• یکشنبه 2 دی 1403
  • الأحَد 20 جمادی الثانی 1446
  • 2024 Dec 22
پنج شنبه 28 دی 1396
کد مطلب : 4507
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/pgL6
+
-

ستاره اسکندری، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون

از ادبیات فاصله گرفته‌ایم

از ادبیات فاصله گرفته‌ایم

عطیه پژم: شهرت ستاره اسکندری بیشتر به‌خاطر بازی در مجموعه‌های تلویزیونی است که آنها را از سال 1373 شروع کرده، مخصوصاً مجموعه «نرگس» که بعد از درگذشت پوپک گلدره نقش نرگس را در آن بازی می‌کرد. ستاره اسکندری در مجموعه‌های دیگری مانند: فاکتور 8، دندون طلا، حیرانی،‌ ماه مهربان، ایستگاه، حامی و مسافر ری نیز حضور داشته است. اودر سال 79جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره روز» و دومین جایزه خود را به‌عنوان بازیگر برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوره و برای بازی در نمایش «هم هوایی» به‌دست آورد.با این هنرمند، پیرامون کتاب و فرهنگ کتابخوانی گفت‌و‌گویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانیم.

 

این روزها به‌دلیل اجرای نمایش «نفر دوم» به‌عنوان جدیدترین تولید گروه تئاتر مهر به نویسندگی و کارگردانی مهین صدری، فرصت چندانی برای مطالعه کتاب ندارم؛ چراکه معتقدم کتابخوانی فعالیتی نیست که انسان بتواند جسته و گریخته به آن بپردازد و باید برای آن زمان مناسبی را درنظر گرفت اما اگر بخواهم به خوانندگان این مطلب، خواندن کتابی را پیشنهاد کنم، بیش از پیش کتاب نویسندگان زن همچون آثار سارا سالار، بلقیس سلیمانی و فریبا وفی را پیشنهاد می‌دهم. البته خوانش عمیق و از سر تفکر این آثار را به جد توصیه می‌کنم. کتاب را سرسری نباید خواند و بهتر است از دریچه مطالعه و کتابخوانی، تحول فکری و اندیشه‌ای را جست‌وجو کرد. البته ما هنرمندان طبیعتا نیاز بیشتری به مطالعه داریم. برای بازی در نمایش «نفر دوم» یا بسیاری دیگر از تئاترهایی که اجرا کرده‌ام ‌ یا فیلم‌ها و سریال‌هایی که در آنها به ایفای نقش پرداخته‌ام بارها نیاز بوده که سری به کتابخانه‌ام بزنم و موردی را از لابه‌لای کتاب‌هایم استخراج کنم.

 

البته انتقادهای جدی هم در مسیر تولید تئاتر یا ساخت فیلم و سریال دارم و آن اینکه متأسفانه نویسندگان ما نه به ادبیات ایران و نه به ادبیات جهان در پدیده اقتباس توجهی ندارند و این حوزه در فضای هنری ما مغفول مانده است. در حقیقت به‌نظر می‌رسد فیلمنامه‌ها و نمایشنامه‌های ما از جنس صفحات حوادث شده‌اند و این ما و نسل‌های پس از ما را بیش از گذشته از ادبیات دور می‌کند؛ چرا که تجربه نشان داده که یک اثر نمایشی ‌ یا فیلم می‌تواند یک اثر ادبی را نیز معرفی و در اذهان ماندگار کند.

این خبر را به اشتراک بگذارید