شغل معلمی، علاوه بر زحمت فراوان، ازخودگذشتگی و حلم میخواهد. باید صبور باشی تا چیزی را که آموختهای به زبانی دیگر به دانشآموزانت منتقل کنی تا آنها هم از لذت دانستن بهرهمند شوند. معلمی درواقع ازخودگذشتگی و فداکاری است. همه ما معلمهای فراوانی داشتهایم که ما را در آموزش و پرورش یاری رساندهاند. تعداد معلمهای فداکار و ازخودگذشته کم نیست. تاریخ در آینده مملو از نامهایی است که خواهند درخشید. ما اما بهاختصار به 9معلم شاخص اشاره کردهایم.
معلم گیلانی که در آتش سوخت
حسن امیدزاده معلم فداکاری است که 18بهمن1376 در یک واقعه آتشسوزی جان دانشآموزان را نجات داد. وقتی بخاری کلاس آتش گرفت و دانشآموزان در شعلههای آتش گرفتار شدند، این معلم شجاع و فداکار گیلانی جان خود را به خطر انداخت؛ تعدادی از دانشآموزان را نجات داد و خود در آتش سوخت و گرچه زنده ماند، نشان سوختگی که نشانه افتخار اوست، برای همیشه بر بدنش باقی ماند.
غرقشدن خانم معلم
صبح پنجشنبه 16اردیبهشت سال1380 دختران دانشآموز برای اردوی تفریحی به دره آل در اطراف مشهد رفتند. دانشآموزان در کنار رودخانه مشغول قدمزدن و عکس یادگاری گرفتن بودند. ناگهان صدای فریاد، معلمان را به سمت رودخانه کشاند؛ یکی از دختربچهها به داخل رودخانه سقوط کرده بود. در تکاپوی نجات، یکی از معلمها به نام حمیده دانش به آب پرید. بهسختی دختر را از آب بیرون کشیدند اما معلم فداکار هیچگاه زنده بازنگشت.
معلمی که 3ماه از خانوادهاش دور میشد
حسین صالحی، معلم روستای شک انارک، بعضی وقتها 2 تا 3ماه از خانوادهاش هیچ خبر نداشت؛ چون جایی که تدریس میکرد جاده نداشت. با هر بارش، مسیر او قطع میشد و سیل اجازه عبور و رفتن به مدرسه را به او نمیداد. این معلم میگوید: «۳۴سال است که در این منطقه با عشق خدمت میکنم و علاقه خاصی بین ما، دانشآموزان و مردم روستا وجود دارد. ۷دانشآموز دارم که در پایههای اول تا چهارم مشغول به تحصیل هستند.»
معلم ادبیاتی که با چشمانش شعر میسرود
شهید محمدابراهیم همت که عکسهایش معمولا با هشتگ چشمهایش منتشر میشود، روزگاری معلم ادبیات بود. او را در شمایل یک فرمانده جنگ تصور میکنیم، خوب است بدانیم که او برای حضور در سپاه از وزارت آموزش و پرورش ماموریت گرفت. در کتاب «به روایت همت» درباره تصمیم او برای روزهای بعد از جنگ آمده: «انشاءالله تا پایان جنگ در همین لباس باقی میمانم و هر زمان که لازم شد بار دیگر بهکار معلمی ادامه خواهم داد.»
معلمی که در راه رسیدن به کلاس جان باخت
مهدی بخشی، معلم فداکار الموتی، هر روز مسیر سهساعته قزوین تا روستای فانفین الموت را طی میکرد و مجبور بود برای تدریس از رودخانه خروشان شاهرود عبور کند. او صبح چهارشنبه در محور کوهستانی الموت دچار سانحه شد و درگذشت. او هر روز این مسیر طولانی و پرمخاطره را تنها برای تدریس به ۴دانشآموز طی میکرد.
معلمی که رئیسجمهور شد
شهید رجایی، رئیسجمهور فقید ایران، روزگاری را به معلمی گذراند. یک روز او با تعدادی از دانشآموزان به عیادت دانشآموزی رفتند که متهم به خبرچینی برای ساواک بود و از نظر فکری با آنان در نقطه مقابل و ضدیت قرار داشت. آن شهید عزیز با این کار، دستور دینیعیادت را بر تمایلات نفسانی خویش ترجیح داد و موجب شد همه دانشآموزان بیشتر تحتتأثیر عمل انسانی و اسلامی او واقع شوند و درس دیگری بگیرند.
معلمی که روی تخت تدریس میکرد
خانم معلم دبیرستان نجابت که مدتها از درد کمر بیتاب شده بود، پس از عمل جراحی نتوانست در برابر درخواست دانشآموزانش که از او میخواستند به کلاس درس بازگردد تا بار دیگر سرنوشت مردان و زنان نیک تاریخ را با هم ورق بزنند، مقاومت کند. معصومه خوشکام، معلم 40ساله تاریخ، ماهها روی تختی که مسئولان مدرسه در کلاس درس برای او درست کرده بودند، برای دانشآموزان تدریس کرد.
معلمی که قربانی کرونا شد
در روزگار کرونایی معلمان از هر ابزاری برای آموزش استفاده میکردند.معلمان دبستانی شرایط ویژهتری داشتند؛ چون دانشآموزان ابتدایی نیاز دارند با معلمشان ارتباط بگیرند و جز با ارتباط چهرهبهچهره، این کار حاصل نمیشد. فرحناز عاقل ؛ خانم معلمی مهربان که تصویرش با دانشآموز افغانستانیاش در حال درسدادن در یکی از پارکهای تهران در کانالهای پیامرسانها چرخید در آن روزهای اپیدمی. آنقدرعاشقانه تدریس کرد تا بالاخره کرونا جانش را گرفت.
معلمی برای عشایر در مناطق کوهستانی
محسن رضایی، معلم وظیفهشناس در دزفول، با وجود تعطیلات مدارس ناشی از شیوع بیماری کرونا تدریس را رها نکرد و با حضور در مناطق کوهستانی و سختگذر احمدفداله به تدریس ادامه داد. این معلم، آموزگار ۴۳دانشآموز چند پایه تحصیلی ابتدایی در منطقه عشایری احمدفداله دزفول بود که در کلاسهای درسش اصول بهداشتی را رعایت میکند و میگوید هوش بالای دانشآموزان عشایری به او انگیزه میدهد.
9معلم شاخص که به یادمان میمانند
در همینه زمینه :