وابسته به آزادی؟

در مسابقه خانگی با نفت آبادان، پرسپولیس دوباره به همان فرمی برگشت که هوادارها انتظارش را می‌کشیدند. در قیاس با چند نمایش کسل‌کننده هفته‌های گذشته، این بار تیم برانکو موقعیت‌های به‌مراتب بیشتری خلق کرد و لحظه‌های جذاب زیادی را در آزادی رقم زد. ستاره‌های سرخپوش 3 بار تیر دروازه حریف را به لرزه درآوردند و بارها دروازه‌بان جوان نفت را وادار به واکنش‌ کردند. این بازی می‌توانست با یک نتیجه سنگین‌ و یک‌طرفه به سود پسران پروفسور تمام شود اما آنها در نهایت تنها یک‌بار توپ را از خط دروازه تیم مقابل عبور دادند و حتی از روی نقطه پنالتی، نتوانستند این اختلاف را بیشتر کنند. برای تیمی که یک‌بار قهرمانی لیگ را تنها به‌خاطر «تفاضل گل» از دست داده، تفاضل باید اهمیت به‌مراتب بیشتری داشته باشد. در رقابت حساس و نزدیک لیگ هجدهم، بعید نیست که تعیین تیم قهرمان به فاکتورهایی مثل تفاضل کشیده شود. شرایط قرمزها در تفاضل‌گل در بین مدعیان قهرمانی لیگ، تنها از پدیده و تراکتورسازی بهتر است. در مورد این تیم، نگرانی دیگری هم وجود دارد. به‌نظر می‌رسد آنها در این فصل برای رسیدن به نتایج مطلوب، تا حدودی به بازی در ورزشگاه آزادی وابسته شده‌اند.
پرسپولیس صدرنشین دیدارهای خانگی این فصل لیگ برتر به شمار می‌رود. آنها در خانه 29امتیاز تصاحب کرده‌اند و بیرون از خانه، تنها 12امتیاز به‌دست آورده‌اند. تیم برانکو هر 4دیدار گذشته‌اش در استادیوم آزادی را با پیروزی پشت سر گذاشته اما در 4دیدار اخیرش خارج از خانه، تنها یک‌بار به‌عنوان تیم برنده از زمین خارج شده است. این تیم در 2 بازی آینده‌اش، باید در ورزشگاه وطنی قائمشهر و استادیوم سردار جنگل رشت به میدان برود. اگر روند امتیازگیری پرسپولیس در زمین تیم‌های حریف در همین 2هفته بهتر نشود، امیدهای این تیم برای سومین قهرمانی پیاپی در لیگ برتر به‌شدت کمرنگ خواهد شد. سرخ‌ها در ادامه فصل نیز باید دیدارهایی را  در زمین تراکتورسازی و ذوب‌آهن برگزار کنند و بدون بازگشت به فرم آرمانی در دیدارهای دور از خانه، قهرمانی برای این تیم ممکن نخواهد بود. تیم پروفسور این هفته‌ها برای نتیجه‌ گرفتن، بیشتر از همیشه به استادیوم آزادی نیاز داشته است. قدرت آنها در خانه، فوق‌العاده به‌نظر می‌رسد اما برای رسیدن به تعادل، آنها باید در زمین تیم‌های رقیب نیز به همین اندازه قدرتمند نشان بدهند.
قرمزهای پایتخت در لیگ برتر هجدهم، 9بازی خارج از خانه انجام داده‌اند و تنها 2بار در این بازی‌ها برنده بوده‌اند. 6تساوی و یک شکست نیز نتایج دیگر این تیم در زمین رقبا محسوب می‌شود. این در حالی است که فصل گذشته آنها از 9بازی اول خارج از خانه، 7پیروزی و 2تساوی دشت کرده بودند. درواقع در لیگ برتر هفدهم، سهم این تیم از 9مسابقه نخست در ورزشگاه حریفان 23امتیاز بود و حالا این تیم از همان تعداد مسابقه، تنها 12امتیاز به‌دست آورده است. اگر نتایج فصل گذشته پرسپولیس بیرون از خانه در این فصل نیز تکرار شده بود آنها تا همین هفته 11امتیاز بیشتر داشتند و با فاصله‌ای زیاد نسبت به رقبا، در صدر جدول ایستاده بودند. راز «دست‌یافتنی‌تر» شدن تیم برانکو در جدول، ضعف در دیدارهای خارج از ورزشگاه آزادی است؛ ضعفی که باید برطرف شود تا این تیم، دوباره در نقش همان تیم قدرتمندی فروبرود که حتی السد قطر را نیز در زمین حریف شکست می‌داد. به‌نظر می‌رسد سرنوشت این فصل پرسپولیس، بیشتر از هر چیز به نتایجی بستگی دارد که این تیم در هفته‌های پیش‌رو در زمین تیم‌های حریف تجربه می‌کند؛ نتایجی که قواره‌های واقعی این تیم برای رسیدن به سومین قهرمانی متوالی را عیان خواهند کرد.