آشنایی با 2 جوان که با طراحی نرمافزار، برای تعداد زیادی از شهروندان کارآفرینی کردهاند
کسب و کار به روش آقا مهندسان جوان
زهرا اردشیری| خبرنگار:
منطقه 2
چند سالی است استارتآپها روی بورس هستند. راهاندازی یک کسب و کار جدید، با تکیه بر تکنولوژی نوین، بهترین تعریف از استارتآپهاست. راهاندازی این نوع کسب و کار بین جوانهای 20 تا 30 سال رواج بیشتری دارد شاید به این دلیل که این قشر به تغییر و تحول و هر چیز مدرن روی خوش نشان میدهند. این گزارش از جوانهایی گرفته شده که یک کار و کاسبی جدید راه انداخته و موفق هم بوده اند. آنها به شیوه نوین کارآفرینی کردهاند. شاید فکر کنید برای کارآفرین شدن باید یک کارگاه بزرگ داشت و چندین ابزار صنعتی، اما استارتآپیهای گزارش ما با ایده و فکر خلاق خود یک کار و کاسبی جدید راه انداختهاند. این جوانها نه تنها خودشان راه تعبیر رؤیاهایشان را پیش گرفتهاند، بلکه 10 نفر دیگر را هم شاغل کرده و ادعا میکنند اگر از استارتآپ آنها حمایت شود 300 نفر دیگر هم مشغول میشوند.
این جوانها جای خالی سراهای محله را برای حمایت از کسب و کارهای جدید پررنگ میبینند و اعتقاد دارند شهرداریها و دیگر سازمانهای مسئول باید دست به دست هم دهند تا با حمایت از کسب و کارهای جدید شاهد رونق اقتصادی باشیم. به گفته «احمد محمودی» و «ابوالفضل فرخرو» 2 جوان استارتآپی، هدف آنها تقویت اعتماد مردم به تولید و توان داخلی است. این 2 جوان علاوه بر اینکه کار و کسب جدیدی راه انداختهاند، توانستهاند 40 فارغالتحصیل رشته نرمافزار را رایگان آموزش دهند تا وارد عرصه کار شوند.
فکرش را بکنید وارد یک سالن میشوید، حدود 20 جوان 20 تا 30 ساله حتی متوجه ورودتان هم نمیشوند. سرشان به کامپیوتر گرم است و پلک هم نمیزنند. حتی مواظب هستند صدای نفس کشیدنشان حواس بغل دستیشان را پرت نکند. این جوانان همگی نخبههای رشته تحصیلی خودشان هستند. همگی دور هم جمع شدهاند تا کسب وکار جدیدی راه بیندازند. هر 5ـ6نفر روی یک طرح کار میکنند و قرار است برای تعدادی از افراد تحصیلکرده بیکار کارآفرینی کنند. از استارتآپهایشان که میشنویم هیجان زده میشویم. یکی از گروههای استارتآپیها که این روزها مورد توجه بسیاری قرار گرفته و حاصل کار آنها با مشابه خارجی برابری میکند مربوط به استارتآپ ابوالفضل و احمد است. ایدهپردازهای این تیم چهار نفره کنار ما هستند.
پولهای نجومی کجا و 19 هزار تومان کجا
داستان استارتآپ این 2 جوان از زمانی سر زبانها افتاد که آنها از پایین آوردن هزینههای شرکتهای دولتی و خصوصی حرف زدند؛ هزینههایی که هر شرکت بزرگ مجبور به پرداخت آن است، اما نه شرکتهای داخلی، بلکه به کشورهای دیگر. احمد محمودی با اشتیاق تعریف میکند: «نرمافزار جذب و استخدام نیروی انسانی را طراحی و تولید کردهایم؛ نرمافزار تخصصی برای جذب نیروی انسانی که مورد نیاز مدیران است. سیستم یکپارچه مدیریت رزومهگیری. مثلاً برای استخدام در یک شرکت در مرحله اول باید رزومه فرستاد بعد از آن، تازه کار شرکت شروع میشود. دریافت و بررسی رزومه، تأیید یا رد آن انجام مصاحبه و کارهایی در این زمینه تا مرحله آخر که استخدام کاریاب است. این نرمافزار همه این کارها را اتوماتیک انجام میدهد. در حال حاضر همه شرکتهای بزرگ و تخصصی از این نرمافزار استفاده میکنند. هزینه آن برای هر شرکت ماهانه حدود یک هزار دلار است، در حالی که ما مشابه داخلی آن را با کیفیت بالاتر طراحی کردهایم و یک شرکت میتواند برای هر موقعیت شغلی 19 هزار تومان پرداخت کند.» میپرسیم این نرمافزار به نفع افراد جویای کار هم است؟ ابوالفضل جواب میدهد: «شایستهسالاری و حفظ حرمت افراد از مزایای این طرح است. به علاوه ما این نرمافزار را با توجه به نظرسنجی و نیاز شرکتها و منابع انسانی طراحی کردیم.
