گفت‌وگو با لوران لافیت، بازیگر فرانسوی که به عنوان مجری افتتاحیه جشنواره کن خبر ساز شد
متلک لوران لافیت به وودی‌آلن!
پگاه شفتی
با فیلم فرانسوی «دروغ‌های مصلحتی کوچک» درخشید اما نقطه اوج او بازی در فیلم «او» (elle) در نقش پاتریک بود که برنده جایزه سزار (جایزه‌ای هم‌رده اسکار در فرانسه) و گلدن‌گلوب شد و شهرتی جهانی به او داد. نامش لوران لافیت است؛ ستاره این‌روزهای سینمای فرانسه که در افتتاحیه جشنواره کن با متلک‌پرانی به وودی آلن ـ کارگردان ۸۰ساله آمریکایی ـ همه را به خنده انداخت. این‌دو حالا بیشتر وقت‌ها در صدر خبرهای سینمایی دنیا هستند؛ چه لوران لافیت با فیلم تازه‌اش «اون بالا می‌بینمت» و چه وودی آلن با اتهامات آزار جنسی که هر لحظه بُعد تازه‌ای پیدا می‌کند. متلک لافیت به وودی آلن اما تنها یک کنایه شخصی نیست. او با او با کنایه از رومن پولانسکی که به دلیل پرونده آزار جنسی نمی‌تواند به آمریکا برود ولی رفت‌وآمدش به فرانسه آزاد است گفت: خیلی خوب است که در اروپا فیلم می‌سازید، با اینکه در آمریکا محکوم به آزار جنسی نشده‌اید. وودی آلن سال‌هاست که از سوی دخترخوانده‌اش متهم به آزار جنسی شده و این اواخر با به‌راه‌افتادن موج اعتراض زنان در این باره، نام وودی آلن هم دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. اما لوران لافیت نیز این‌روزها حسابی خبرساز شده چون فیلم دیگری از او با نام اون بالا می‌بینمت، نامزد جایزه سزار شده است؛ جایزه‌ای که تا کمتر از 2ماه دیگر تکلیف برندگانش را مشخص خواهد کرد. به این بهانه گفت‌وگوی او با نشریه هالیوود ریپورتر را می‌خوانیم.
لوران لافیت، در فرانسه به اندازه کافی شناخته‌شده هست اما در افتتاحیه جشنواره کن، کاری کرد تا در دنیا هم شناخته شود. او با هدف‌قراردادن وودی‌آلن و بر سر زبان انداختن نام او، نام خودش را هم بر سر زبان‌ها انداخت؛ هرچند در گفت‌وگو با هالیوود ریپورتر اذعان داشت که از این شوخی، هیچ قصد و هدف خاصی نداشته و صرفا پیوریتنیسم آمریکایی و تبعید رومن پولانسکی را مسخره کرده است.
شوخی‌ای که با وودی آلن کردید نقل محافل شد و حضار هم با آن خندیدند؛ آیا با واکنش منفی روبه‌رو نشدید؟
نه در لحظه اجرای برنامه اما بعد از برنامه به من گفتند که واکنش‌ها شدید بوده است. من صبح روز بعد باخبر شدم که پسرخوانده وودی‌آلن بیانیه صادر کرده است (رونان فارو، پسرخوانده وودی آلن یک بیانیه نوشته و از همه خبرنگاران و دست‌اندرکاران جشنواره درخواست کرده بود تا درباره اتهامات مطرح‌شده علیه وودی آلن از او سؤالی نپرسند). اما زمانی که متن سخنرانی را نوشتم به این چیزها فکر نمی‌کردم. من میخواستم بیشتر درباره اروپا صحبت کنم و اینکه چرا باید یکی از بهترین و بزرگ‌ترین کارگردانان آمریکایی سال‌ها در اروپا زندگی کند، بدون هیچ اجباری؛ درحالی‌که رومن پولانسکی، کارگردان فرانسوی ـ لهستانی با همین جرم محکوم شده و به محض ورود به آمریکا دستگیر می‌شود. این فقط یک شوخی درباره پیوریتنیسم آمریکایی بود.[اینکه رومن پولانسکی اروپایی‌است پس به این جرم محکوم می‌شود؛ چرا وودی آلن دقیقا به همان جرم محکوم نمی‌شود؟ چون آمریکایی است؟] همچنین من میخواستم به این نکته هم اشاره کنم که یک کارگردان آمریکایی دوست دارد در اروپا فیلم بسازد و دیگر به بقیه مسائل و حواشی، کاری نداشتم.
