جهان پهلوان غلامرضا تختی

«غلامرضا تختی» ۵ شهریور سال ۱۳۰۹ در محله خانی آباد به دنیا آمد. حاج قُلی، پدربزرگ غلامرضا تختی در محله خانی‌آباد از اربابان و یخچال داران شناخته شده تهران بود. در دکانش روی تخت بلندی می‌نشست و به همین دلیل در میان اهالی خانی‌آباد به «حاج قلی تختی» شهرت داشت. همین اسم بعدها به نام خانوادگی آنها تبدیل شد. ارباب رجب، پدر غلامرضا یخچال‌دار ورشکسته بود که زود درگذشت و او را با تنگدستی یتیم گذاشت. زمین‌های یخچال ارباب رجب دقیقاً از راه‌آهن می‌گذشت که حکومت رضاشاه برای ساخت راه‌آهن آنها را از او خریداری می‌کند.

غلامرضا تختی سال ۱۳۲۹ به دلیل علاقه به کشتی و ورزش باستانی به باشگاه پولاد رفت. با توجه به علاقه و استعداد وافری که نسبت به کشتی نشان داد مورد توجه مرحوم «حسین رضی‌زاده» مدیر باشگاه قرار گرفت. ورزش ابتدا برای او نوعی تفنن و سرگرمی بود. خیال قهرمان شدن مدتی او را به وسوسه انداخت اما از همان نوجوانی که تازه به فکر باشگاه رفتن افتاده بود اعتقاد داشت که ورزش برای تندرستی و سلامت جان و روح، هر دو لازم است. جهان پهلوان تختی نخستین کشتی‌گیر ایرانی است که موفق شد در 3وزن مختلف صاحب مدال‌های جهانی و المپیک شود. 

او زندگی خود را وقف مردم کرده بود. شادروان تختی در ورزش باستانی و کشتی پهلوانی نیز تبحر و مهارت داشت؛ چنان که 3بار پهلوان ایران شد و هر بار کشتی‌گیران نامداری را مغلوب کرد. 

وی 4ماه پس از بازگشت از آخرین سفر خود (تولیدو، ۱۹۶۶) در آبان سال ۱۳۴۵ زندگی مشترک خود را با همسرش «شهلا توکلی» آغاز کرد که حاصل آن تولد پسرش «بابک» در سال ۱۳۴۶ بود. پهلوان تختی 4ماه بعد درگذشت و در ابن بابویه به خاک سپرده شد.