هیجان و نشاط، عضو گمشده آموزش و پرورش کشور!

محمد مهدی رنجبر ، کارشناس سرگرمی

 اخیرا در یکی از دبستان‌های تهران، مسابقه‌ای با شرکت اعضای خانواده دانش‌آموزان  داشتیم که قطعا هیجان و نشاط حاصل از آن، چندین ماه در ذهن دانش‌آموز و خانواده‌اش خواهد ماند.با  برنامه‌ریزی قبلی، خانواده‌ها در سانس‌های مشخصی به مدرسه مراجعه می‌کردند. حُسن زمان‌بندی این بود که دانش‌آموزان می‌توانستند لذت متفاوتی را با هم‌کلاسی‌ها تجربه کنند اما اجرای این مراسم بزرگ هم به نیروهای اجرایی فراوان و فضای بسیاربزرگی نیاز نداشته باشد.
در این مراسم، خانواده‌ها می‌توانستند در ۱۰ اتاق مجزا، به ۱۰ بازی متفاوت بپردازند. هنگام ورود به مدرسه، به هر خانواده، کارنامه سفیدی داده شده بود که با شرکت در هریک از مسابقات دهگانه، میانگین امتیازی که داوران ناظر بر بازی‌ها در کارنامه خانواده ثبت می‌کنند، مشخص می‌شد. پدر و مادر و خواهر و برادر و حتی پدربزرگ و مادربزرگ دانش‌آموز هم می‌توانستند مثل خودش، به تعداد نامحدود در بازی‌های مورد علاقه‌شان شرکت کنند و امتیاز بگیرند.
بعد از حدود ۳۰ دقیقه که کارنامه‌ها از امتیازهای مختلف پُر می‌شد، بلندگوها اعلام می‌کردند که حالاهریک  خانواده‌ها می‌توانند ادعا کنند که بهترین رکورد مدرسه را در یکی از بازی‌ها ثبت خواهند کرد! این ادعا در بخشی از کارنامه ثبت می‌شد و قابل انصراف نبود!  البته که با پذیرش این ریسک،‌ اگر نمی‌توانستند از ادعایشان دفاع کنند، امتیاز بزرگی از امتیازات کسب شده قبلی‌شان کسر می‌شد و صدالبته که اگر ادعایشان صحیح بود و بهترین رکورد مدرسه را در آن بازی خاص ثبت می‌کردند، امتیاز بسیاربزرگی می‌گرفتند. امتیازات به صورت «بُن خرید» از فروشگاهی که در همان مراسم، محصولات هدفمند فرهنگی می‌فروخت، قابل خرج کردن بود.  بازی‌های موجود در این مراسم سلایق مختلف را در بر می‌گرفت تا هیچ‌کس را بیکار نگذارد. منطق، دست‌ورزی، خوب دیدن، هدف‌گیری، تمرکز و... وجه تمایز ساختار هریک از این بازی‌ها بود.  
«هیجان» و «نشاط»، دو محصول پُرفایده‌اند که در حاشیه اجرای یک بازی، تولید می‌شوند. هرچه اجرا صحیح‌تر باشد، از این حاشیه‌ها می‌توان استفاده بیشتری برد و اگر «مسابقه سالمی» هم روی بستر بازی‌ها شکل بگیرد، نتایج به مراتب عالی‌تر می‌شود. متاسفانه نظام آموزشی و پرورشی کشورمان، در زمینه استفاده صحیح از سرگرمی، «فقیر» است و طبیعتا از نتایج و محصولات آن هم کم‌بهره.