چه زمانی تصمیم گرفتید این شوخی را در متن سخنرانی‌تان بگنجانید؟
متن سخنرانی را 3هفته پیش نوشتم. وقتی ریکی جرویز مراسم گلدن‌گلوب را اجرا می‌کند، کلی شوخی‌های مبتذل در حرف‌هایش هست که خیلی هم بامزه است اما فکر نمی‌کنم وقتی این مراسم تمام شود، کسی از او بخواهد درباره شوخی‌هایش توضیح بدهد(ریکی جرویز کمدین و بازیگر آمریکایی مجری 4دوره مراسم گلدن‌گلوب).
چرا! خیلی‌ها از او درباره شوخی‌هایش می‌پرسند!
اما در فرانسه این کار را نمی‌کنند. مردم در فرانسه مراسم گلدن‌گلوب را نگاه می‌کنند و به شوخی‌های جرویز می‌خندند. البته قصد ندارم خودم را با جرویز مقایسه کنم که به‌‌شدت برایش احترام قائلم و او را تحسین می‌کنم.
مسئولین جشنواره چه واکنشی داشتند؟
در مهمانی بعد از جشنواره، مدیر برگزاری تیهری فرومو به من گفت با آلن صحبت کرده و او گفته که ناراحت نشده است. آلن گفته فکر کرده بودم آن مرد، بامزه است. این خجالت‌آور است چون من تلاش کرده بودم متن را طوری بنویسم که هر 20ثانیه یک مزه خنده‌دار، مردم را بخنداند؛ آن هم در برنامه‌ای که ۴۵دقیقه طول می‌کشد. وقتی کسی بعد از پایان برنامه این‌طور می‌گوید، واقعا ناراحت‌کننده است.
اگر انتشار بیانیه از طرف پسرخوانده وودی‌آلن را پیش‌بینی می‌کردید، آیا باز هم این شوخی را با وودی آلن انجام می‌دادید؟
خیر. آن را حذف می‌کردم. من حسابی متن را تمرین کرده و آن را با مدیران جشنواره در میان گذاشته بودم. یک‌جایی شوخی‌ای با نیکول کیدمن کرده بودم و تیهری (مدیر جشنواره) گفت که ممکن است به او بربخورد، من هم آن شوخی را حذف کردم؛ چون نمی‌خواستم هیچ‌کس را ناراحت کنم.
می‌توانید آن شوخی را دوباره برای من تکرار کنید؟
نه. من فقط نمی‌خواهم کسی را ناراحت کنم. اگر می‌دانستم ممکن است این حرف باعث سوء‌تعبیر وودی آلن شود، هرگز آن را نمی‌گفتم.
حذفیات دیگری هم داشتید؟
بله. در مدتی که متن را نوشتم خیلی چیزهای بامزه به آن اضافه کردم اما در نهایت، بسیاری را حذف کردم.
حالا که زمان گذشته و شما امتحان‌تان را به‌عنوان مجری و برنامه‌گردان جشنواره پس داده‌اید، این نخستین تجربه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
فکر می‌کنم خوب بود و آنچه را میخواستم، انجام دادم. هدف من برگزاری متفاوت این جشنواره بود؛ از یک طرف، میخواستم باشکوه و پرزرق‌وبرق باشد، چون اینجا کن است و از طرف دیگر بامزه و خنده‌دار، به راه و رسمی که خودم بلد هستم.
آیا با تیمی از نویسندگان همکاری کرده‌اید؟
مواد خام را در ذهنم آماده کرده و بیشتر شوخی‌ها را نوشته بودم؛ بعد، از ونسان ددین (کمدین فرانسوی) خواستم به کمکم بیاید. کن یک جشنواره متفاوت است؛ چراکه هیچ‌کس فیلم‌هایی را که در آنجا به رقابت گذاشته می‌شود، هنوز ندیده است. اصلا شبیه به اسکار یا سزار نیست چون نباید در مورد فیلم‌هایی که هنوز هیچ‌کس ندیده، صحبت کنیم.
چه بازخوردهایی گرفتید.
بازخوردها مثبت و هیجان‌انگیز بود و فکر می‌کنم افرادی که اجرای مرا دوست نداشته‌اند، هنوز جرأت نکرده‌اند به من بگویند.
