شناسنامه علیه نام غیرنیک

در نهایت تأسف باید اقرار کنیم که از قدیم آنهایی که مثلا دنبال ماندگارکردن یادی از خود هستند اما در حقیقت لعن ونفرین برای خودشان می‌خرند بروند روی در و دیوار و درخت اسم‌شان را حک کنند یا جمله‌ای، شعری، چیزی بنویسند که مثلا بماند به یادگار. غافل از اینکه آن درخت بینوا پوست تنش زخمی می‌شود و صدایش هم که به گوش کسی نمی‌رسد. این یادگاری نویسی‌ها، به‌ویژه روی دیوارهای بناهای تاریخی یا روی تن درختان کهنسال و قدیمی، نه‌تنها دیگر هیچ جذابیتی ندارد و کسی با دیدنش حال نوستالژیک پیدا نمی‌کند، بلکه طرفداران محیط‌زیست را حسابی عصبانی و ناراحت می‌کند؛ چرا که درختانی با قدمت بیش از ۲۰۰۰سال در ایران وجود دارند که برخی از آنها مانند سرو ابرکوه به‌عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شده‌اند اما این درختان کهنسال همچنان با تهدیداتی مثل قطع شدن و یادگاری نویسی روی تنه، دست و پنجه نرم می‌کنند. علاوه بر سرو ابرکوه در استان یزد که قدمتی ۲۲۰۰ تا ۲۳۰۰ ساله دارد، درخت ارس در شهرستانک کرج با قدمت ۲۸۰۰ سال، سرو هرزویل در استان گیلان با قدمت ۲۰۰۰ سال، سرو سیرچ در استان کرمان با قدمت ۱۰۰۰ سال و سرو زربین سنگان در استان سیستان و بلوچستان با قدمت حدود ۲۰۰۰ سال هم ازجمله درختان کهنسال ایران هستند که جزو میراث ملی به‌حساب می‌آیند. حالا فکرش را بکنید که از مهم‌ترین عوامل تهدید‌کننده این درختان کهنسال در کشور، برخی از آسیب‌های انسانی مانند نوشتن یادگاری روی تنه درخت، کوبیدن سکه، قطع شاخ و برگ‌ها، آتش افروزی، حفاری و تغییرات فیزیکی در محدوده اطراف این درختان است. به همین دلیل است که رئیس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفته که: امسال هدف‌گذاری کرده‌ایم در 4 تا 5 استان برای گونه‌هایی که ارزش ژنتیک و حفاظتی دارند و گونه‌های کهنسال با استفاده از ظرفیت‌های شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور، طرح شناسنامه‌دار کردن الکترونیک درختان را عملیاتی کنیم. یعنی قرار است برای درختان کهنسال و قدیمی شناسنامه الکترونیکی صادر شود. فعلا هم استان کرمانشاه به‌عنوان استان پایلوت برای اجرای این طرح انتخاب شده و درختان این استان در حال شناسنامه دار شدن هستند.