شاهزاده‌ای که به‌فکر مردم بود
ابوذر چهل‌امیرانی
همه شاهزاده‌ها به منافع خود فکر نمی‌کردند و بین آنها افرادی وجود داشتند که به کارهای خداپسندانه مشغول بودند. نمونه‌اش «اشرف‌الملوک» یا «اشرف امینی» معروف به «فخرالدوله» بود که علاوه بر مسجد، چند مدرسه و بیمارستان ساخت و زمین آسایشگاه معلولان کهریزک را وقف کرد. فخرالدوله نهمین دختر مظفرالدین شاه و مادر «علی امینی» نخست‌وزیر ایران بود که با وساطت بین رضاشاه و خاندان قاجار، از وقوع خونریزی‌ها و اعدام افراد سرشناس جلوگیری کرد. این شاهدخت قجری، مؤسس تاکسیرانی خصوصی در ایران هم هست که تاکسی‌های این مؤسسه را به راننده‌هایش بخشید. ساخت کارخانه قند کهریزک، تأسیس مدرسه رشدیه و اداره پست به شیوه مدرن و امروزی هم با تلاش و برنامه‌ریزی‌های او انجام شد.
مسجد فخرالدوله
مسجد «فخر» که در منطقه۱۲، ابتدای کوچه فخرالدوله در محله شمیران قرار دارد، به‌دست او ساخته شده است؛ مسجدی با یک مناره که گنبدی کاشیکاری دارد و با استفاده از پنجره‌های کوچکی در سقف گنبد، نور به داخل مسجد هدایت می‌شود.
سرپرستی ۲۸دختر
در تاریخ از فخرالدوله به خوشنامی یاد می‌شود. زن هوشمندی بود و حواسش به رویدادهای اطرافش بود. این شاهزاده از کار کردن به نفع مردم ابایی نداشت و از پدرش شنیده شد که او را در کوچه زغالی‌ها در محدوده چراغ‌برق دیده که چادر پشت گردن گره زده بود و برای مردم خاکه زغال می‌برد تا در زمستان بدون سوخت نمانند.
فخرالدوله ۷پسر و یک دختر داشت و سرپرستی ۲۸دختر را هم قبول کرد تا هزینه زندگی آنها را پرداخت کند. مثل خیلی از شاهزاده‌های قاجار، قبری برای خود در کربلا خریده بود، اما بعد از فوت پسرش «محسن» ضربه عاطفی شدیدی به او وارد شد و وصیت کرد او را کنار پسرش به خاک بسپارند. به همین‌خاطر، پیکرش را سال۱۳۳۴ در گورستان ابن‌بابویه شهرری دفن کردند.
