دشمنم آرزوست

قابل انکار نیست که فضای فعلی اطراف تیم ملی چندان چنگی به دل نمی‌زند و یکدلی مورد انتظار برای موفقیت این تیم دیده نمی‌شود. نکته عجیب اما اینجاست که کارلوس کی‌روش با علم به این موضوع، همچنان مطالبی به زبان می‌آورد که باعث ایجاد تنش می‌شود. تیم ایران در جام ملت‌های پیش رو از نظر قرعه با خوش‌شانسی مواجه شده و اگر در گروه آسانش صدرنشین شود، تا نیمه‌نهایی حریف سختی نخواهد داشت، بعد کی‌روش حضور در جمع 4 تیم پایانی را به‌عنوان رؤیای فوتبال ایران مطرح می‌کند. خب در این شرایط طبیعی است که صدای مردم و منتقدان درمی‌آید. به‌طور کلی به‌نظر می‌رسد شخصیت کی‌روش طوری است که بدون دشمن دوام نمی‌آورد. او برای جلو رفتن همیشه نیاز به نیروی محرکه ناشی از دشمنی دارد و البته دود این عادت سینیور، با ایجاد جدل‌های دائمی توی چشم فوتبال ایران می‌رود.