یادداشت
دمی خوش‌تر از این نتوان یافت
چند سطری درباره خیام و عطار به مناسبت سلسله‌برنامه‌های «از مختارنامه عطار تا رباعیات خیام»
مرتضی کاردر- روزنامه‌نگار
روزها می‌آیند و می‌روند و خیلی‌وقت‌ها در حد نامی در صفحه‌های تقویم می‌مانند و کمتر مورد التفات و توجه قرار می‌گیرند، به‌ویژه در دوره کرونا که کمتر کسی حوصله توجه به مناسبت‌ها را دارد.
یکی، دو روز دیگر اول اردیبهشت فرامی‌رسد. روزی که به نام سعدی است و در سال‌های اخیر بسیار در میان عموم جاافتاده و به ضیافت عمومی دوستداران تبدیل شده است. هزاران نوشته کوتاه و بلند در شبکه‌های اجتماعی درباره سعدی منتشر می‌شود و همه دوستداران زبان فارسی به‌نوعی به خداوندگار سخن ابراز ارادت می‌کنند.
اما از میان روزهایی که به نام شاعران بزرگ فارسی است بیشتر از همه روز سعدی و روز حافظ(بیستم مهر) جا افتاده و به روزهای دیگر کمتر توجه می‌شود. یکی، دو مناسبت دیگر نیز در فروردین و اردیبهشت هست که به 2شاعر بزرگ فارسی اختصاص دارد. 25فروردین روز عطار است و 28اردیبهشت روز خیام.
به همت مرکز فرهنگی شهرکتاب و مشارکت انجمن ترویج زبان فارسی(شعبه خراسان) و دانشگاه حکیم سبزواری سلسله‌برنامه‌هایی ذیل عنوان «از مختارنامه عطار تا رباعیات خیام» در یک‌ماه آینده برگزار می‌شود. این‌بار نقطه پیوند رباعی است. رباعیات خیام شهرت جهانی دارند اما رباعیات عطار که در مختارنامه گرد آمده شاید کمتر شناخته شده باشد. عطار بیش از 2هزار رباعی سروده است ولی کمتر کسی او را به‌عنوان شاعر رباعی‌سرا می‌شناسد. به عبارت دیگر شمار آثار درخشان عطار آن‌قدر هست که رباعیات او کمتر به چشم آمده‌اند.
مجموعه سخنرانی‌هایی که از هفته گذشته به مناسبت روز عطار آغاز شده و تا روز خیام ادامه خواهد داشت و به مرور زمان در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، به بررسی مضامین مشترک میان آثار این 2شاعر بزرگ می‌پردازد. «از هفت شهر عشق تا هزار وادی اندیشه» با سخنرانی رضا اشرف‌زاده و رجب‌علی لباف‌خانیکی، «دو نکته درباره مختارنامه عطار» مریم مشرف، «رباعی و رباعی‌سرایی در شعر فارسی و ویژگی‌های رباعیات عطار در مختارنامه» سیدعلی میرافضلی و «رباعی‌های روایی عطار در مختارنامه» حامد شکوهی ازجمله سخنرانی‌هایی هستند که طی روزهای اخیر از طریق مرکز فرهنگی شهرکتاب در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته‌اند.
هر کدام از این سخنرانی‌ها دریچه‌ای تازه به روی دوستداران عطار نیشابوری می‌گشایند و گرهی از گره‌های تاریخی باز می‌کنند. مثلا سیدعلی میرافضلی که همه همت خود را در دهه‌های اخیر صرف رباعی کرده و کتاب «رباعیات خیام و خیامانه‌های پارسی»(انتشارات سخن) آخرین اثر او در حوزه رباعی است، در سخنرانی خود گفته که 30رباعی از رباعی‌های عطار به خیام منسوب شده و در شمار رباعی‌های خیام آمده است.
سلسله سخنرانی‌های «از مختارنامه عطار تا رباعیات خیام» در هفته‌های آینده نیز ادامه خواهد داشت.
مهتاب به نور دامن شب بشکافت
می خور که دمی خوش‌تر از این نتوان یافت
خوش باش و بیندیش که مهتاب بسی
خوش بر سر خاک یک به یک خواهد تافت
