گزارش
صدای ایران در نیویورک
هشتادمین مجمع‌عمومی سازمان ملل فرصتی برای تبیین حقایق تحولات اخیر و دفاع از حقوق مسلم مردم ایران است
علیرضا احمدی | روزنامه‌نگار
«رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان‌ملل چه بگوید؟»؛ سؤالی است که این روزها در آستانه دومین سفر مسعود پزشکیان به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سالانه سازمان‌ملل زمینه‌ساز بحث‌های رسانه‌ای گسترده‌ای شده و بعضا با پاسخ‌های نامعقولی ازسوی برخی فعالان سیاسی همراه شده‌است.
هشتادمین مجمع‌عمومی سازمان ملل درحالی از امروز (یک مهرماه) با حضور حدود 190کشور جهان آغاز به‌کار می‌کند که به‌دلیل تحولات ماه‌های اخیر، ازجمله جنگ تحمیلی 12روزه رژیم‌صهیونیستی، حضور هیأت ایرانی در نشست امسال از اهمیت و حساسیت ویژه‌ای برخوردار بوده و انتظارات برای رساندن صدای ملت ایران به جهانیان به‌صورت چشمگیری افزایش یافته‌است.
روایت حمله به ایران
محور: ارائه روایت حقیقی از جنگ تحمیلی12روزه علیه ایران
اهمیت: افکارعمومی انتظار دارد یکی از مهم‌ترین دستورکارهای محوری رئیس‌جمهور و وزیر امورخارجه در نیویورک، بیان روایت واقعی از حمله تجاوزکارانه رژیم‌صهیونیستی به ایران و به شهادت رساندن بیش از هزار نفر از شهروندان ایرانی باشد؛ آن‌هم در شرایطی که دشمن در «جنگ روایت‌ها» مشغول وارونه‌نمایی حقایق است.
رویکردها:
تبیین دروغ‌های محور واشنگتن – تل‌آویو درباره هدف از حمله به ایران
روایت شهادت بسیاری از شهروندان غیرنظامی ایرانی در جنگ12روزه
تشریح رویکردهای تجاوزکارانه رژیم‌صهیونیستی در قبال ایران
افشاگری درباره حملات به اهداف غیرنظامی ازسوی رژیم‌صهیونیستی
نقد انفعال و سکوت نهادهای بین‌المللی در قبال جنایات رژیم‌صهیونیستی علیه ایران در جریان جنگ 12روزه
توسعه مناسبات با دوستان
محور: بهره‌گیری از فرصت مجمع عمومی سازمان ملل برای توسعه ارتباطات با کشورهایی که راهبرد خصمانه و تحریمی علیه ایران نداشته‌اند.
اهمیت: در دستورکار قرار گرفتن چنین رویکردی، بیش از هر چیز نشان‌دهنده عدم‌تمرکز ایران بر مذاکرات هسته‌ای و رایزنی با کشورهایی است که اقدام به تحریم ایران کرده‌اند و راهگشای توسعه مناسبات بین‌المللی ایران در شرایط تحریمی خواهد بود.
رویکردها:
تبیین نگاه ایران برای مقابله راهبردی با تحریم‌های غربی
نشان دادن عزم تهران برای گسترش مناسبات با کشورهای دوست
تأکید بر تقویت پیوندهای دیپلماتیک ایران در سطح منطقه و جهان
شکل‌دهی به مناسبات از طریق رایزنی‌های دوجانبه در سطح سران
تلاش برای تقویت همگرایی جهانی به‌منظور عبور از نظم غربی ساختار بین‌المللی
افشاگری درباره غزه
محور: تبیین جنایات حدود 3ساله رژیم‌صهیونیستی در غزه
اهمیت: در شرایطی که انزوای دیپلماتیک رژیم‌صهیونیستی طی روزها و هفته‌های اخیر به‌صورت چشمگیری افزایش یافته، افشاگری درباره نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه، می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری همگرایی جهانی برای مقابله با جنایات صهیونیست‌ها شود و تصویر روشن‌تری از ددمنشی این رژیم برای جهانیان نمایان کند.
رویکردها:
تبیین جنایات سال‌های اخیر رژیم‌صهیونیستی در غزه در دیدارهای دوجانبه با سران کشورهای مختلف
تأکید بر کشتار گسترده غیرنظامیان در غزه در نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل
رایزنی درباره لزوم همگرایی ضدصهیونیستی روزافزون جهان اسلام در هم‌اندیشی با سران کشورهای اسلامی و عربی
ارائه راهکارهای عملیاتی برای عبور از بحران انسانی ایجاد شده ازسوی صهیونیست‌ها در غزه
نقد انفعال و بی‌عملی سازمان‌های بین‌المللی و حقوق‌بشری در برابر نسل‌کشی رژیم‌صهیونیستی در غزه
راهگشایی برای خنثی‌سازی تحریم‌ها
محور: رایزنی‌های چندجانبه با هدف راهگشایی برای خنثی‌سازی تحریم‌ها
اهمیت: در شرایطی که طرف‌های غربی برجام در روزهای اخیر بر بازگشت تحریم‌های سازمان‌ملل علیه ایران متمرکز شده‌اند، رایزنی‌های هیأت ایرانی با کشورهای مختلف جهان باهدف توسعه روزافزون همکاری‌های تجاری و اقتصادی، بستر مناسبی را برای نیل به کلان‌راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها فراهم خواهد کرد.
