دریچه
من یک سینمای جوانی هستم
سرنوشت دفاتر سینمای جوان در شهرستان‌ها در انتظار تصمیم مسئولان
سیاست کوچک‌سازی دولت و برنامه‌های سازمان سینمایی برای ادغام برخی مؤسسات و نهادهای زیرمجموعه این سازمان، بحث‌ها و گفت‌وگوهای زیادی را در پی داشته است. این موضوع برای سینماگرانی که از مسیر سینمای جوان وارد دنیای فیلمسازی حرفه‌ای شده‌اند واکنش‌هایی را برانگیخته است.
پیش‌تر حسین انتظامی- دستیار ارشد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سرپرست سازمان سینمایی- با اشاره به اینکه در راستای کوچک‌سازی دولت؛ درباره انجمن سینمای جوان کشور هم بحث‌هایی وجود دارد اما نهایی نشده است؛ گفته بود برای توانمند کردن بیشتر انجمن‌های سینمای جوان در استان‌ها و شهرستان‌ها آنها را به شکل هیأت امنایی اداره کنیم. یعنی استاندار، شهردار، خیرین و علاقه‌مندان در کنار مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان، هیأت امنا شوند و درآمد و هزینه را خودشان کنترل کنند. او در صفحه توییترش اینگونه می‌نویسد که؛ در تحول ساختار سازمان سینمایی، انجمن سینمای جوانان ایران و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، ضمن تثبیت، قدر بیشتری خواهند دید. بودجه حمایتی فیلم‌های کوتاه، مستند و انیمیشنی که فیلمسازان جوان می‌سازند رشد چشمگیری می‌یابد. در تجدید ساختار و ضابطه‌نویسی به همفکری فعالان صنف نیاز داریم.
مجید برزگر- کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران- که از اعضای قدیمی انجمن سینمای جوانان ایران است با اشاره به اینکه «هیچ کدام از این روش‌ها راه‌حل نیست بلکه حذف صورت مسئله است» معتقد است با هیأت امنایی شدن انجمن سینمای جوان، فیلم کوتاه به دورترین مسئله در ذهن مسئولین تبدیل خواهد شد.
محسن استادعلی- مستندساز- به این موضوع اینگونه واکنش نشان می‌دهد که؛ اگر این بازنگری‌ها به سمتی برود که منجر به تولیدات پویاتر شود و خروجی‌ها شکل زنده‌تری بگیرند و به آموزش در این مرکز آسیبی نرسد، حرکت مثبتی صورت گرفته است اما متأسفانه شنیده شده که انجمن قرار است هیأت امنایی شود و افرادی از بیرون که در این زمینه تخصصی ندارند درباره موضوعات مربوطه تصمیم بگیرند که اگر این اتفاق بیفتد قطعاً خسارت جبران‌ناپذیری را به همراه دارد، زیرا در هر کاری باید از کارشناسان همان امر استفاده کرد که در غیر این صورت آسیب‌هایی جدی متوجه ساحتی می‌شود که سینمای آینده را می‌سازد. احسان مهدیان- سرپرست سینمای جوان دفتر ارومیه- که از مخالفان هیأت امنایی شدن سینمای جوان است می‌گوید؛ ما مخالف این موضوع هستیم و با برگزاری کمپین و گفت‌وگو با نمایندگان مجلس، وزیر ارشاد و سرپرست سازمان سینمایی، خواستار منتفی شدن این موضوع هستیم. چون این اتفاق در آینده مشکلاتی را پیش خواهد آورد که تضعیف شدن سینمای جوان را به‌دنبال خواهد داشت و به‌نظرم سینمای جوان با همین روند موجود و هماهنگی بین آموزش و تولید نتایج خوبی را داشته است و قطعا با هیأت امنایی شدن این ساختار و ورود مسئولین استان که افراد سیاسی هستند و آشنا نبودن آنها به فضای فرهنگی و هنری سینمای جوان، مسائل آموزش و تولید را دچار مشکلاتی خواهد کرد. الان 40سال است که سینمای جوان در مسیر درست آموزش و تولید قرار گرفته و به نتایج خوبی هم رسیده و به‌نظرم تقویت وضع موجود در تمام زمینه می‌تواند موقعیت بهتری را در اختیار هنرجویان قرار دهد. زهره خانم زمانی- سرپرست دفتر انزلی- هم در این زمینه گفت:همه ما فیلمسازان فیلم کوتاه نگران این موضوع هستیم. ما عاشق فیلم کوتاه هستیم و این موضوع در آستانه سال جدید ما را نگران کرده و سؤال این است که با بروز این اتفاق آیا مسئولین استان فرصت رسیدگی به مسائل، مشکلات و دغدغه‌های فیلمسازان را خواهند داشت؟ حتی برگزاری جلسه مشترک با مسئولین استان امکان‌پذیر خواهد بود. اینکه اساسا این موضوع به استقلال فیلم کوتاه لطمه خواهد زد. خواسته من از مسئولین سینمایی این است که در این زمینه قدری دقیق‌تر فکر کنند و در شرایط فعلی مملکت، شهرهای کوچک چقدر می‌توانند در جذب بودجه موفق باشند و اگر بودجه حمایتی دولت در فیلم کوتاه قطع بشود، این دفاتر به مشکل برمی‌خورند. پیشنهاد، خواسته و حرف ما همه سرپرستان سینمای جوان یکی است؛ این نهاد سینمایی به جای کوچک‌سازی و محدود شدن باید حمایت بشود.
