گزارش
رقیب کاشان از جنوب آمد
با ثبت گلابگیری زابل در فهرست رویدادهای رسمی کشور، گردشگری و اشتغال‌زایی در این خطه مورد توجه قرار می‌گیرد
راحله عبدالحسینی-روزنامه‌نگار
«گلابگیری زابل» به عنوان‌یکی از رویدادهای گردشگری سیستان و بلوچستان به تازگی در فهرست رویدادهای رسمی کشور ثبت شده است. هر چند نام گلابگیری با شهرستان کاشان در ذهن ما پیوند خورده، اما منطقه سیستان نیز با داشتن باغ گل‌های محمدی در فصل گلابگیری حرفی برای گفتن دارد. حالا با ثبت این رویداد، باغداران امیدوارند گردشگری در فصل گلابگیری رونق بیشتری بگیرد. رضا گنجعلی، معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان به همشهری می‌گوید که پرورش گل‌محمدی در روستای «نهور» زابل به‌دلیل داشتن چاه‌های آب شیرین، رونق بیشتری دارد و ثبت این رویداد به اشتغال‌زایی برای روستاییان منجر شده است.
تامین تسهیلات گردشگری و اشتغال‌زایی
پرورش گل‌محمدی نه فقط در روستاهای کاشان که در مناطق کویری سیستان هم اتفاق می افتد. اواخر فروردین فصل گلابگیری در زابل است و روستای «نهور» با جمعیت حدود 400نفر طلایه‌دار پرورش گل محمدی شده‌است. بیش از 5سال هم هست که این روستا در فصل گلابگیری از گردشگرانی از دیگر شهرستان‌های سیستان و بلوچستان و استان‌های اطراف میزبانی می‌کند.
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان به همشهری می‌گوید: «با ثبت این رویداد آوازه گلابگیری زابل در کشور می‌پیچد و می‌توانیم میزبان گردشگران بیشتری باشیم.»
رضا گنجعلی استقبال گردشگران را باعث رونق کسب و کارروستاییانی که به گلابگیری مشغول هستند، می‌داند و ادامه می‌دهد: «منطقه سیستان یکی از خاستگاه‌های کشت و پرورش گل‌محمدی در کشور است و می‌تواند گزینه مناسبی برای تولید و اشتغال محسوب شود. اشتغال‌زایی برای 30نفر به واسطه جشنواره گلابگیری فقط در روستای نهور ایجاد شده که رقم قابل‌توجهی برای یک روستاست. علاوه بر حضور گردشگران، تامین زیرساخت‌ها به منطقه سیستان را نیزتسهیل می‌کند.»
نخستین گل‌های محمدی در بهار
مدیر جهادکشاورزی زابل به همشهری می‌گوید که گل‌محمدی یکی از گیاهان بومی منطقه، کم‌آب‌بر و مقاوم به شوری است و در شرایط بحرانی کم‌‌آبی و استفاده از منابع حداقلی چاه‌ها به خوبی رشد می‌کند و در فصل بهار نخستین جایی که گل‌های محمدی شکوفه می‌دهد، منطقه سیستان است. محمدحسن نوذری ادامه می‌دهد: «تشویق روستاییان به کشت گل‌محمدی با خرید نهال و ارائه تسهیلات و برگزاری جشنواره گلابگیری همراه بود.» همت روستاییان برای احیای باغ‌های گل‌محمدی در سیستان به دهه70 بازمی‌گردد. به‌گفته نوذری، در طول 2 دهه سطح زیرکشت به حدود 300هکتار رسید ولی با بحران خشکسالی از میزان آن کاسته شد.
مکث
گل و گلاب در تقویم ملی
نگاهی به قدمت گلابگیری در ایران نشان می‌دهد در قرن نهم میلادی گلاب به‌عنوان یکی از کالاهای مهم تجاری از جاده ابریشم به چین و هند صادر می‌شد. 2 هفته پیش در تقویم ملی کشور 20اردیبهشت به‌عنوان روز «گل‌محمدی و گلاب» ثبت شد. پیش از این، در خرداد ماه‌گلابگیری گیلده شفت در گیلان در فهرست میراث ناملموس ثبت شده بود و سالانه ۴هزار لیتر گلاب در این شهرستان تولید می‌شود. آیین جشنواره گل‌محمدی در بردسیر کرمان نیز سال1398 ثبت ملی شد. حالا به این فهرست، گلابگیری زابل هم اضافه شده است.
