از یک بازیکن به بازیکن دیگر

این یک قانون نانوشته است. پرسپولیس هر چقدر هم که مهره داشته باشد، بالاخره حداقل یک نفر باید در آن پیدا شود که روی روح هواداران سوهان بکشد. این سهمیه از بین نمی‌رود، بلکه از بازیکنی به بازیکن دیگر منتقل می‌شود. یک روز اسماعیل حلالی است، یک روز محسن ربیع‌خواه، یک روز حسین ماهینی و حالا هم به‌نظر می‌رسد مهدی شیری با اقتدار برای تصاحب این عنوان خیز برداشته است! البته که در تبریز خیلی‌ها خوب نبودند. مثلا علی علیپور، امید عالیشاه، وحید امیری و حتی علیرضا بیرانوند جزو خراب‌ها بودند، اما مهدی شیری در بدبودن استمراری دارد که آدم را به وجد می‌آورد! اینکه دفاع کنار باشی، ولی حتی توانایی عبور از یک بازیکن را نداشته باشی، همه سانترهایت به مچ پای بازیکن حریف بخورد و در دفاع کردن هم چندان به‌کار نیایی، خیلی عالی است. عالی‌تر از همه این است که با تمام اینها، فیکس پرسپولیس باشی!