جمشید حمیدی- کارشناس والیبال
سورپرایز روز اول لیگ ملت‌های والیبال شکست ایران مقابل ژاپن بود. برد و باخت‌های کمی مقابل چشم بادامی‌‌ها نداشته‌ایم و قرار هم نبود که روی نتایج این لیگ تمرکز کنیم چون نگاه همه به المپیک است ولی انصافا تیم ما خوب نبود. ژاپنی‌ها در نبود نیشیدا و ما در نبود معروف لنگ می‌زدیم اما ناگاگاییجی و بلین مربیان تیم حریف می‌دانستند تیم ما پایب‌خور است و مقابل حرکات ترکیبی کم می‌آورد. آنها در دفاع از داخل میدان خیلی خوب بودند و ما می‌خواستیم با جا خالی زدن برنده شویم. بازی ادامه دارد و باید برای روزهای آینده بیشتر تلاش کرد. باخت برای همه است، ایتالیا، میزبان لیگ باخت، آنها با جوانانش ولی ما...
شاید پیروزی...
فردا در لیگ ملت‌ها با تیم هلند بازی می‌کنیم. هلندی‌ها بعد از قهرمانی در المپیک آتلانتا و کوچ مربی بزرگشان به ژاپن و...دیگر نتوانستند بمب افکن‌هایی چون زوورور، پاستوما، سلینگر و...پرورش دهند. امسال هم اگر چینی‌ها از لیگ انصراف نمی‌دادند، هلندی‌ها جایگزین نمی‌شدند. این تیم با داشتن عبدالعزیز، بازیکن آفریقایی‌الاصل، خوب سرویس می‌زند و روبرتو پیازا، مربی ایتالیایی بسیار امیدوار است که از این تیم کند در اروپا مدعی بسازد. با شرایطی که هلند دارد، ایران حتی در نبود کاپیتان معروف توانایی شکست این تیم را دارد. اما برد و باخت مهم نیست، اجازه بدهیم جوانان بازی کنند و تجربه بیندوزند.
اعتراف یک مربی
سرمربی جدید تیم ملی زنان گفته است بازیکنان ما به یکی 2 مربی خوب تمرین‌دهنده خارجی نیاز دارد. کدام مربی خارجی است که دستیار مربیان داخلی ما بایستد، لانگ‌پبنگ بزرگ یا مونیکای ایتالیایی؟ ما در والیبال زنان مربیان زحمت‌کشی داریم همانند همین فریبا صادقی، مریم هاشمی یا میترا شعبانیان که از نظر مدیریت کمی قدرتر از بقیه هستند. در این سال‌ها هیچ‌یک از این مربیان نتوانستند کار مهمی انجام دهند، چون اولاً ما از قافله‌سالاران این حوزه خیلی عقب هستیم و درثانی مشکلات فرهنگی و معضلات ساختاری داریم. حتی اگر ولاسکوی بانوان را هم بیاوریم، اول باید 10سال برنامه‌ریزی و پی‌ریزی کنیم.
پشت‌خط زن/ باخت برای همه
در همینه زمینه :
