دغدغه/ژرمنها زباله‌گرد ندارند
آلمان‌ها به خیلی چیزها مشهورند. دقت ابزار، خودروسازی، فوتبال و البته از منظر تاریخی به نسل‌کشی؛ اما یکی دیگر از شهرت‌های مغفول‌مانده آنها به صفر نزدیک کردن پدیده زباله‌گردی است. در شهر‌های آلمان بی‌خانمان‌هایی که نزدیک سطل‌های زباله می‌شوند برای برداشتن زباله آن اطراف آفتابی نمی‌شوند، آنها فقط می‌خواهند اگر وسیله باارزشی آنجا رها شده است را بردارند؛ البته این کار هم مطابق قوانین آلمان جرم به‌شمار آمده و مجازات در پی دارد. همین که در هیچ سطل زباله‌ای در آلمان 2پای آویزان تیره و تاریک نمی‌بینیم، می‌توانیم ادعا کنیم آنها نسل هرچه زباله‌گردی است را برداشته‌اند. البته نسل‌کشی پدیده زباله‌گردی به معنای بیکار شدن زباله‌گرد‌ها نیست. همین که زباله‌ای نباشد زباله‌گرد برای خود کار تمیز‌تری پیدا می‌کند(البته درصورت وجود تمهیدات از پیش اندیشیده‌شده مسئولان) و چهره شهر هم پاکیزه‌تر می‌شود.
حال این پرسش مطرح می‌شود که ژرمنها چگونه به این نقطه رسیدند. آنها در ابتدا برای رسیدن به این هدف طرح مشوق‌هایی برای تفکیک زباله از منزل را به اجرا گذاشتند. پس از مدتی تفکیک یاد‌شده تبدیل به فرهنگ شد. وقتی در سطل‌های زباله غیرتفکیکی فقط پسماند‌های تر و بلااستفاده باقی ماند، زباله‌گردی هم بی‌معنا شد. حالا این تفکیک از منزل در آلمان سال‌هاست که بدل به قانون شده است. به این معنی که این روز‌ها اگر شهروندی در آلمان زباله‌های تر و خشک را با هم در سطل زباله بیندازد جریمه می‌شود. به‌گفته‌معاون هماهنگی و ارزیابی امور مناطق سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران قرار است افزون بر 454غرفه بازیافت مناطق مشوق‌های دیگری هم برای تفکیک زباله خشک از در منزل انجام شود که در آینده‌ای نزدیک عملیاتی خواهد شد.
تا زمان عملیاتی شدن این طرح‌ها اما بهتر آن است که ما با تفکیک زباله از منزل دست‌های زباله‌گردان سرزمین‌مان را از سطل‌های زباله دور کنیم. در غوطه‌ور شدن آنها میان زباله‌های آلوده تک‌تک ما مسئول هستیم.
