شاید کمتر کسی انتظار داشت احسان حاجصفی در آستانه 32سالگی بار دیگر لژیونر شود؛ مخصوصا که او قبلا امتحانش را در این مورد پس داده بود. احسان چند سال پیش راهی لیگ یونان شد و حضوری نهچندان موفق را در تیمهای پانینیوس و المپیاکوس تجربه کرد.
بعد هم به ایران برگشت و سایر قضایا. طبیعتا بازیکنان در این سن و سال دیگر راهی اروپا نمیشوند، اما احسان حاجصفی همیشه نشان داده غیرقابل پیشبینی است، به همین دلیل هم نباید از پیوستن او به آ.ا.ک چندان تعجب کرد. رسانههای یونان و هواداران تیم جدید احسان خیلی روی خوش به او نشان ندادهاند که دلیلش همان سابقه نهچندان روشن است. برای ما اما عجیبتر از هر چیز دیگری، ادعای همیشگی حاجصفی در مورد این است که سپاهان را «خانه» خودش میداند. این چطور خانهای است که در ایران میشود ترکش کرد و به تراکتور رفت و در اوج نیاز تیم هم امکان جدایی از آن و حضور در لیگ کشوری مثل یونان وجود دارد؟ اصلا مگر ممکن است هر وقت خواستی به خانه بیایی و هر وقت میلت کشید آن را ترک کنی؟ نمیخواهیم بدبین باشیم و همهچیز را فقط به مسائل مالی ربط بدهیم، اما آ.ا.ک چه چیزی به حاجصفی میدهد که او الان ندارد؟ شاید این دوره فرصت مناسبی بود تا سپاهان بهعنوان نایبقهرمان لیگ بیستم، با حاجصفی و چند خرید جدید برای قهرمانی در فصل پیش رو خیز بردارد، اما احسان بد موقعی ول کرد و رفت. البته باکی نیست؛ لابد یکی، دو سال دیگر برمیگردد و باز میگوید سپاهان خانه من است!
اینجا واقعا خانه توست؟
حاجصفی باز هم سپاهان را رها کرد و رفت
در همینه زمینه :