پشیمانی آقای بازیگر؛ رابرت ردفورد از سینما نمی‌رود
آرش نهاومندی/مترجم
رابرت ردفورد پیش‌تر پایان دوران کاری خود را در سینما اعلام و به این نکته اشاره کرده بود که درصدد است در ماه آگوست (مرداد) یا پس از به نمایش درآمدن آخرین فیلمش «پیرمرد و تفنگ» در‌ماه سپتامبر (شهریور) بازنشسته شود و از عرصه سینما خداحافظی کند. با این حال، به نظر می‌رسد او اخیرا و پس از به نمایش درآمدن آخرین فیلمش در نیویورک، نظرش را تغییر داده است. رابرت ردفورد یک روز پس از نمایش فیلم «پیرمرد و تفنگ» گفت: تصور می‌کنم که اشتباه بزرگی کرده‌ام. نمی‌دانم چرا اینطور شد. من چیزی درباره بازنشستگی گفته بودم که نباید می‌گفتم. کاری که من باید می‌کردم، این بود که در این‌باره حرفی نزنم و به طور آرام و بی‌صدا از بازیگری وارد کار دیگری در عرصه سینما، نظیر کارگردانی شوم.
ردفورد مانند «تاکر» در پیرمرد و تفنگ
شخصیت ردفورد نیز همانگونه که پیش‌تر خود وی اعلام کرده بود، با شخصیت اصلی پیرمرد و تفنگ، قرابت خاصی دارد. او نیز مانند تاکر که در سن پیری دست به ماجراجویی می‌زند، قصد ندارد بازنشسته شود و می‌خواهد به ماجراجویی‌های خود در عرصه سینما ادامه دهد. برای آشنایی بیشتر با شخصیت تاکر توضیح مختصری از موضوع فیلم پیرمرد و تفنگ، ضروری به نظر می‌رسد؛ به‌ویژه که مصاحبه با ردفورد در زمان پایان نمایش این فیلم در نیویورک انجام گرفته است. پیرمرد و تفنگ، فیلمی جنایی محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی دیوید لوری است که رابرت ردفورد 82ساله در آن در نقش قهرمان اصلی داستان بازی می‌کند. این فیلم روایتگر داستان واقعی و پر‌مخاطره «فارست تاکر» و فرار او از زندان سن‌کوئنتین آن هم در ۷۰سالگی است. فرست تاکر پس از فرار از زندان، زنجیرهای بیسابقه از دزدیهای مختلف را انجام می‌دهد. به اعتقاد منتقدان، اصلی‌ترین وجه فیلم، جدال میان فارست تاکر با کارآگاه پلیس است که نقشش را کیسی افلک بازی می‌کند. آنچه می‌خوانید، گفت‌وگویی است که با این بازیگر کهنه‌کار درباره تصمیمات اخیرش انجام شده است.
شما با اعلام اینکه قصد ندارید به هیچ‌وجه بازنشسته شوید، ما را شگفت‌زده کردید.
ببینید، من در حال انجام این کار (بازیگری و کارگردانی) از 21سالگی هستم؛ یعنی دورانی طولانی را در عرصه سینما سپری کرده‌ام. بنابراین اکنون تصور نمی‌کنم که بتوانم توقف کنم و به کارم خاتمه دهم. قصد دارم به جلو حرکت کنم و به عرصه جدیدی وارد شوم.
چرا تصمیم گرفته بودید که پیرمرد و تفنگ، آخرین کار شما باشد؟
آخرین فیلمی که پیش از پیرمرد و تفنگ در آن به ایفای نقش پرداخته بودم، «روح‌های ما در شب» (2017) بود. همبازی من در این فیلم جین فوندا بود و فیلم رابطه‌ای تغزلی میان 2 فرد مسن را بازگو می‌کرد. داستان فیلم خیلی غم‌انگیز بود و در برخی سکانس‌ها لحن سیاهی داشت. بعد از بازی در این فیلم با خودم فکر کردم بهتر است از این فضا بیایم بیرون و در فضای فیلمی دیگر که موضوع آن غم‌آلود نبود، قرار بگیرم. پیرمرد و تفنگ بهترین فیلمی بود که سر راهم قرار گرفت. اگرچه این فیلم با اقتباس از یک داستان واقعی ساخته شده است، اما ما در فیلم سراسر با هیجان روبه‌روییم. پیرمرد و تفنگ روایت مردی 70ساله است که 17بار به بانک‌ها دستبرد می‌زند، 17بار دستگیر می‌شود و 17بار به زندان می‌رود. داستان این فیلم من را جذب کرد.
شما پیش از این نیز در فیلم‌ها در نقش افرادی که خلاف جهت قانون شنا می‌کنند، بازی کرده بودید.
زمانی که کودک بودم، هیچ‌گاه نمی‌خواستم قانون‌شکن باشم، در عین حال هیچ‌گاه نمی‌خواستم که قانون من را محدود و مقید کند. من طالب آزادی بودم. زمانی هم که بزرگ شدم، فهمیدم که خواسته من برای رسیدن به آزادی در طبیعت من نهفته است. بنابراین به سمت فیلم‌هایی کشیده شدم که در آنها افراد خلافکار به تصویر کشیده می‌شدند. همین شد که در فیلم‌های «بوچ کسیدی» و «ساندنس کید» به ایفای نقش پرداختم.
حال که قصد بازنشستگی ندارید، پروژه بعدی‌تان چه خواهد بود؟
درصدد هستم فیلمی با عنوان «قصری در 109شرقی» بسازم. موضوع این فیلم درباره رابرت اپنهایمر، فیزیکدان مشهور و تلاش‌هایش برای ساخت بمب اتم در سال1940 است. داستان این فیلم بیشتر حول محور افرادی است که برای ساخت بمب اتم در لوس‌آلاموس گردهم آمده‌‌اند.
شما 6دهه است که در سینما هستید. میراثی را که از خود در این مدت به جا گذاشته‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
زمانی که فردی از من درباره میراثم می‌پرسد، من سوال وی را در ذهنم ثبت نمی‌کنم چرا‌که برایم همچنان جالب است که رو به جلو حرکت کنم. میراث‌داشتن به‌معنای آن است که شما به پایان راه رسیده باشی و اکنون با نگاهی به عقب قصد داشته باشی ببینی چه از خود بر جای گذاشته‌ای. من قصدم این نیست که به عقب نگاه کنم.
منبع: نیویورک تایمز
