چرا امارات و عربستان در مسئله کشمیر سکوت کردند؟
اقدام هند برای سلب خودمختاری منطقه ایالت مسلماننشین کشمیر، زیر سایه روابط ویژه عربستان و امارات با هند قرار گرفته و ابوظبی و ریاض، به جز ابراز نگرانی و کنار کشیدن از این مسئله، از خود واکنش خاصی نشان ندادهاند.
بهگزارش الجزیره، درحالیکه عربستان از سلب خودمختاری در این ایالت تنها ابراز نگرانی کرده، امارات آن را یک مسئله داخلی خوانده و خود را کنار کشیده است. کویت، قطر، بحرین و عمان هم همچون این 2کشور هیچ بیانیهای در اینباره صادر نکردهاند.
یک دلیل بیاعتنایی این 2کشور به اقدام اخیر دهلینو، روابط عمیق اقتصادی با هند است. هند با تجارت سالانه 100میلیارد دلار، به یکی از شرکای عمده تجاری کشورهای خلیجفارس تبدیل شده است. علاوه بر آن، میلیونها کارگر هندی، قوه محرکه اقتصاد در این کشورها هستند. مانوج جوشی، تحلیلگر مسائل بینالملل در «بنیاد تحقیقاتی آبزرور» در دهلینو در اینباره میگوید: «امارات و عربستان به آینده و زمانی که نفت تمام شود نگاه میکنند و هردو هند را بهعنوان کشوری که میتوانند در آن سرمایهگذاری کنند میبینند.» در 2دهه اخیر، روابط عربستان سعودی با هند بهصورت چشمگیری رشد کرده و حجم تجارت سالانه آنها به 28میلیارد دلار رسیده است. عربستان که خانه 2.7میلیون مهاجر هندی است، چهارمین شریک تجاری هند بهشمار میرود. تجارت دوجانبه بین امارات و هند هم در سال 55میلیارد دلار است و هندیها، بزرگترین سرمایهگذاران خارجی در بخش املاک دوبی هستند. نزدیک به 30درصد جمعیت امارات را هندیها تشکیل میدهند. دهلینو و ابوظبی، از زمانی که نارندرا مودی در سال2014 به قدرت رسید، همکاریهای امنیتی را هم گسترش داده و تقویت کردهاند. در مقام مقایسه، تجارت دوجانبه سالانه عربستان و امارات با پاکستان رقیب سنتی هند، بهترتیب 3.7 و 8میلیارد دلار است.
جوشی معتقد است که کشورهای خاورمیانه، تنها به مسئله همبستگی مسلمانان نگاه نمیکنند؛ «اگر فقط مسئله همبستگی اسلامی مطرح بود، کشورهای خلیجفارس باید در مسئله مسلمانان سینکیانگ در چین هم موضع سختی میگرفتند اما این کار را نکردند. این کشورها هند را برای منافع ملی خود بسیار مهم میدانند.»