آغاز یک حرکت صنفی منسجم
تاسیس انجمن صنفی روزنامهنگاران
محمد ناصر احدی
در میان سال های 1320 تا 1332، بیش از 10 انجمن و گروه مطبوعاتی که داعیه حراست از منافع مطبوعات را داشتند رخ عیان کردند اما عمرشان دیری نپایید و بعد از مدتی کارشان به تعطیلی رسید. در این میان، «انجمن صنفی روزنامهنگاران» در تاریخ مطبوعات ایران، بهواسطه عملکرد و تقویت اندیشه کار گروهی، جایگاه ویژه ای دارد. اعضای اصلی این انجمن عبارت بودند از: احمد آرامش (مدیر روزنامه دیپلمات)، خسرو اقبال (مدیر روزنامه نبرد)، ابوالقاسم پاینده (مدیر روزنامه صبا)، احمد دهقان (مدیر روزنامه تهران مصور)، شکرالله صفوی (مدیر روزنامه کوشش)، محمدعلی مسعودی (مدیر روزنامه اطلاعات)، احمد ملکی (مدیر روزنامه ستاره)، احمد نامدار (مدیر روزنامه پیکار امروز) و باقر نیکانجام (مدیر روزنامه فردا). همین 9 تن بهعنوان هیأترئیسه این انجمن نیز انتخاب شدند. در ماده 2 اساسنامه این انجمن، «منظور و مقصود انجمن» در چهار بند توضیح داده شده است. از آنجا که در 3-2 سال منتهی به تاسیس این انجمن، مدیران مطبوعات چپ و راست، بهخصوص در تهران، روابط خوبی با هم نداشتند و جراید به صحنه نزاع نیروهای سیاسی مخالف و متخاصم تبدیل شده بود، راهاندازی این انجمن در مسیر کاهش این تنشها و نیز توسعه روزنامهنگاری حرفه ای در ایران اهمیت بسزایی داشت. بنا بر گزارشی که احمد نامدار در آذر 1325 از فعالیت های انجمن ارائه کرد، انجمن صنفی روزنامهنگاران ثبت بینالمللی شد و از این راه توانست «برای همکارانی که به خارجه می روند و یا در خارج مشغول انجام وظیفه هستند، ارزش واقعی تحصیل نماید.» تأسیس کتابخانه بهمنظور استفاده اعضا، مشارکت در امور خیریه با برگزاری جلساتی تحتعنوان «شبنشینی»، ارتباط با سازمانها و مطبوعات خارجی و واکنش به مسائل بینالمللی از اهم فعالیت های این انجمن در سال نخست پا گرفتن آن بود.
سند 1
سند 2
سند 3
سند 4
سند 5