قطب میزبانی

میزبانی جام‌جهانی باشگاه‌ها بالاخره از آسیا بیرون رفت و به مراکش سپرده شد. مسابقات این دوره که با حضور تیم‌های رئال‌مادرید (قهرمان اروپا)، فلامینگو (قهرمان لیبرتا دورس)، الهلال (قهرمان آسیا)، وداد (آفریقا - میزبان)، سیاتل ساندرز (قهرمان کونکاکاف)، اوکلندسیتی (اقیانوسیه) و الاهلی مصر (نایب‌قهرمان آفریقا) از ماه آینده در مراکش آغاز می‌شود و سال بعد هم تعداد تیم‌ها مثل جام‌جهانی این دوره به 32تیم در 8گروه 4تیمی افزایش می‌یابد. این را اگر درنظر نگیرید، بقیه مسابقات بین‌المللی در آسیا برگزار می‌شود. با این تفاوت که دیگر ژاپن ، کره و چین میزبان مسابقات نیستند و کشورهای ثروتمند عرب خاورمیانه برای میزبانی سر و دست می‌شکنند. بحرین و عربستان در سال‌های اخیر میزبان فرمول یک بوده‌اند و حتی از ستارگان تنیس هم پذیرایی کرده‌اند. عربستان جام‌جهانی2030 را هم می‌خواهد و برای این مسابقات حاضر است به‌اندازه قطر ریخت‌وپاش کند. سعودی‌ها به همین دلیل سعی دارند کریستیانو رونالدو را با قراردادی بلندمدت به النصر ببرند و به مسی برای تبلیغ گردشگری در این کشور دستمزد نجومی بدهند. همین الان میزبانی سوپرجام فوتبال اسپانیا به عربستان سپرده شده و امارات متحده عربی هم میزبان سوپرجام ایتالیاست. باشگاه‌های بزرگ اروپایی اردوهای زمستانی خود را در قطر یا امارات برگزار می‌کنند.
از طرفی، پس از میزبانی پرهزینه از جام‌جهانی2022، قطری‌ها دنبال میزبانی بازی‌های المپیک هم هستند. با اینکه قوانین سختگیرانه قطر صدای اعتراض خیلی از میهمانان را درآورد و عده زیادی هم نسبت به کشته شدن چند هزار کارگر در جریان ساخت ورزشگاه‌ها اعتراضات را آغاز کرده بودند، قطر بیش از این از ورزش جهان سهم می‌خواهد. در جریان جام‌جهانی فوتبال اعتراضات دیگری هم شنیده شد؛ ازجمله فرانسوی‌ها که از هواکش‌ها و خنک‌کننده‌های ورزشگاه‌ها و سالن‌ها گلایه داشتند؛ چیزی که باعث شد نیمی از بازیکنان این تیم دچار سرماخوردگی شوند و بدنشان برای فینال تحلیل برود. اما وقتی پای پول در میان باشد، دست‌وپای کمیته بین‌المللی المپیک هم به‌اندازه فیفا شل می‌شود.
میزبانی جام‌جهانی، نخستین هدف قطر بود که سرانجام به آن رسید و میزبانی المپیک2036 هدف بعدی شیخ‌نشینان قطری است. پس از برگزاری المپیک2020 با یک سال تأخیر در توکیو، میزبان‌های 3دوره آینده هم مشخص شده‌اند و بزرگ‌ترین فستیوال ورزشی جهان در سال‌های 2024، 2028 و 2032، به‌ترتیب در شهرهای پاریس، لس‌آنجلس و بریزبن برگزار خواهد شد. اگر ریخت‌وپاش دلارهای نفتی به همین شکل ادامه یابد، میزبانی جام‌جهانی فوتبال در سال2030 به عربستان می‌رسد و المپیک2036 به قطر. تفاوت المپیک با جام‌جهانی در این است که برای المپیک دیگر نمی‌شود پول خرج کرد و دهان دست‌اندرکاران را بست و آنها را وادار کرد بازی‌ها را مثل فوتبال در زمستان برگزار کنند. اسم المپیک تابستانی رویش است؛ باید در تابستان برگزار شود. کدام ورزشکار حاضر است در تابستان قطر حتی در رشته تیراندازی که نیازی به دویدن و کار سنگین ندارد شرکت کند؟ مگر آنکه قطری‌ها قول دهند تا آن موقع تابستان را در کشورشان به‌کلی از بین ببرند!
قطر حتی برای میزبانی المپیک زمستان هم گزینه مناسبی نیست چون برفی ندارد. البته راه‌حل آن ساده‌تر از المپیک تابستانی است چون برف و یخ را می‌شود مصنوعی درست کرد؛ مثل پیست اسکی داخل سالن در دوبی.

