌افتد. می‌گویند زمانی که ناصرالدین شاه قاجار تازه به ولیعهدی رسیده بود به روستای دوریست می‌رود و از بالای تپه‌ای به نام «سیف» مشغول نگاه کردن به این روستای سرسبز و خوش آب و هوا می‌شود. وقتی ناصرالدین شاه نگاهش به گندمزارهای دوریست می‌افتد از همراهان خود می‌پرسد اینجا کجاست که از سرسبزی و زیبایی، طرح رشت است؟ همین شد که از آن پس «طرح رشت» جای «دوریست» را گرفت و به مرور در گویش مردم به «طرشت» تغییر نام پیدا کرد.