رقابت، سالن‌های خوب، فیلم‌های باکیفیت

خدیجه نوروزی

«کار ما شبیه پیک‌موتوری‌ها شده. اگر پیک‌موتوری نباشیم که نمی‌توانیم فیلم بسازیم(باخنده).»؛  نخستین جمله‌ای است که بعد از دومین ارتباط تلفنی می‌گوید. تن صدایش ضعیف است و می‌خواهم که کمی بلند صحبت کند به شوخی می‌گوید: «تهیه‌کنندگان عموما آدم‌های ضعیفی هستند». نام سیدجمال ساداتیان، تهیه‌کننده و سینمادار را به‌خاطر فیلم «متری شیش‌ونیم» این روزها زیاد می‌شنویم؛ فیلمی که در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از دیدگاه تماشاگران شد تا در لیست اولین‌های اکران‌های نوروز  98 جایگاهی اختصاصی داشته باشد. این نخستین فیلم ساداتیان در اکران نوروزی نیست و بسیاری از فیلم‌بینان اکران نوروزی «چهارشنبه سوری»، «دایره زنگی» و «به رنگ ارغوان» به تهیه‌کنندگی او را خوب به یاد دارند.

قبل از انقلاب

سینمای قبل از انقلاب اساسا در سبد فرهنگی خانواده‌های مذهبی جایی نداشت؛ من هم به‌خاطر خانواده و اعتقادات مذهبی خیلی سینما نمی‌رفتم. اگر گاهی تصمیم می‌گرفتم سینما بروم دور از چشم پدرم و مخفیانه بود. معمولا به سینما «آزادی» که آن روزها «شهر فرنگ» نام داشت برای دیدن فیلم‌های خارجی می‌رفتم چون به‌نظرم فیلم‌های ایرانی خیلی آثار قابل اعتنایی نبودند. اما فیلم‌های خارجی به‌ویژه فیلم‌های فرانسوی یا ایتالیایی ساختار خوبی داشت. قبل از انقلاب نیز فیلم‌های خوب در نوروز اکران می‌شد. من با اینکه خیلی نمی‌توانستم به سینما بروم اما به واسطه دوستانم تا حدودی در جریان فیلم‌های اکران‌شده و تبلیغاتشان قرار می‌گرفتم.

بعد از انقلاب

حقیقتش این است که در سال‌های اولیه بعد از پیروزی انقلاب، سینما خیلی شکل درستی نداشت؛ به‌ویژه در سال‌های 58و 59که هنوز همه در فضای  پیروزی انقلاب و هیجانات ناشی از آن بودیم. در آن دوران خیلی از سالن‌های سینما آسیب دیدند و تعطیل شدند. بعد از آن هم که درگیر جنگ شدیم. یک سال یادم هست با وجود تبلیغات فراوان برای اکران نوروزی سینماها به‌دلیل بمباران در عید، به کلی تعطیل شدند. البته شرایط جنگ به‌گونه‌ای بود که گاهی رفتن به سینما برای مردم خیلی موضوعیت نداشت. اما بعد از جنگ از اواخر دهه 60 و اوایل دهه70 بود که سینما شکل بهتری گرفت و در ایام نوروز بیشتر پای مردم به سالن‌ها باز شد. سینماگران نیز در ایام نوروز سعی می‌کردند فیلم‌هایی را اکران کنند که حال و هوای مفرح‌تری داشته باشد. از طرفی چون تعداد فیلم‌ها کم بود مانند امروز رقابت و هیجانی بین مردم و سازندگان فیلم ایجاد نمی‌شد. در سال 50تا 60 فیلم ساخته و در طول سال اکران می‌شد و مشکلی از این بابت وجود نداشت. استقبال مردم از فیلم‌های نوروزی موجب شد تا سال‌های بعد و در دهه80 کسانی که فیلم‌های قابل‌اعتنایی داشتند در میدان رقابت قرار بگیرند تا بتوانند فیلم‌هایشان را در نوروز اکران کنند. تولیدات سینمایی کشور از 100تجاوز می‌کرد و به‌علت کمبود سالن‌های نمایش رقابت برای اکران فیلم‌ها بیشتر و فشرده‌تر شد به‌ویژه در ایامی مانند نوروز که شرایط اکران بهتر بود.

رقابت

چند سالی است که سالن‌های خوب کشور افزایش پیدا کرده‌اند و شاهد رونق بیشتر سینما به‌ویژه در اکران‌های نوروزی هستیم. این سالن‌های خوب نیازمند فیلم‌های خوب هستند. وجود چنین شرایطی موجب می‌شود پای افراد بیشتری به سینما باز شود. وقتی سینما رونق اقتصادی داشته باشد دست تهیه‌کنندگان برای ساخت فیلم‌های قدرتمند قطعا بیشتر  باز خواهد بود. از این روست که فکر می‌کنم 10سالی است که اکران‌های نوروزی پررنگ‌تر شده و رقابت بین سینماگران برای اکران نوروزی فیلم‌هایشان بالا گرفته. دلیل این تلاش برای اکران هم فروش خوبی است که فضای تعطیلات نوروز می‌تواند برای فیلم‌ها به ارمغان بیاورد.

اوقات فراغت

مردم رغبت بیشتری برای سینما‌رفتن در ایام نوروز پیدا کرده‌اند و خانواده‌ها به‌خاطر تعطیلی، بیشتر دور هم جمع هستند و در مجموع وقت بیشتری هم دارند. من نیز طی این ایام از این موهبت برخوردار بوده‌ام. چند باری در این ایام همراه با خانواده در مشهد به سینما رفتیم که بسیار برایم مطبوع بوده، یا در شیراز که بودیم چند باری به سینما رفتیم و فیلم‌های اکران نوروزی را تماشا کردیم. شاید بتوان گفت تجربه فیلم دیدن در عید آن هم کنار خانواده حال و هوای دیگری دارد.

پیش‌بینی فروش 40میلیاردی 

تنوع فیلم‌هایی که در لیست اکران نوروز 98 هستند بد نیست. همه فیلم‌ها نه صرفا طنز هستند و نه صرفا اجتماعی. به‌نظر هم می‌رسد که ترکیب خوبی داشته باشند و بتوانند سلایق مختلف فکری را به سمت خود جلب کنند. متری شیش‌ونیم هم به‌عنوان یکی از فیلم‌هایی که اکران نوروزی دارد با استقبال مواجه خواهد شد؛ به‌خاطر نوع استقبالی که در جشنواره از این فیلم شد. متری شیش و نیم در نمایش جشنواره غالبا مردم را تا ساعت 4صبح پای گیشه نگه می‌داشت تا بتوانند فیلم را ببینند. از این‌رو فکر می‌کنم در اکران عمومی نیز مردم با فیلم ارتباط خوبی برقرار کنند. ما انتظار یک اکران موفق را داریم و پیش‌بینی می‌کنم این فیلم یکی از پر فروش‌ترین فیلم‌ها باشد و 30تا 40میلیارد تومان از فروش گیشه را به‌خود اختصاص دهد.