گزارش
گمشده در لاله زار
گزارش‌میدانی‌همشهری درباره یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران
پریسا امیرقاسم‌خانی/ خبر‌نگار
جست‌وجو در لاله‌زار، شبیه جست‌وجو در بازار شلوغی است که در پشت تصاویر درهم و برهم و هرازگاه پر زرق و برق و لوکس، یادبود خاطراتی که نشانه‌ای از تعلق مردم و هویت تهران است، مانند لوح‌های ایستاده محکم و پابرجا، ولی ویران، فریاد می‌زنند، ما زنده‌ایم، نفس می‌کشیم... باید نگاهی متفاوت و اما تیزبین داشته باشید تا بتوانید این تصاویر ماندگار را که در مجموع مانند موزه‌ای تاریخی و با‌شکوه سر برآورده‌اند ببینید. مکان‌های گمشده‌ای که در هزارتوی اسناد رسمی شهرداری یا نقشه‌های به‌جا‌مانده از تهران جایی ندارند. یادمان باشد این مکان‌ها در ذهن و قلب مردم حک شده‌اند... . به‌دنبال گمشده‌های لاله‌زار تمام خیابان را می‌گردیم... تاریخی که زیر تلی از خاکستر به‌جا‌مانده، تاریخ زیبا و غمگینی است.
مکث
قیمت زمین،چک سفید بدون امضا
این‌روزها قیمت زمین در تهران سر به فلک می‌کشد. لاله‌زار، خیابان هنر و فرهنگ نه‌تنها از این قاعده مستثنی نیست، بلکه به‌علت هجوم راسته‌های تجاری، این وضعیت بیشتر نمود دارد و به‌اصطلاح امروزی‌ها، قیمت زمین در لاله‌زار، چک سفید بدون امضا‌‌ست. مرتضی قیدی، یکی از کسبه‌های خیابان می‌گوید: «تمام مراکز هنری و فرهنگی در خیابان، مانند سینماها مالک شخصی دارند. یک سینما در خیابان حدود 40 تا 50میلیارد تومان یا بیشتر می‌ارزد. مدیریت شهری چنین مبلغی را پرداخت نمی‌کند. مالک هم ترجیح می‌دهد، ملک به‌صورت متروکه باقی بماند....» حساب می‌کنم اگر حدود 20مرکز فرهنگی در خیابان لاله‌زار باقی مانده باشد، برای احیا و بازسازی این مراکز عددی حدود 2هزار میلیارد تومان نیاز است تا لاله‌زار، لاله‌زار شود.
مکث
استفاده از سرمایه‌گذار خصوصی یا تامین اعتبار
محسن هاشمی، کارشناس فرهنگی مرمت و بهسازی اکنون مراکز فرهنگی و هنری گمشده در خیابان لاله‌زار از مالکیت خصوصی برخوردار هستند که به‌علت داشتن ارزش تاریخی، ممنوعیت خرید و فروش و ساخت‌وساز دارند. برای همین به‌صورت متروکه درآمده‌اند. نهادها و سازمان‌های مربوط باید حق مالکیت خصوصی مردم را به رسمیت بشناسند و با حفظ ارزش تاریخی آثار، به مالکان خصوصی اجازه خرید و فروش بدهند یا تامین اعتبار کرده و این مراکز را از مالکان خریداری کنند. در اولویت اول، این مراکز را مرمت و بازسازی کرده تا کاربری فرهنگی و هنری داشته باشند. سپس طی برنامه 10ساله امکان تغییر بافت لاله‌زار از فروش لوازم الکتریکی به فضای فرهنگی و هنری را ایجاد کنند. مالکان خصوصی این بناها نیز برای حفظ آثار باید از تسهیلات خاص مانند وام‌های کم‌بهره برخوردار شوند.
