از جلیقه‌زردها تا جلیقه‌سیاه‌ها

محمدامین خرمی ـ خبرنگار

 درحالی‌که اعتراض‌های «جلیقه‌زردها» در فرانسه وارد سی‌و‌پنجمین هفته می‌شود، خیابان‌های پاریس دیروز شاهد اعتراض گروه بزرگی از مهاجران غیرقانونی بود که نام خود را‌ «جلیقه سیاه‌ها» گذاشته‌اند.
حدود 600نفر از مهاجران غیرقانونی که از 34مرکز نگهداری در سراسر فرانسه خود را به پایتخت رسانده‌ بودند، در اعتراض به وضعیت زندگی خود، مقبره مشاهیر فرانسوی موسوم به «پانتئون» را در مرکز پاریس به اشغال در‌آوردند.
این معترضان که بیشترشان از اتباع کشورهای آفریقایی هستند و طی سال‌های اخیر از راه خشکی و دریا خود را به فرانسه رسانده‌اند، با انتشار بیانیه‌ای خود را «ساکنان مراکز نگهداری و چادرهای سطح خیابان» معرفی کردند و خواستار توجه دولت فرانسه به شرایطشان شدند. در بیانیه آنها که در شبکه‌های اجتماعی نیز منتشر شده، آمده که آنها به‌دنبال دریافت مدارک و اوراق هویتی در فرانسه هستند.
شخصیت‌های بزرگی همچون ویکتور هوگو و ماری‌کوری در مقبره پانتئون پاریس دفن شده‌اند و اشغال ساختمان این مقبره از سوی معترضان جلیقه‌سیاه بدون دلیل نبوده است. آنها در بیانیه خود نوشته‌اند: «ما مقبره مردان بزرگ شما را اشغال کرده‌ایم تا بی‌حرمتی‌های شما را محکوم کنیم؛ فرانسه همچنان برده‌داری را ادامه می‌دهد.» نویسندگان این بیانیه همچنین اشاره کرده‌اند که مهاجران در شرایطی در خیابان‌ها و حاشیه اتوبان‌ها زندگی می‌کنند که طبق آمار دولت بیش از 200هزار خانه در فرانسه خالی از سکنه است.
اشغال ساختمان پانتئون از سوی مهاجران آفریقایی به درگیری آنها با نیروهای پلیس منتهی شد. تلویزیون یورونیوز در گزارشی به نقل از یکی از رهبران معترضان از دستگیری تعدادی از این افراد نیز خبر داده است. به گزارش یورونیوز، پلیس و معترضان حوالی ساعت 5بعدازظهر توافق کردند درصورت خروج آنها، هیچ‌گونه دستگیری انجام نشود، اما بلافاصله با خروج افراد از پانتئون، نیروهای پلیس ضدشورش به سمت آنها هجوم آوردند و اقدام به دستگیری تعدادی از آنها کردند. شماری از معترضان نیز در زد و خورد با پلیس زخمی شده‌اند.
دولت فرانسه در سال‌های گذشته سیاست سختگیرانه‌ای را در قبال مهاجران و پناهجویانی که به خاطر فقر و جنگ از کشورهای خود گریخته‌اند، در پیش گرفته است. این کشور مرز خود با ایتالیا را که محل ورود بسیاری از این پناهجویان است، بسته و با حضور آنها در بندر کاله در شمال غرب مقابله کرده است. اغلب این افراد قصد ورود به انگلیس را دارند اما این سوی آب‌های دریای شمال متوقف شده‌اند. دولت فرانسه سال گذشته با تخریب اردوگاه‌های خودساخته پناهجویان در کاله، آنها را به مراکز نگهداری در نقاط مختلف این کشور اعزام کرده اما آنها به شرایط نگهداری خود معترض هستند.
با وجود سختگیری‌های دولت، شمار زیادی از پناهجویان حاضر به اقامت در مراکز نگهداری نشده‌اند و خواستار دریافت مدارک رسمی به‌عنوان شهروندان فرانسه هستند. شهرداری پاریس 4‌ماه پیش اعلام کرد بین 700 تا 1200نفر از این افراد در خیابان‌های شهر زندگی می‌کنند و مشکلات بسیاری ایجاد کرده‌اند.
اعتراض‌ دیروز جلیقه‌سیاه‌ها، نخستین اعتراض‌ آنها نیست. آنها 2‌ماه پیش نیز یکی از ترمینال‌های فرودگاه شارل‌دوگل را اشغال کردند تا به همکاری هواپیمایی ایرفرانس با مقام‌های دولتی در بازگرداندن مهاجران به کشورهایشان اعتراض کنند.‌ ماه قبل نیز دفتر مرکزی یکی از شرکت‌های بزرگ کترینگ را در اریس اشغال کردند که گفته می‌شود از کارگران غیرقانونی سوءاستفاده می‌کند.
امانوئل مکرون که 2سال پیش به ریاست‌جمهوری رسید، مقابله با روند رو به افزایش ورود مهاجران به فرانسه را یکی از اولویت‌های خود اعلام کرده اما تاکنون در این زمینه موفق نبوده است. به‌رغم تلاش‌های دولت فرانسه، روند ورود مهاجران به این کشور طی 2سال گذشته افزایش داشته است. طبق آمار دولتی، 122هزار نفر در فرانسه در سال 2018 درخواست پناهندگی داده‌اند. در سال‌2017 این تعداد 100هزار نفر و طی سال‌2016، حدود 85هزار نفر بوده است.

ادامه اعتراض جلیقه‌زردها
پایتخت فرانسه طی 9‌ماه اخیر دائما ناآرام بوده است. جلیقه‌زردها که به سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی دولت مکرون معترض هستند، عامل این ناآرامی‌ها بوده‌اند. معترضان فرانسوی که طی هفته‌های نخست تعدادشان بیش از 100هزار نفر برآورد می‌شد، دیروز در قالب جمعیتی در حدود 6هزار نفر بار دیگر به خیابان‌ها آمدند تا اعلام کنند همچنان از سیاست‌های دولت ناراضی هستند.
تظاهرات خیابانی جلیقه‌زردها از اعتراض به افزایش قیمت سوخت آغاز شد اما رفته‌رفته به یک موج اعتراضی بزرگ علیه دولت تبدیل شد. زد‌و‌خورد معترضان با پلیس که هر‌هفته شنبه‌ها در خیابان‌های مرکز شهر پاریس تجمع می‌کردند، خشن‌ترین صحنه‌های درگیری‌های خیابانی فرانسه را رقم زد که یادآور جنبش 1968این کشور بود که به یک قیام ناگهانی علیه دولت ژنرال دوگل تبدیل شد.
اعتراض‌های خیابانی در حالی ادامه دارد که دولت در پاره‌ای موارد ازجمله میزان مالیات، حقوق بازنشستگی و دخالت دولت در امور استان‌ها کوتاه آمده و امتیازاتی هم داده است. معترضان اما به قوانین مربوط به روابط کارگر و کارفرما معترض هستند و خواستار لغو تغییراتی هستند که در دولت مکرون انجام شده است. آنها همچنین به تبعیض در جامعه فرانسه و وضعیت وخیم اقتصادی برخی گروه‌های جامعه اعتراض دارند و خواستار تقویت سیاست‌های رفاهی دولت هستند.