روستاییانی که عروسک شدند
سامان رضایی
ژاپنیها یا گردشگرانی که بیست و اندی سال پیش، از روستای ناگوروی این کشور عبور کرده بودند، مانند هر روستای دیگری با مردمانی سختکوش روبهرو شده بودند که هر یک در مزرعه و خانه ای مشغول به کار بودند، اما اگر اکنون، راهی این روستا شوید به جای اهالی این روستا، عروسکهایی از آنها را میبینید که مانند مترسک سر جای خود میخکوب شده و از جایشان تکان نمیخورند. ماجرا از آنجا آغاز شد که زنی به نام سوکیمی که تمام کودکیاش را در این روستا گذرانده بود، پس از سالها برای نگهداری از پدر و مادر سالخوردهاش، راهی آنجا شد. او با این واقعیت تلخ مواجه شد که بیشتر اهالی روستا به شهر رفتهاند و دیگر از آن همهمه و هیاهو و جریان زندگی خبری نیست. چندی بعد یک مترسک را با صاحب مزرعه اشتباه گرفت و اینجا بود که جرقه باز گرداندن بخشی از روح زندگی به دهکده به ذهنش خطور کرد. سوکیمی شروع کرد به ساختن و بافتن عروسکهایی که شبیه ساکنان هر خانه و صاحب هر مزرعهای بود ولی ماجرا به همینجا ختم نشد. چندی بعد که دهکده به «دهکده عروسکها» شهرت یافت، سر و کله گردشگران پیدا و بعد نوبت خبرنگاران شد. حالا روستای ناگورو، یکی از جاذبههای گردشگری ژاپن است که برخی از آن سوی دنیا برای دیدنش راهی این روستا میشوند. حدود 400عروسکی که وظیفه بازگرداندن زندگی به روستا را داشته و دارند، رونق را به آن بازگردانده اند تا جایی که اکنون بیش از نیمی از اهالی روستا به خانههایشان بازگشتهاند. این هنرمند برای ساخت هر عروسک از خاطرهها و حافظه خود کمک گرفته و برای طراحی صورت و لباسهای آنهایی که به یاد نمیآورد، از والدینش کمک گرفته است. حالا برخی از اهالی دهکده، پس از بازگشت در کنار عروسکهایشان ایستاده و به گردشگران لبخند میزنند. سوکیمی که اکنون حدود 7 دهه از زندگیاش میگذرد، رؤیایی داشته که آن را با سوزن عروسکسازیاش به واقعیت پیوند زده است.