• سه شنبه 18 اردیبهشت 1403
  • الثُّلاثَاء 28 شوال 1445
  • 2024 May 07
سه شنبه 5 آذر 1398
کد مطلب : 88811
+
-

ایران هم عروس فیلیپینی دارد؟


برای آنهایی که دهه‌های 30 و 40 در ایران ازدواج کردند، داستان عروس‌های، تداعی خاطرات روزهای اول زندگی مشترک است. شاید در شهرهای بزرگ که از خیلی وقت پیش خانواده‌های سنتی جایشان را به خانواده‌های کوچک امروزی داده‌اند، «عروس خوب بودن» مفهوم دیگری داشته است و دارد ولی در بعضی از شهرها و روستاها، عروس‌ها نقشی نزدیک به نقشی داشتند که عروس‌های فیلیپینی در کره دارند. شیرین زن 75 ساله‌ای است که دهه 40 ازدواج  کرده، در یکی از شهرهای کوچک آذربایجان؛ «روز اولی که پا به خانه شوهر گذاشتم، گفتند قرار نیست فقط به شوهرت خدمت کنی. من موظف بودم به خانواده شوهرم هم رسیدگی کنم.» در خانواده همسر شیرین 3 مرد دیگر هم زندگی می‌کردند؛ «مادرشوهرم فوت کرده بود. باید از پدر و برادر شوهرهایم هم مراقبت می‌کردم؛ لباس‌هایشان را می‌شستم، برایشان غذا می‌پختم و باید از پدر شوهرم که پیر بود، مراقبت می‌کردم.»  این، خاطره مشترک خیلی از زنانی است که در این سال‌ها ازدواج کردند. اگر این زنان متعلق به روستا بودند باید کارهای مزرعه را هم انجام می‌دادند. مرضیه یکی از این زنان است. او دیرتر از شیرین هم ازدواج کرده، اما کارهایی که روزانه باید انجام می‌داد، خیلی بیشتر بود؛ «دوران سختی بود. لوله‌کشی آب نداشتیم. 3 عروس بودیم. هر روز صبح باید از چشمه آب می‌آوردیم. کارهای خانه را انجام می‌دادیم و به مزرعه می‌رفتیم. وقتی هم که برمی‌گشتیم باید نان می‌پختیم. مادر شوهرم فقط  مراقب بچه‌ها بود و کار دیگری نمی‌کرد. ما باید کارهای او را هم می‌کردیم. حتی وظیفه داشتیم که آب گرم می‌کردیم او را به حمام هم می‌بردیم.» مرضیه نزدیک 20 سال است که زندگی مستقلی دارد اما تا روزی که مادرشوهرش زنده بود، با بقیه عروس‌ها باید از او مراقبت می‌کردند. 
مرضیه و شیرین به سن پیری نزدیک شده‌اند اما حالا آنها با چالش بزرگی روبه‌رو هستند؛ عروسی نیست که از آنها مراقبت کند. شیرین با حسرت می‌گوید: «من 3عروس دارم. موقعی که جوان بودم و زیاد کار می‌کردم، می‌گفتم من هم که پیر شدم، عروس‌ها جبران می‌کنند، اما حالا آنها زندگی مستقلی دارند و من کارهایم را خودم انجام می‌دهم.» با این حال شیرین از وضعیت عروس‌ها راضی است؛ «توقعی از آنها ندارم. خیلی هم خوب است که زندگی خودشان را می‌کنند، کاش من هم مثل آنها از اول مستقل بودم.» رابطه‌ای که شیرین و مرضیه با خانواده همسرانشان داشتند، شاید حالا در سنتی‌ترین خانواده‌ها هم دیده نشود اما هستند خانواده‌هایی که ترجیح می‌دهند، عروس‌هایشان کنار خودشان زندگی کند و خدماتی که عروس‌ها به خانواده همسر می‌دهد، شاید قابل مقایسه با دهه‌های 30 و 40 نباشد اما زندگی آنها با عروس‌هایی که مستقل هستند، خیلی متفاوت است. 

این خبر را به اشتراک بگذارید