انجمن سینمای جوان یک نهاد پرافتخار است و نمی‌توانیم و نمی‌شود افتخارات آن نادیده گرفته بشود. سینمایی که به جرأت می‌توانم بگویم در دهه‌های گذشته درست در زمانی که سینمای ما در انزوا بود سینمای کوتاه این بار را به دوش کشید. به‌نظر شما این ایالتی شدن، این اداره شدن شهرستانی، استقلال دفاتر را زیر سؤال نمی‌برد؟ و آیا باعث سهم‌خواهی از انجمن سینمای جوان نمی‌شود؟ آیا به این فکر نمی‌کنید سینمای جوان بعدا تبدیل به مکانی برای ساخت تیزر‌های سفارشی بشود؟ اینها گوشه‌ای از مشکلاتی است که ممکن است برای این نهاد سینمایی بیفتد. هیچ کدام از مدیران دفاتر یا دست‌اندرکاران انجمن سینمای جوان چشمداشت مالی ندارند و بحث ما سینمای کوتاه و انجمن سینمای جوان است؛ چون سینمای جوان تنها خانه امید جوانان سینما دوست و هنرمند است.
تاریخچه
انجمن سینمای جوان با داشتن 59دفتر در سراسر ایران هرچند در سال ۱۳۵۵ به ثبت رسیده، ولی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به‌طور رسمی فعالیت خاصی نداشته و پس از انقلاب نیز تا مدت‌ها غیرفعال بوده است. تا اینکه در سال ۱۳۶۴ با تغییراتی که در حوزه معاونت سینمایی و سمعی و بصری وزارت ارشاد اسلامی اتفاق افتاد، به‌منظور ارتقای سینمای ملی و با کسب تجربه از فعالیت‌ها و تأثیرات سینمای آماتوری و در راستای تأسیس مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی، مرکز سینمای تجربی، بنیاد سینمایی فارابی و انجمن سینمای جوانان ایران راه‌اندازی شد تا به‌عنوان بستری جهت توسعه سینمای ملی با مأموریت مشخص در قالب وظایف مدون برای هر یک از تشکل‌ها مسیر را برای کشف استعدادهای درخشان و تربیت نیروی انسانی از بین جوانان، (از طریق دفاتر انجمن سینمای جوانان ایران در سراسر کشور) و همچنین برای کسب تجربه بیشتر با فعالیت در عرصه تولید فیلم‌های مستند و تجربی (از طریق مرکز سینمای تجربی) و نهایتاً ورود به عرصه تولید فیلم بلند سینمایی (تحت حمایت بنیاد سینمایی فارابی) شرایط را برای تأمین نیاز کشور فراهم کند. این تفکر باعث شد که انجمن با سازمانی مشخص شروع به فعالیت کند. و این نهاد فیلمسازی دروازه ورود بسیاری از علاقه‌مندان به هنر هفتم بوده است که در طول سالیان تبدیل به فیلمسازان صاحب‌نامی شده‌اند، آنها که اکنون و همچنان دغدغه حیات و بود و نبودش را دارند.
