سنگرمعنوی انقلاب اسلامی
بعد از برگزاری نخستین نمازجمعه به امامت آیتالله طالقانی در سال1358، بسیاری از شهرهای کشور متقاضی برگزاری نمازجمعه شدند و با اجازه امام بهتدریج تعداد ائمهجمعه در کشور افزایش پیداکرد.
چندماه پس از فوت آیتالله طالقانی، آیتالله منتظری، امام جمعه تهران، قصد بازگشت به قم را داشت، به همین دلیل امام(ره) آیتالله خامنهای را بهعنوان امامجمعه تهران منصوب کردند. آیتالله خامنهای در نخستین دیدارها با امام(ره) بعد از انتصابشان به ایشان پیشنهاد میدهند که چون تعداد ائمهجمعه در حال افزایش است و اینکه اداره معنوی جامعه در هر منطقه در دست امامان جمعه است، نیاز است که شبکهای منسجم در بین علما وجود داشته باشد تا بعدها بتوانیم این شبکه را به شبکه باقی ائمهجمعه کشورهای دیگر مسلمان متصل کنیم و کنگره جهان اسلام را برگزار کنیم.
این پیشنهاد با استقبال امام روبهرو شد و خیلی زود، سمینار اول ائمهجمعه ایران در کتابخانه مدرسه فیضیه قم برگزار شد. این سمینار مقدمه تشکیل شورای مرکزی ائمه جمعه شد.
در ادامه این سمینارها در 29مردادماه سال1363 امامخمینی(ره) در حکمی حججاسلام ابطحی، رسولی، توسلی، صانعی، عبایی، کشمیری و قاضی عسکر را مأمور تدوین امور گوناگون ائمهجمعه کردند و بر این اساس دبیرخانهای در قم با عنوان «دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه سراسر کشور» تأسیس شد.
بعد از رحلت امام (ره) و آغاز رهبری آیتالله خامنهای با توجه به دید نهادساز رهبر انقلاب، در حکمی شورای مرکزی ائمهجمعه به شورای سیاستگذاری ائمه جمعه تبدیل شد که زیرنظر یک هیأت اجرایی فعالیت میکردند. نخستین رئیس این هیأت، حجتالاسلام رسولی محلاتی بود و پس از ایشان بهمدت 17سال حجتالاسلام سیدرضا تقوی این سمت را در اختیار داشت. هدف رهبر انقلاب، اصلاح ساختار و هماهنگی بیشتر ائمهجمعه و تلاش برای حفظ پویایی این سنگر مهم انقلاب بود. در سالهای اخیر با توجه به تغییر نسلهای انقلاب و حضور دغدغههای نو نیاز بود که ائمهجمعه با تغییرات سریع جامعه جوان ایرانی همراه باشند. از اینرو در سال1396 حجتالاسلام علیاکبری بهعنوان رئیس شورای سیاستگذاری ائمهجمعه و امامجمعه موقت تهران انتخاب شد تا زمینه تحقق این موضوع را فراهم کند.