همشهری از جزئیات لایحه دولت برای حذف 16سهمیه دانشگاهی از بین 19سهمیه کنونی گزارش میدهد
دانشگاه در مسیر عدالت آموزشی
طبق لایحه دولت تنها 3سهمیه مناطق، ایثارگران و منطقه آزاد باقی خواهد ماند که آنها هم از طریق سهمیه مازاد جذب میشوند نه از ظرفیت اصلی کنکور
محمد صادق خسروی علیا ـ خبرنگار
مدتهاست که سهمیههای دانشگاهی بر عدالت آموزشی کشور سایه افکنده و بیآنکه منشا تعدد و کثرت سهمیهها مشخص باشد همچنان بر قوت خود باقی است و داوطلبان را با سردرگمی و ناامیدی مواجه کرده است. پیچیدگی سهمیهها و بحث اجرای عدالت آموزشی و اعتراضات گسترده مردمی و رسانهها باعث شده که بالاخره دولت لایحهای را برای ساماندهی و ختم این غائله تدوین کند. لایحهای که بهدنبال حذف 16سهمیه از 19سهمیه کنکور سراسری است.
ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش کشور در اینباره میگوید: با توجه به الزامات وزارت علوم و وزارت بهداشت به ساماندهی سهمیه آزمونهای سراسری کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، لایحهای تحت عنوان توزیع عادلانه فرصتها و امکانات تحصیل در آموزش عالی تنظیم شد. طبق سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری بعداز یک سال و نیم کار کارشناسی، این لایحه نهایتاً توسط وزرای علوم و بهداشت امضا و به دولت تحویل داده شدهاست که دولت باید تصمیم بگیرد که به شورایعالی انقلاب فرهنگی بفرستد یا هیأت دولت آن را بررسی و مصوب کند. به گفته خدایی، این لایحه در جهت تسهیل ورود افراد با نمرات بالاتر به دانشگاهها و مؤسسات آموزشی اعم از وزارت بهداشت و وزارت علوم صورت گرفته است: «در کنکور سراسری ۱۹سهمیه داشتیم که ۱۶سهمیه حذف شد، اما سهمیه مناطق، ایثارگران و منطقه آزاد باقی ماند که ۱۰درصد ظرفیت برای منطقه یک و ۲ و ۳ و ۵۰درصد برای مناطق آزاد و ۵درصد برای ایثارگران بهصورت مازاد صورت میگیرد.» همشهری در گفتوگو با کارشناسان به بررسی جزئیات این لایحه و اثرات آن پرداخته است.
فرشاد مهرافشان، کارشناس آموزشی با بیان اینکه در مورد لایحه پیشنهادی تغییر سهمیهها و نگاه تازه به ضوابط پذیرش دانشجو هنوز تغییر نهایی انجام نشده و معلوم نیست تاریخ این تغییرات چه زمانی خواهد بود، گفت: «نکتهای که این روزها مورد توجه قرار میگیرد این است که اکثرا هرکس با توجه به شرایط خود، سؤالاتی در اینباره و لایحه مطرح میکند و معمولا سؤالات به این شکل است که آیا این تغییرات به نفع است یا به ضرر؟ متأسفانه کسی سؤال نمیکند که آیا این تغییرات به نفع جامعه است؟ به نفع آینده ایران و سلامت جامعه است؟ آیا این طرح منصفانه است؟ درواقع میتوان گفت این زنگ خطری است برای جامعه که عدهای منفعت شخصی را به منفعت جمعی جامعه ترجیح میدهند.»
مهرافشان در رابطه با سابقه این لایحه جدید گفت: «ازچند سال پیش کار کارشناسی بسیاری روی این لایحه صورت گرفته و سعی شده همه جوانب آن بررسی و تحلیل شود. آمارهای دقیقی استنتاج شده و مورد استفاده قرار گرفته، کارگروههای متعددی برگزار شده و از افراد مختلف که در حوزه آموزش فعالیت دارند نظرسنجی شده است. بارها روزنامهها ازجمله همشهری نیز به این موضوع در گزارشهای متعددی پرداخته و از دید کارشناسان حوزه آموزش راهکار ارائه دادهاند. حالا خوشبختانه با یک لایحه کارشناسی و قوی مواجه هستیم.»
مهرافشان با اشاره به اینکه اعتقاد دارم صرفا براساس نقشه جغرافیایی نمیتوان آموزش یک کشور پهناور را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد، گفت: «هرچند در بسیاری از مناطق شهرهای بزرگ ازجمله تهران مدارسی داریم که کیفیت آموزشی بسیار پایینی دارند و هیچ خروجی مناسبی ندارند. در عوض در نقاط بسیار دوردست از مراکز شهری به واسطه عشق و دلسوزی و علاقه همکاران آموزشی (چه رسمی و چه نیروهای آزاد) و همچنین با ازخودگذشتگی و ایثار این عزیزان و حمایتهای شخصی و مردمی و تلاش و کوشش دانشآموزان نتایج خیرهکنندهای بهدست آمده و باعث خوشحالی است که هرسال این اتفاق تکرار میشود. اما باوجود این منطقهبندی کردن آموزش نمیتواند عدالت آموزشی را فراهم کند.»