   سوپرلیگ آسیا
در همین گیرودار رقابت عربستان و قطر بر سر گرفتن میزبانی مسابقات بین‌المللی و جهانی، کنفدراسیون فوتبال آسیا تغییراتی اساسی در لیگ قهرمانان فوتبال این قاره ایجاد کرده. AFC می‌خواهد از سفره‌ای که پهن شده، سهم بیشتری ببرد. بازی‌ها به شکل فعلی کنفدراسیون را راضی نمی‌کند و به همین دلیل آنها تصمیم دارند رقابت‌ها را در 3سطح برگزار کنند. زمانی علاوه بر جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا، مسابقات باشگاهی در قاره کهن در رده قهرمانان جام حذفی کشورها - جام برندگان جام- هم برگزار می‌شد. حالا به تبعیت از یوفا که لیگ کنفرانس را راه‌اندازی کرده یا لیگ ملت‌های اروپا را در 4سطح برگزار می‌کند تا همه کشورها را در بر بگیرد، آسیایی‌ها هم می‌خواهند مسابقات باشگاهی قاره را در 3سطح برگزار کنند. از آغاز فصل 25-2024 لیگ قهرمانان و AFC کاپ برگزار نخواهد شد و به جای این دو، رقابتی جدید در ۳سطح متفاوت و با حضور ۷۶باشگاه آسیایی انجام می‌شود؛ تورنمنت برتر یا سطح یک در مجموع شامل 24تیم شرکت‌کننده خواهد بود که به 2گروه 12تیمی در مناطق غرب و شرق تقسیم می‌شوند و در فرمت لیگی با هم رقابت می‌کنند.

   سطح یک: ۲۴تیم (۱۲تیم از غرب و ۱۲تیم از شرق آسیا)
هر تیم 4بازی خانگی و 4بازی خارج از خانه مقابل 8تیم مختلف در منطقه خود انجام می‌دهد. درنهایت 8تیم برتر از هر منطقه (درمجموع 16تیم) به مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌ها صعود می‌کنند. از مرحله یک‌چهارم نهایی تا دیدار فینال، بازی‌ها به‌صورت تک‌بازی در یک مکان متمرکز برگزار می‌شود.

   سطح ۲: ۳۲تیم (۸گروه ۴تیمی)
سطح دوم فوتبال باشگاهی آسیا نیز با 32تیم شرکت‌کننده در 8گروه 4تیمی برگزار می‌شود که تیم‌ها رفت و برگشت با هم بازی می‌کنند و 2تیم برتر هر گروه به مرحله یک‌هشتم نهایی صعود خواهند کرد.
   سطح ۳: ۲۰ تیم (۵گروه ۴تیمی)
سطح سوم فوتبال باشگاهی آسیا شامل 20تیم شرکت‌کننده خواهد بود که به 5گروه 4تیمی تقسیم می‌شوند. همه مراحل این تورنمنت به‌صورت تک‌بازی است، چه گروهی و چه حذفی.

   سقوط به دسته پایین‌تر
مثل فرمول رقابت‌های باشگاهی قاره‌ای در اروپا به تیم‌های بازنده مرحله مقدماتی و پلی‌آف (بازی‌های پیش از مرحله گروهی) لیگ سطح اول، فرصت حضور در مسابقات سطح دوم داده می‌شود و تیم‌های بازنده مرحله مقدماتی و پلی‌آف سطح دوم نیز اجازه حضور در سطح سوم مسابقات را پیدا خواهند کرد.

   افزایش تعداد بازی‌ها
در نتیجه این تغییرات انتظار می‌رود تعداد کل مسابقات فوتبال باشگاهی قاره آسیا از حداقل 274 به 287بازی افزایش پیدا کند.

   افزایش سهمیه خارجی‌ها
قرار است از فصل 24-2023 سهمیه بازیکنان خارجی در لیست تیم‌ها از 1+3 موجود به 1+5 (5بازیکن از هر ملیت و یک بازیکن آسیایی) افزایش یابد.