برشی از یک خانه

اگر این روز‌ها در حال گشت زنی در شهر چامبری فرانسه (جنوب‌شرقی فرانسه) ناگهان مردی را دیدید که تختخوابش یا میز ناهارخوری‌اش از دیوار خانه‌ای بیرون زده، بهتر است از او عکسی به یادگار بگیرید. او هنرمند فرانسوی تی‌یری ماندون است و این تختخواب بیرون زده هم بخشی از اثر هنری اوست. اثر هنری او با عنوان درون و بیرون «Inside–Outside» یک اینستالیشن یا چیدمان هنری است که حرف‌های بسیاری در خود دارد. روی دیوار خانه‌ای مخروبه، تنها چیزی که باقی مانده آدمیزادی است که هیچ اعتنایی به خراب شدن این آپارتمان ندارد. او در خانه‌ای که وجود ندارد، زندگی می‌کند. گویا یک چاقوی کیک‌بری بزرگ، این خانه را مانند کیک تولدی بریده و یک انسان مانند میوه‌ای برش نخورده، لابه‌لای آن باقی مانده است. در مثل‌ها داریم که از قدیم گفته‌اند: «شرف المکان بالمکین» یعنی ارزش هر مکانی به پدیده‌ با ارزشی است که در آن است و نه خود آن مکان. ماندون به خوبی از پس بیان این معنی بر آمده است. اومانیسم یا اصالت انسان پنهان در آثار او به مخاطب گوشزد می‌کند که اگر خانه‌ای را خراب می‌کنید، یاد و خاطره انسان‌هایی که در آن محیط زندگی‌ کرده و چای نوشیده‌‌اند، تلویزیون نگاه کرده‌ و کتاب خوانده‌اند، باقی می‌ماند. چه خانه سر جایش باشد و چه از آن حجم، هیچ بر جای نمانده باشد، هاله‌ و مفهومی مشخص یا نامشخص در آن محیط باقی می‌ماند. سخت است اگر تُنگی را نگاه کنیم و تصویری از ماهی قرمزی که در آن نیست، در ذهنمان نقش نبندد.
ماندون، هنرمند فرانسوی تا به حال نمایشگاه‌ها و چیدمان‌های بسیاری را در دنیای هنر عرضه کرده که آنها به‌دلیل اشاره‌های زیست‌محیطی، مورد توجه جهانیان و منتقدان قرار گرفته است. او ازجمله هنرمندان پیرو جریان هنر برای هنر است که از جنبه کسب درآمد به‌وسیله خلق هنر چندان استقبال نمی‌کند.