سالمرگ
ساموئل بارکلی بکت، نویسنده و نمایشنامهنویس نابغه ایرلندی عالم تئاتر، با وجود ابزورد بودن و داشتن لایههایی از نیهیلیسم در آثارش یکی از مشاهیر عالم نویسندگی است. فقط نمایشنامه در انتظار گودو به قدری تعلیق و پرابهام بوده و هست که همچنان دانشجوهای رشتههای ادبیات و تئاتر بر سر اینکه بالاخره این گودو کیست به بحث مینشینند. بکت پس از پایان نوشتن این نمایشنامه چنان با جدیت و سختگیری روی نحوه اجرا و بیان دیالوگها نظارت داشت که صدای بازیگران را درآورده بود. با این حال هنوز از نتیجه کار و واکنش تماشاگران نگران بود چنانکه شب اول اجرا در سالن حضور نیافت. تماشاگران از دیدن این نمایش متفاوت بهت زده شدند، اما راضی بهنظر میرسیدند. در آغاز هر اجرا سالن پر از تماشاگر میشد اما بهتدریج تعدادی از آنها سالن را ترک میکردند، اما گویی همانها نیز درمییافتند که با اثر مهمی روبهرو هستند که قدرت درک آن را ندارند. برخی هم بیآنکه بدانند چرا، محو جذابیت و جادوی نمایشی میشدند که بهنظرشان بالاتر از سطح درک آنها بود. ساموئل بکت که سال۱۹۰۶ در دوبلین به دنیا آمده بود، سال۱۹۸۹ در پاریس از دنیا رفت. در کارنامه او رمانهای ارزندهای چون مورفی (۱۹۳۸)، وات (۱۹۵۳)، مالوی (۱۹۵۱)، مالون میمیرد (۱۶۵۱)، نامناپذیر (۱۹۵۳)، گمگشتگان و... دیده میشوند که شاهکارهایی اصیل و البته دشوارخوان به شمار میروند.
ساموئل بارکلی بِکت (زاده ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ - درگذشته ۲۲ دسامبر ۱۹۸۹) نمایشنامهنویس، رماننویس و شاعر اهل ایرلند بود.