امیر آینده کویت

روز گذشته رسانه‌های کویتی از انجام موفقیت‌آمیز عمل جراحی شیخ صباح، امیر این کشور خبر دادند. خبرگزاری دولتی کویت (کونا) در این‌باره نوشت: شیخ صباح الاحمد الصباح روز شنبه و در سن 91سالگی برای انجام برخی آزمایش‌های پزشکی وارد بیمارستان شد اما به تشخیص پزشکان در همان بیمارستان مورد عمل جراحی قرار گرفت. به گفته منابع عربی، تعدادی از رهبران عربی و منطقه‌ای، برای اطلاع از وضعیت سلامت شیخ صباح، پیش از انجام عمل جراحی با وی مکالمه تلفنی داشته‌اند. شبکه الجزیره در این‌باره می‌نویسد: ملک سلمان، پادشاه عربستان سعودی و شیخ تمیم، امیر قطر ازجمله شخصیت‌هایی بودند که بلافاصله پس از انتقال امیر کویت به بیمارستان، مستقیما با او گفت‌وگوی تلفنی داشته و نسبت به انجام موفق عمل جراحی ابراز امیدواری کرده‌اند.
همچنین روزنامه العربی الجدید به‌نقل از برخی منابع آگاه مدعی شد همزمان با ورود شیخ صباح به بیمارستان، برخی چهره‌های عالی‌رتبه کشور، ازجمله شیخ ناصر صباح، وزیر دفاع سابق و فرزند امیر کویت که در آمریکا به‌سر می‌برد فورا به کشور بازگشته‌اند. 
سرانجام دیوان امیری کویت ظهر روز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای از انجام موفقیت‌آمیز عمل جراحی خبر داد. در این بیانیه آمده است: به اطلاع مردم شریف کویت می‌رسانیم حضرت شیخ صباح الاحمد الجبر الصلاح، حفظه‌الله صبح روز یکشنبه عملیات جراحی داشت که به لطف خدا با موفقیت همراه بود. از خداوند باری عزوجل می‌خواهیم نعمت سلامت را بر حضرتش ارزانی داشته و به ایشان شفای عاجل عنایت کند.
از جمله اخباری که در حاشیه این اتفاق مهم، توجه بسیاری از رسانه‌ها و تحلیلگران امور خلیج‌فارس را به‌خود جلب کرد، تفویض اختیارات امیر کویت به ولیعهد او، پیش از انجام عمل جراحی در روز یکشنبه به‌طور موقت بود؛ خبری که باتوجه به کهولت سن و وضعیت سلامت امیر کویت، باری دیگر نام شیخ نواف الاحمد، ولیعهد این کشور را به‌عنوان رهبر احتمالی آینده کویت بر سر زبان‌ها انداخته است. او کیست و چه جایگاهی در معادلات سیاسی کویت دارد؟

از مدیریت استانداری تا معماری ساختار امنیتی کشور
شیخ نواف الاحمد یکی از بنیانگذاران کویتی است که امروز می‌شناسیم. نقش او در تشکیل دولت مدرن کویت، نهضت نوین اقتصادی و طراحی چشم‌انداز توسعه این کشور پس از استقلال، بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ سیاسی کویت طی 50سال گذشته به شمار می‌آید. 
نخستین منصب سیاسی شیخ نواف پس از استقلال کویت در دهه60 میلادی، ریاست استانداری حولی (شهری در جنوب کویت) به‌مدت 16سال بود. پس از آن در سال 1978 به‌مدت 10سال وزیر کشور کویت شده و در ادامه نیز، از سال 1988 تا 1991 (اشغال خاک کویت به‌دست صدام)، به‌عنوان وزیر دفاع این کشور برگزیده شد. شیخ نواف در این سال‌ها، نقش مهمی در توسعه پر سرعت با استفاده از منابع نفتی و همچنین نوسازی قابل توجه توان دفاعی-نظامی این کشور داشت.
پس از بحران اشغال کویت به‌دست عراق و آزادسازی این کشور توسط ائتلاف جهانی به رهبری آمریکا، شیخ نواف برای مدت کوتاهی از مناصب امنیتی و استراتژیک کنار گذاشته شد؛ امری که از دید برخی تحلیلگران، واکنش رهبری کویت به فروپاشی سریع نیروهای نظامی این کشور در برابر عراق به‌حساب می‌آمد. به این ترتیب، ولیعهد کنونی کویت تا سال1994 وزارت امور اجتماعی کشور (که نسبت به مناصب پیشین وی موقعیت بسیار کم اهمیتی داشت) را بر عهده گرفت. اما او با گذشت 3سال مجددا به اردوگاه سران دستگاه‌های نظامی-امنیتی کویت بازگشته و به‌عنوان معاونت گارد ملی برگزیده شد؛ منصبی بسیار حساس و با اهمیت در ساختار کشورهای عربی.
نواف در سال2003 و همزمان با اشغال عراق، وزیر کشور کویت شده و کمی بعد در همان سال، نخست‌وزیری را بر عهده گرفت؛ امری که تا حد زیادی، مسیر پیش روی وی در رهبری آینده کویت را برای همگان نمایان کرد. روزنامه النباء کویت درباره کارنامه 3ساله ریاست شیخ نواف بر دولت می‌نویسد: اصلی‌ترین دغدغه وی در آغاز امر، حفظ امنیت و ثبات کویت برای شهروندان این کشور بود. 
دستگاه‌های نظامی، امنیتی و انتظامی کویت در عصر شیخ نواف شاهد دگرگونی اساسی بودند. ازجمله دستاوردهای او در این زمینه علاوه بر توسعه و نوسازی دستگاه‌های نظامی-امنیتی، تدوین چشم‌انداز جامع کویت برای حفظ امنیت مرزهای زمینی و البته مقابله با تروریسم بود.
اگرچه ولیعهد کویت نقش قابل‌توجهی در توسعه اقتصادی و اصلاح نظام بانکی این کشور طی دهه‌های گذشته داشته، اما از آنجا که مسئله امنیت برای جامعه کویت، پس از اشغال خاک این کشور به‌دست عراق، همواره اصلی‌ترین دغدغه و منشأ نگرانی بوده، سابقه او در تحکیم قدرت نظامی و امنیتی کویت بیش از سایر ابعاد خدمات دولتی‌اش برای مردم شناخته شده است.
در سطح خارجی و به‌ویژه منطقه‌ای نیز، مواضع شیخ نواف همواره بر اتحاد کشورهای عربی خلیج‌فارس، تاسیس نیروی دفاعی مشترک و مقابله همگانی با تروریسم متمرکز بوده است. همچنین از ولیعهد کویت به‌عنوان چهره‌ای کلیدی در تلاش‌های میانجیگرانه برای پایان بحران قطر و آتش‌بس در یمن یاد می‌شود.