با استفاده از این نرمافزار در استخدام پاسخ مشخصی به افراد داده میشود. مثلاً برای یک شرکت رزومه میفرستید باید مدتی صبر کنید تا آنها قبول یا رد شدن شما را اعلام کنند. گاهی اصلاً کسی به شما پاسخی نمیدهد. شرکتها با این نرمافزار در کمترین فرصت رزومه را بررسی میکنند. دلیل رد یا قبولی را برای متقاضی ارسال میکنند و باقی ماجراها». ابوالفضل از آینده استارتآپشان اینطور میگوید: «بلافاصله بعد از راهاندازی پشتیبانی 24 ساعته نسخههای عربی طرح را آماده میکنیم. در نظر داریم طرح را در خاورمیانه پشتیبانی کنیم. چون این نرمافزار فقط در اروپا و آمریکا تولید میشود و به همه دنیا خدمات میدهد و برای خرید آن باید پول زیادی پرداخت. در حال حاضر در بیشتر سایتهای داخلی معتبر وقتی به صفحه موقعیتهای شغلی وارد میشوید در واقع در یک صفحه خارجی هستید. در صورتی که ما این مسئله را متوجه نمیشویم. ما میخواهیم با استفاده از این نرمافزار پول را داخل کشور خودمان نگه داریم به علاوه اینکه با راه افتادن این کسب و کار افراد زیادی شاغل میشوند.»
در «سریر» استارتآپها حمایت میشوند
یکی مهندسی فنآوری اطلاعات خوانده و دیگری مهندسی مکانیک. هم کار داشتند و هم درآمد، اما این برای ابوالفضل و احمد که سودای کارآفرینی و پیشرفت داشتند کافی نبود. بایدکاری میکردند کارستان؛ کاری برای کمک به مردم، کمک به چرخه اقتصادی، تولید ملی. حالا مدعی هستند؛ مدعی کارآفرینی 300 جوان. مدعی تولید نرمافزاری که مشابه خارجی آن میلیونها دلار ارز از کشور خارج میکند. ابوالفضل فرخرو و احمد محمودی هر دو متولد سال 1371 هستند. هر دو در دانشگاه صنعتی شاهرود درس خوانده و هر دو هدف مشترک دارند. میخواهند مردم باور کنند که حمایت از تولید ملی تنها حمایت از کالای ایرانی نیست، بلکه باید کسب و کارهای جدید را هم حمایت کرد. با هرکدام که حرف میزنیم پر هستند از ایده، رؤیا و آرزوهای بزرگ. از استارتآپشان و شیوه کار آنها میپرسیم.
«احمد محمودی» میگوید: «همه استارتآپها برای جامعه مفید هستند. کارآفرینی در همه استارتآپها انجام میشود و اغلب با سرمایهگذاری کم به سوددهی بالا میرسند. چیزی که در استارتآپ اهمیت دارد، حمایت است. شاید وقتی ما حرف از حمایت میزنیم منظورمان مشخص نباشد. حمایت فقط مالی نیست، همه ما بچههای استارتآپی برای ثبت شرکت و مجوز با مشکل مواجه هستیم. تا زمانی که شرکتهایمان ثبت نشود جدی گرفته نمیشویم و اگر هم اقدام به ثبت استارتآپهایمان کنیم باید مالیات بدهیم که از عهده ما خارج است.»
ابوالفضل که تا این لحظه ساکت است، میگوید: «استارتاپها برای بقا مجبور به جنگیدن هستند. خیلی از آنها با اینکه ایدههای خوبی هم دارند زنده نمیمانند چون حمایت نمیشوند. کار ما یک کار فردی نیست. کاملاً گروهی است. ما به فضایی مثل کتابخانه احتیاج نداریم. یک اتاق با امکاناتی مثل اینترنت برای هر گروه استارتآپی کافی است. این فضا را هر سرای محلهای میتواند در اختیار گروه استارتآپ محلهشان قرار دهد. ما از حمایتهای کوچک حرف میزنیم. مثل فراهم کردن محیطی برای کار کردن، استارتآپ یک کار گروهی است و نیازمند یک مکان مشخص با امکانات اولیه هستیم. خوشبختانه این مکان برایمان در محله طرشت فراهم شده است. ما برای استفاده از خدمات مرکز «سریر» بین چندین گروه استارتآپ انتخاب شدهایم. اینجا حدود 30 گروه فعالیت میکند.»