این کارشناس آموزشی نکته بسیار مثبت لایحه حذف تعدادی از سهمیههای دانشگاهی را در این میداند که از بعداز نهایی و تصویب آن هرگونه سهمیهای باید بهصورت ظرفیت مازاد باشد و تأثیری بر قبولشدن یا نشدن داوطلبان دیگر نداشته باشد: «این نگاه دقیق و منصفانه است. درکل اگر قرار است حمایتی صورت گیرد، نباید به ضرر قشر دیگری باشد. متأسفانه در بحث سهمیهها، همه تنها به سهمیه خانواده شهدا و ایثارگران توجه میکنند. درصورتیکه سهمیههای زیادی داریم که بعضا صدمات زیادی به بدنه آموزش کشور و سلامت جامعه وارد کرده؛ سهمیههایی مانند؛ انتقال دانشجوی پزشکی از خارج از کشور به دانشگاههای سراسری و سهمیههای هیأت علمی دانشگاهها. این یک نکته بدیهی است که جامعه مدیون خانواده شهدا، جانبازان، آزادگان و رزمندگان و درکل تمام کسانی است که در راه حفاظت از کشور گام نهادهاند و هیچیک از هموطنان ما منکر این موضوع نیستند ولی در نگاه جدید، مسئولان و قانونگذاران معتقدند هرگونه خدمتی به این عزیزان باید مستقیم و از ظرفیتهای مازاد صورت گیرد و از سهم دیگران نباشد و بهنظر بنده نگاه درستی است.»
مهر افشان با تأکید بر اینکه موضوع سهمیهها در چندسال اخیر در مراکز آموزشی، باعث شکاف بین دانشآموزان دارای سهمیه خاص و دیگران بوده، گفت: «در چند جلسه، بهعنوان کارشناس آموزشی در جلساتی حضور داشتم و مسائل جاری در مراکز آموزشی و مدارس، همچنین مشکلات و دغدغههای داوطلبان و خانوادهها را به اطلاع قانونگذاران رساندهام. در این لایحه دقت بسیار زیادی روی تمام مسائل شده و اگر هم ایراداتی به آن وارد باشد ممکن است در اجرای آن صورت گیرد البته این لایحه ممکن است به کنکور امسال نرسد و شاهد تغییرات زیادی برای سالجاری نباشیم.»
او به افزایش امید در میان دانشآموزان با انتشار خبر حذف سهمیهها اشاره کرد و گفت: «در این چند روزه شاهد آن بودهایم که داوطلبان و خانوادهها حتی آنهایی که دانشآموزان سالهای پایینتری دارند، در مورد این لایحه صحبت و اخبار مربوط به آن را رصد میکنند و این موضوع باعث افزایش نشاط و امید در بین دانشآموزان شدهاست. این بدان معناست که این لایحه مسیر درستی را دنبال میکند و میتواند عدالت آموزشی را محقق کند.»
این کارشناس در رابطه با تأثیر این لایحه در رشته پزشکی اینطور تحلیل کرد: «این لایحه شاید تأثیر خیلی زیادی در رشتههای زیر گروه پزشکی نداشته باشد، چون ظرفیت پذیرش این رشتهها پایین است و متقاضی بسیار زیاد اما تأثیر روانی بسیار مثبتی دارد و داوطلبان احساس میکنند در شرایطی همسان و عادلانه با دیگران در حال رقابت هستند و این موضوع برای سلامت روانی جامعه ما بسیار مفید است. امید است در کنار این لایحه به این موضوی مهم توجه شود که بسیاری از مناطق ما نیاز به حمایت دارند این حمایت بهتر است از نوع ارائه امکانات آموزشی و تقویت محتوای آموزشی باشد که باعث رشد و شکوفایی نسل آینده شود.»
مخالفت بنیاد شهید
علی سلطانی از کارشناسان آموزشی نیز در گفتوگو با همشهری از مخالفت شدید بنیاد شهید از این لایحه خبر داد و گفت:« طبق این لایحه سازمان سنجش تصمیم گرفته تا سهمیه ایثارگری، جانبازی و خانواده شهدا را در سبد یک سهمیه مازاد قرار دهد. به این معنی که علاوه بر سهمیه معمول تعدادی سهمیه مازاد درنظر گرفته شود برای این افراد. مثلا اگر دانشگاهی ظرفیت 50نفر را داشته باشد طبق لایحه جدید 5سهمیه مازاد درنظر میگیرند برای این افراد و در نهایت 55نفر جذب میکند. درحالیکه طبق قانون فعلی افراد دارای سهمیه از کل سهمیه(50نفر) استفاده میکردند و درصد بالاتری از صندلیها را بهخود اختصاص میدادند.»
