تهران در قاب خاطرات

این قاب رنگی، تصویری فراتر از یک عکس قدیمی است؛ این برشی از حافظه تاریخی پایتخت در دهه 40شمسی است. اینجا «پارک‌شهر»، قدیمی‌ترین بوستان تهران در روزگاری است که آسمان هنوز آبی بود و می‌شد قله‌های پربرف البرز را با وضوحی شگفت‌انگیز تماشا کرد. این تصویر، نمایی از تهرانی است که با سرعتی بی‌سابقه به‌سوی مدرنیته گام برمی‌داشت؛ ساختمان‌های مدرن و بلندمرتبه در پس‌زمینه، گواهی بر این توسعه هستند، اما هنوز در محاصره برج‌ها و دود گم نشده‌اند.
در آن سال‌ها، پارک شهر نه فقط یک فضای سبز، که ریه‌های تپنده و قلب اجتماعی پایتخت بود. حوض‌های منظم، درختان سرسبز و مردمی که با آرامش در پیاده‌روهای آن قدم می‌زنند، سیمای شهری را به تصویر می‌کشند که در آن، طبیعت و زندگی مدرن در تعاملی نزدیک و صمیمی با یکدیگر قرار داشتند. این عکس، یادآور دورانی است که پایتخت هنوز فرصت نفس‌کشیدن داشت و می‌شد در قلب شلوغی‌هایش، چنین منظره‌ آرام و باشکوهی را به تماشا نشست. این قاب، سندی از یک آرامش گمشده و دعوتی برای حفظ باقیمانده این فضاهای ارزشمند است.