دغدغهها و آرزوهای 2 جوان استارتآپی
از آنها میپرسیم صادقانه بگویید فقط به دنبال کسب درآمد بیشتر بودید؟ ابوالفضل میگوید: «ما هر دو در رشته مهندسی فارغالتحصیل شدیم، احمد طراح صنعتی شرکت معتبر و من طراح و پیادهساز شبکه در عسلویه بودم. ما درآمد خوبی هم داشتیم. آنقدر که بتوانیم زندگی راحتی داشته باشیم، اما دغدغه ما تنها کار و درآمد خودمان نبود. دغدغه هر دو نفر ما کارآفرینی است. اگر بگوییم به پول فکر نمیکنیم دروغ است، اما پولی که بر سر سفره همه برود. ما در حال حاضر حدود 10 نفر را مشغول به کار کردهایم. به جرئت میتوانیم بگوییم اگر حساب و کتابهایمان درست پیش برود و حمایتهای لازم انجام شود، حدود 300 نفر با همین استارتآپ ما شاغل میشوند.»
او ادامه میدهد: «من و احمد میتوانستیم مدیران ارشد در شرکتهای معتبر باشیم، اما عطای مدیریت را به لقایش بخشیدیم و حالا در یک کار گروهی فعالیت میکنیم که نه رئیسی دارد و نه کارمندی. همه ما همرده هستیم و برای یک هدف تلاش میکنیم.» احمد ادامه حرفهای ابوالفضل را میگیرد و میگوید: «کوچکترینکاری که ما انجام میدهیم آموزش رایگان به فارغالتحصیلان رشتههای کامپیوتر و نرمافزار است. بعد از اتمام تحصیل همه آنها را جذب میکنیم. در یک محیط کاملاً جدی و فضایکاری آن چیزی را که در دانشگاه تئوری خواندهاند بهصورت عملی آموزش میبینند. حدود 40 نفر بعد از آموزشهای ما وارد بازار کار شدهاند و همین موضوع برای ما موفقیت بزرگی محسوب میشود.»
روکردن استعدادها در 3 ماه
مجموعه سریر ارائهدهنده دو سرویس شتابدهنده و ارائه فضای کار است و از استارتآپهایی حمایت میکند که مناسب شرکتها و هلدینگهای صنعتی است. «مظفر اعتضادیفر» مدیر توسعه بازار سریر میگوید: «ما به مجموعه به شکل استخر استعدادیابی نگاه میکنیم. اکثر تیمهایی که در مجموعه انتخاب میشوند حداکثر 3 ماه فرصت دارند ویژگیها و تواناییهای خودشان را نشان دهند. تیمها از سوی کارشناسان رصد میشوند. تیمهای موفق انتخاب میشوند و سریر بین آنها و سرمایهگذار ارتباط ایجاد میکند.» اعتضادیفر میگوید: «پروژه این 2 جوان قطعاً یکی از استارتآپهای کارآمد است و بهزودی نتیجهبخش خواهد بود.»
هم کار یاد میگیریم هم رزومه داریم
«علی موسیوند» یکی از افرادی است که در گروه جوانهای استارتآپی گزارش ما کارآموز بوده و حالا در یک شرکت معتبر مشغول کار است. او میگوید: «خیلی از فارغالتحصیلان بعد از پایان تحصیلاتشان خودشان میمانند و یک مدرکی که بیشتر شرکتها آن را تنها دلیل توانمندی شخص نمیدانند و در کنار آن رزومه هم میخواهند. چون تازه از دانشگاه فارغالتحصیل شدهایم و رزومهایی نداریم، پیدا کردن کار خیلی سخت میشود. وقتی من با این بچهها آشنا شدم گفتند میتوانی بیایی مدتی با ما کار کنی، کار را به تو یاد میدهیم و میتوانی با انجام پروژههای کوچک رزومه برای خودت تهیه کنی. این شاید بزرگترین کمک به افرادی است که تازه فارغالتحصیل شدهاند. چون میتوانند در محیط جدی کار کنند. اندوختههای تئوریشان را بهصورت عملی انجام دهند و با تسلط بیشتری به دنبال کار مورد علاقه خود باشند. حدود 2 ماه با این گروه کار کردم و بعد توانستم در یک شرکت کامپیوتری مشغول کار شدم.» او ادامه میدهد: «با راه افتادن استارتآپها افراد تحصیلکرده اما بیکار زیادی شاغل میشوند که در حوزهایی که دوست دارند فعالیت کنند.»
استارت آپهای نوپا بخوانند
اینکه در محلهها چه امکاناتی برای استارتآپهای نوپا وجود دارد سؤالی است که «جلال شاملو» مدیر محله طرشت به آن پاسخ میدهد: «امکان سرمایهگذاری در استارتآپها برای شهرداری کمی زمانبر است، اما از استارتآپهای موفق استقبال میکنیم و میتوانیم نوید بدهیم که با توجه به کارآمدی آنها سرمایهگذاری هم انجام میشود.» او ادامه میدهد: «ما میتوانیم به استارتآپهای نوپا مکانی اختصاص بدهیم تا بهصورت پارهوقت در سرای محله مستقر شوند و فعالیتهای گروهیشان را انجام دهند. البته همه سرای محلههای شهر تهران از حضور و فعالیت استارتآپها استقبال خواهند کرد.»