این کارشناس آموزشی پیشبینی میکند این لایحه تصویب خواهد شد: «به احتمال زیاد به تصویب خواهد رسید. چون عملا کسانی که داعیه استفاده از سهمیه را داشتند در طول این سالها از آن استفاده کردهاند، در این مدت دولتیها و فرزندانشان از سهمیهها استفاده کردهاند و نوه و نتیجه آنها هم در خارج از کشور مشغول تحصیل هستند پس مدعیان و مدافعان پرزور سهمیهها عملا از گردونه خارج شدهاند و احتمال تصویب این لایحه بالاست.»
سلطانی در پاسخ به این پرسش که درصورت اجرایی شدن این لایحه چه اتفاقی در سیستم آموزشی رخ میدهد، توضیح داد: «با تصویب این لایحه، پذیرشها برای دانشآموزان نخبه آسانتر میشود. برای مثال اگر رشته مهندسی برق شریف 20نفر پذیرش داشته باشد، طبق قانون فعلی تعداد زیادی از سهمیه بومی استفاده میکنند، تعدادی شامل سهمیه مناطق هستند و همچنین سهمیههای هیأت علمی، شاهد، ایثارگری، سهمیه المپیاد، حوادث غیرمترقبه مثل سیل و زلزله و حتی سهمیه کشاورزی و... هم وجود دارد. وقتی همه این سهمیهها را در کنار هم قرار میدهیم میبینیم رقابت برای دانشآموزان بسیار پیچیده و تنگاتنگ است. اما زمانی که همه این سهمیهها حذف شود رقابت برای دانشآموزان شفافتر و آسانتر میشود. رقابت که به این سبک باشد عرصه برای دانشآموزان نخبه و ممتاز بازتر میشود و این داوطلبان سالها پشت کنکور نمیمانند. مثلا دانشآموز نخبهای سال گذشته رتبه پزشکیاش 2900 شد اما به واسطه همین سهمیهها قبول نشد. اینگونه داوطلبان تعدادشان اندک نیست و درصورت حذف سهمیهها مجالی به دانشآموزان نخبه برای قبولی در رشتههای خاص و دانشگاههای برتر داده میشود.»
او در رابطه با اجرای عدالت آموزشی درصورت تصویب این لایحه اینطور شرح داد: «فرض کنید دانشآموزی که بومی شهر زابل است برای قبولی در دانشگاه تهران اقدام میکند. پذیرش این دانشآموز با موانعی روبهروست چراکه میخواهد از منطقه3 به منطقه یک برود. البته برای آن دانشآموزی تهرانی هم پذیرش در منطقه3 دشوار است چراکه میخواهد در نقطهای ادامه تحصیل دهد که بومی آن نیست. مثال سادهتری در اینباره عرض میکنم تا گرههای کور سهمیههای منطقهای مشخص شود. فرض کنید در رشته پزشکی دانشگاه زابل که منطقه3 محسوب میشود 30نفر پذیرش شدهاند اما ظرفیت این دانشگاه 50نفر است. این دانشگاه باید ابتدا از داوطلبان منطقه3 ظرفیت خود را تکمیل کند اگر این دانشآموزان امتیاز کافی نیاورده باشند میرود سراغ داوطلبان منطقه2 و اگر امتیازها کافی نباشد در نهایت از داوطلبان منطقه یک پذیرش میکند. در این میان اگر یک دانشآموز بومی زابل که در منطقه خود پزشکی قبول شده اما بخواهد در تهران ادامه تحصیل دهد با این انتخاب، ضریب منطقهای به او تعلق میگیرد و این ضریب مانع او میشود. این سیستم پیچیدهای است که هر سال خیلی از داوطلبان نخبه و ممتاز را پشت درهای کنکور نگه میدارد.»
به عقیده سلطانی این لایحه نقاط ضعفی ندارد اما اگر ظرفیتها در سهمیه مازاد کنترل نشود و خروجی دانشگاهها افزایش یابد در بازار کار مشکلات از الان بیشتر خواهد شد: «وقتی برای تحقق شعار عدالت آموزشی خروجی دانشگاه افزایش یابد و بازارکار رصد و کنترل نشود در واقع میتوان گفت ما به عدالتی دستنیافتهایم.»
پیگیرهای روزنامه همشهری برای حذف سهمیههای ناعادلانه