شوخی دیگری کردید ـ درباره ساینتولوژیست‌ها ـ که نشان داد اصلا از آنها خوشتان نمی‌آید. سؤال اول اینکه آیا شما یک ساینتولوژیست را از نزدیک می‌شناسید؟ و سؤال دوم از واکنش آنها نگران نشدید؟
نمی‌شناسم. اما در جواب سؤال دوم شما باید بگویم شاید به آنها بربخورد ولی از آدم‌هایی که عقاید دیگران را زیر و رو می‌کنند و پول آنها را بالا می‌کشند خوشم نمی‌آید.
شما مجرد هستید؟
من به سؤالات مربوط به زندگی خصوصی‌ام پاسخ نمی‌دهم.
کمی درباره فیلم او صحبت کنید.
این فیلم مهم‌ترین اتفاق زندگی من در این روزها بود. من یک بازیگر هستم و دوست دارم فیلم بازی کنم و آن را با تمام دنیا به اشتراک بگذارم؛ درست مانند فیلم او که اثر فوق‌العاده پیتر ورهوفن است و بازی ایزابل اوپر در آن شگفتی‌آفرین است.
آیا حاضرید دوباره مجری جشنواره شوید؟
فکر نمی‌کنم. دوست ندارم یک کار را 2بار انجام بدهم. برای نخستین تجربه، سرگرم‌کننده بود ولی قصد ندارم هر سال انجامش بدهم.
حرف دیگری هم در این‌باره دارید؟
کمی از این ناراحتم که ما تمام‌مدت درباره شوخی‌ها حرف زدیم. خب حالا که چی!؟
من فقط نمی‌خواهم کسی را ناراحت کنم. اگر می‌دانستم ممکن است این حرف باعث سوء‌تعبیر وودی آلن شود، هرگز آن را نمی‌گفتم
ذره‌بین
ستاره این روزهای سینمای فرانسه!
لوران لافیت بازیگر و کمدین۴۴ساله فرانسوی، به‌تازگی نامزد بهترین بازیگر مرد نقش مکمل برای جایزه سزار شده است.
جایزه سزار که تقریبا هم‌رده با اسکار است امسال در اسفندماه برگزار می‌شود. شانس لوران لافیت برای بردن این جایزه بسیار بالاست.
لافیت در سال 1973 در حومه پاریس به‌دنیا آمد. از همان کودکی عاشق تئاتر بود و در نوجوانی نقش‌های کوچکی در فیلم‌های تبلیغاتی یا مجموعه‌های تلویزیونی بازی می‌کرد. چند سال بعد تحصیل در دانشکده ملی هنرهای دراماتیک در پاریس را آغاز کرد.
در دهه 90 میلادی او نقش‌هایی در مجموعه‌های تلویزیونی بازی کرد و در رشته رقص و موسیقی دوره دید. از آن پس او شروع به‌بازی در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی کرد و در ایفای نقش مرد مکمل بسیار موفق بود اما درسال ۲۰۱۰ با بازی در یک نمایش انفرادی در پاریس خوش درخشید و برنده جایزه «رمو» شد. جایزه رمو یک جایزه سینما تئاتری عموما کمدی است که برندگانی چون ژان دو ژاردن و شارلوت گینزبورگ نیز آن را دریافت کرده‌اند. بعد از آن بود که پیشنهاد بازی در فیلم «دروغ‌های مصلحتی کوچک» به او داده شد و با قبول این پیشنهاد حضور او در سینما جدی شد. با بازی در نقش پاتریک در فیلم «او» و نامزدی‌اش برای بهترین بازیگر مرد نقش مکمل و درخشیدن این فیلم در اسکار و گلدون گلوب، لوران لافیت حالا به‌عنوان یک هنرمند جهانی شناخته می‌شود. او توانست با بازی در نقش پاتریک که یک بیمار روانی بود توانایی‌اش در ایفای نقش‌های جدی را ثابت کند. در سال ۲۰۱۶ او رسما به عنوان مجری افتتاحیه جشنواره کن برگزیده شد و شوخی او با وودی آلن نام او را در تمام محافل سینمایی همراه با وودی آلن بر سر زبان‌ها انداخت.
این روزها نام لافیت همراه با سینمای فرانسه شنیده می‌شود، او به‌خاطر بازی در فیلم «آن بالا می‌بینمت» نامزد جایزه بازیگر مرد نقش مکمل شده است. با این حال او درباره پخش اخباری از زندگی خصوصی‌اش بسیار حساس است و بسیار کم در این مورد صحبت می‌کند. او به بیشتر روزنامه‌نگارانی که درباره زندگی خصوصی‌اش از او سؤال می‌پرسند جواب‌های مبهم می‌دهد و خیلی رک به آنها می‌گوید: درمورد زندگی خصوصی من فضولی موقوف!
