پاسخ به شبهه
چرا رفراندوم نمی‌گذارید؟
محسن مهدیان- مدیرمسئول
بعد از بی اعتنایی مردم به اغتشاشات و راهپیمایی میلیونی ۲۲ بهمن انتظار می رود کمتر ادعای رفراندوم مطرح شود. خاصه که این روزها ادعای چند ساله ضدانقلاب درباره رفراندوم حجاب هم نتیجه نگرفته و برخلاف تصویرها مردم حجاب برنداشتند. اما از این موضوع عبور کنیم.
واقعا چرا مجددا برای تایید جمهوری اسلامی رفراندوم نمی گذاریم؟ پاسخ اولیه این است: شما در کجای دنیا تجربه ای داشته اید که به خاطر گمانه زنی عده‌ای اصل حکومت را مجددا به رفراندوم بگذارند؟ اما تجربه دنیا هم هیچ.
ادعای رفراندوم مجدد خطای روشی دارد. فرض کنیم رفراندوم برگزار شود؛ اگر گروه دیگری تشکیک کرد چه؟ این زنجیره کجا متوقف می شود؟ فردا یکی بگوید رای دیروز برای دیروزی هاست، امروز رای گیری مجدد، قبول می کنید؟ اما خطای روشی هم هیچ.
سوال کننده احتمالا می داند که تنها حکومتی که در عالم رای مردم برایش حیثیتی است جمهوری اسلامی است. لذا سوال عمیق‌ترش این‌است: «مگر امام نگفت انتخاب پدران ما در زمان طاغوت انتخاب ما نیست؟ پس نسل جدید هم انتخاب پدران خود را نمی خواهند و لذا رفراندوم».
اولا از کجا به این شناخت از نسل جدید رسیدید؟ ولی قبول؛ جمهوری اسلامی را نخواهند. بازهم رفراندوم چرا؟ پاسخ در تفاوت بین قانون اساسی طاغوت با قانون اساسی جمهوری اسلامی است. در گذشته راه بر هرگونه اصلاح بسته بود. لذا فرزند حق نداشت خلاف انتخاب پدر انتخاب کند. اما در قانون اساسی ما همه چیز دست خود مردم است. حتی انتخاب رهبری نیز غیر مستقیم دست مردم است و این یعنی در این کشور انتخاب هیچ پدری انتخاب نهایی نیست. تحول که رهبری می گوید برای همین است. آن‌هم تحول مردمی. لذا رفراندوم بی معنی است، چون هر آنچه قرار باشد تغییر کند مسیرش مهیاست.
ممکن است سوال شود که تغییر از طریق انتخابات زمان‌بر است. صدالبته چنین است. زمان‌برست چون نیاز به فرهنگ سازی و اقناع افکار عمومی و کار تشکیلاتی و غیره دارد تا تغییرات هیجانی و ناشی از القائات و اغواگری‌های رسانه ای نباشد.
درنهایت کسانی که حرف از رفراندوم می‌زنند احتمالا یک برداشت فانتزی از مردم دارند که چون از برخی مسوولین گلایه دارند از اصل نظام برگشتند این نیز خطای فاحشی است. چرا؟ اصل نظام چیست؟ اسلامیت وجمهوریت. یعنی ممکن است ازاین‌دو برگردند؟ یعنی ازعدالت وآزادی ومعنویت و مردم‌سالاری برگردند؟
جامعه ای که عالم شد دیگر به جاهلیت بازنخواهد گشت. مثل اینکه آدمی که دکتراگرفت دوباره به دبستان رود. خلاصه چراباید نشانه های قطعی دلبستگی ملت به نظام را در رویدادهای مختلف رها کنیم وبه کری خوانی ناشی از توهم که هم اشکال منطقی دارد و هم روشی و هم در هیچ کجای عالم تجربه نشده بها دهیم؟
اهل تغییرید؟ بسم الله. تغییر از دالان
بینش‌ها و گرایش هاست و نه سطل آشغال آتش‌زدن و برهنگی و البته آدم کشی.
