شهر دستکش ها زمین ماسک ها

هر قدم دستکش ها به چشم می آیند. روی زمین پر از دستکش و ماسک های مصرف شده است. کرونا در کنار همه نحسی هایش لااقل این حسن را داشت که سبک زندگی مردم را تغییر داد؛ حتی آدم های بی خیال هم به فکر سلامتی شان افتادند. از ترس ویروس کرونا، روبوسی و دست دادن‌های لحظه به لحظه و اغلب بی‌دلیل را کنار گذاشتند. فاصله از یکدیگر را رعایت کردند و دیگر در مترو و اتوبوس در دهان یکدیگر فرو نرفتند. در تاکسی روی طرف کنار دستی ولو نشدند؛ کمی خودشان را جمع کردند و ... ولی بازهم خیلی ها روی همان خودخواهی که پیش از حمله کرونا بودند، باقی ماندند. نشانه‌اش خیابان هایی است که از دستکش‌ها و ماسک‌های مصرف شده اشباع شده‌اند. ظاهرا عده ای همچنان تصور می کنند محور جهان هستی هستند و تنها سلامتی خودشان مهم است. دستکش را در نیمه راه - از ترس آغشته شدن به ویروس در اتوبوس و تاکسی و غیره - از دست ها بیرون می‌آورند، در خیابان رها می کنند و با دستکش‌های تازه ادامه مسیر می دهند. هرجا ترس به جانشان بیفتد، ماسک را پایین می کشند و در خیابان رها می کنند، انگار‌نه‌انگار غیر از آنها موجودات دیگری هم در شهر زندگی می کنند. حتی کرونا هم نمی‌تواند خودخواهی را درمان کند.
عکس‌ها: ایسنا