بهمنیار نام محلهای است در منتهیالیه شرقی منطقه19 و در جنوب بوستان ولایت. بیشتر زمینهای این محله تا قبل از دهه30 متعلق بوده است به فردی به نام «ابوالقاسم مفرح». این زمینها اغلب زراعی بود و محصولاتی چون جو، یونجه گندم و چغندر در آن کشت میشد.
نخستین ساکنان این محله هم رعیتهای مفرح بودند که در کنار کشاورزی و دامداری به تولید صنایعدستی از جمله زیرانداز مشغول بودند.
از اوایل دهه۴۰ ابوالقاسم مفرح بیشتر زمینهای خود را قطعهبندی کرد و به مهاجرانی فروخت که از شهرهای مختلف به امید یافتن کار به حاشیه تهران میآمدند. به تدریج بافت مسکونی در این محله شکل گرفت. در دهه60 آخرین نشانههای کشاورزی هم در این محله از بین رفت و این محدوده کاملاً چهرهای مسکونی به خود گرفت. تا قبل از دهه60 یک شاخه از نهر فیروزآباد از این محله میگذشت که از آب آن برای کشاورزی استفاده میشد که بعدها بهطور کامل خشک شد. مهاجران اولیهای که محله بهمنیار را برای سکونت انتخاب کردند، اغلب از اهالی آذربایجان و آذریزبان بودند، اما امروزه از اقوام دیگر از جمله لر، فارس و شمالی هم در این محله ساکن هستند.
دیروز و امروز بهمنیار
در همینه زمینه :