بهرام؛ مردی از نسل طلایی صداپیشگان

بهروز رضوی/گوینده رادیو

اگر پیش از این صداهای خوب و تأثیرگذار تنها به‌مدد آواز در خاطره‌ها ماندگار می‌شد تأسیس رادیو و ورود صنعت سینما صداهایی را ماندگار کرد که مطالب و گفت‌وگوها را فاخر و شنیدنی می‌کردند.
هر دو هنر دوبله و گویندگی هنرمندانی را به خود جذب کردند که هریک در نوع خود یگانه بودند. صداهایی که مردم را پای رادیو می‌نشاند و به تماشای فیلم‌ها و سریال‌ها وامی‌داشت. یکی از این صداهای ارزنده پرویز بهرام صداپیشه پیشکسوت بود. صدای باشکوه و پرجاذبه بهرام در یادها می‌ماند و باعث جذبه دوچندان هر متن روان و هر دیالوگ زیبایی می‌شد. من بخت این را داشتم که در زندگی حرفه‌ای خودم سال‌ها به‌عنوان همکار، شاگرد آن مرحوم باشم. همواره در کنار او بودن را دوست داشتم و از شوخی‌ها، نکته‌سنجی‌ها و البته در پاره‌ای اوقات بی‌پروایی‌هایش لذت ببرم. مردی که همچون چهره‌اش، صمیمی، راست و درست بود. هرگز لحظه‌های با او بودن فراموشم نمی‌شود. شوخ‌طبعی و وسعت دید او موجب می‌شد درباره هر چیزی نظر بدهد و البته نظراتش همیشه شیرین‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین بودند. با اینکه در نقد سرسخت و بی‌رحم بود اما هرگز سخنش که آمیخته به شهد محبت و شیرینی هم کلامی بود، در هم‌صحبتی کسی را نمی‌رنجاند و هرکس نظر او را در بوته انصاف می‌گذاشت رأی به نیکویی و درستی آن می‌داد. از همین رو بود که هرکه را دیدم پذیرنده صحبت‌هایش بود و او را دوست می‌داشت. شادروان بهرام از نسل طلایی گویندگان بود. اکنون صحبت از او با دریغ و تأسف از دست دادنش همراه است. از همین رو فقدان او را که یقینا همتایی نخواهد داشت به هنرمندان، شنوندگان رادیو و مردم فرهیخته ایران و همچنین همکاران و خانواده‌اش تسلیت می‌گویم. روحش شاد و یادش جاوید باد.