رویکردها:
تأکید بر گسترش مناسبات اقتصادی با کشورهای دوست در سطح منطقه و جهان
پیگیری تسهیل مبادلات تجاری و اقتصادی با کشورهای مختلف ازسوی بخش‌خصوصی
رایزنی با محوریت تعمیق همکاری‌های راهبردی با «قدرت‌های جهانی دوست» مانند روسیه و چین
تقویت نقش‌آفرینی در سازمان‌های بین‌المللی ازجمله «شانگهای»، «بریکس»، «اتحادیه اوراسیا» و...
روایت رویکردهای آمریکایی
محور: تبیین رویکردهای تنش‌زای آمریکا در قبال منطقه و جهان
اهمیت: گسترش دامنه تجاوزهای رژیم‌صهیونیستی در سطح غرب‌آسیا، بستر مناسبی را برای محکومیت جهانی رویکردهای آمریکایی در سطح منطقه و حتی جهان و شرارت‌های مستمر محور واشنگتن – تل‌آیو و در پی آن، تهدید منافع و امنیت کشورهای منطقه به‌وجود آورده است و می‌تواند به مثابه ترسیم چشم‌انداز جدیدی برای مناسبات جهانی باشد.
رویکردها:
افشاگری درباره رویکرد آمریکایی «فریب مذاکره»، ازجمله در ماجرای حمله به ایران و قطر
تأکید بر حمایت آمریکا از شرارت‌های رژیم‌صهیونیستی در سطح منطقه
اشاره به نقش واشنگتن در دامن زدن به تنش‌ها در نقاط مختلف جهان
رایزنی با سران کشورهای مختلف جهان با محوریت عبور از نظم کنونی غربی – آمریکایی در نظام بین‌الملل
تبیین تعهد ایران به صلح و دیپلماسی
محور: تأکید بر پایبندی ایران به صلح و همکاری جهانی و مسیر دیپلماتیک برای حل و فصل اختلاف‌ها
اهمیت: در وضعیت فضاسازی‌های فزاینده غربی علیه ایران، تبیین دیدگاه‌های ایران درباره گزاره‌هایی مانند «صلح»، «همکاری جهانی» و «دیپلماسی» می‌تواند زمینه‌ساز ارائه تصویر حقیقی از رویکردهای ایران در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی باشد.
رویکردها:
افشاگری درباره عدم‌تعهد آمریکا و تروئیکای اروپایی به توافق‌ها و تعهدهای بین‌المللی در قبال ایران
تأکید بر عزم ایران برای گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی
روشنگری درباره ناتوانی نقش‌آفرینی سازمان‌های بین‌المللی در احقاق حقوق کشورهای مستقلی مانند ایران
تأکید بر ضرورت اصلاح ساختارهای بین‌المللی به‌منظور تقویت صلح جهانی
تشریح رویکردهای صلح‌طلبانه ایران در پرونده‌های مختلف، ازجمله هسته‌ای در مقابل رویکردهای خصمانه و تحریمی طرف غربی
تبیین ماهیت برنامه هسته‌ای ایران
محور: تشریح واقعیت‌ها درباره اهداف و برنامه‌های ایران در حوزه صنعت صلح‌آمیز هسته‌ای
اهمیت: در شرایطی که محور آمریکا، رژیم‌صهیونیستی و تروئیکای اروپایی می‌کوشند برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را تهدیدی برای صلح جهانی معرفی و از این طریق مسیر اجماع‌سازی جهانی علیه جمهوری‌اسلامی را هموار کنند، تبیین ماهیت صلح‌آمیز صنعت هسته‌ای ایران و افشاگری درباره رویکردهای سیاسی به این موضوع فنی، اهمیت ویژه‌ای در مقابله با «ایران‌هراسی» غربی علیه ایران دارد.
رویکردها:
تبیین همکاری‌های گسترده سال‌های اخیر ایران با آژانس و بازرسان این نهاد بین‌المللی
تأکید بر حق ایران برای بهره‌گیری صلح‌آمیز از مزیت‌های انرژی هسته‌ای
تشریح حمله تجاوزکارانه واشنگتن و تل‌آویو علیه تاسیسات هسته‌ای ایران برخلاف کنوانسیون‌ها و معاهده‌های بین‌المللی
تأکید بر عدم‌پایبندی آژانس بین‌المللی انرژی‌اتمی به وظایف خود در قبال حق ایران در بهره‌گیری از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای
تأکید بر پایبندی ایران به راهکارهای دیپلماتیک و همکاری‌محور به‌منظور حل‌وفصل اختلاف‌های موجود با وجود رویکردهای خصمانه و حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران
بلندترین منبر دنیا
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبرمعظم‌انقلاب در سوم مهرماه 1366(در مقطع ریاست‌جمهوری ایشان)، پس از بازگشت از سفر به نیویورک و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل در نمازجمعه تهران به بیان نکات مهمی درباره اهمیت بهره‌گیری مناسب از تریبون سازمان‌ملل پرداختند که اساسی‌ترین محورهای آن عبارت است از:
بلندترین منبر دنیا
پرکشش‌ترین تریبون جهانی
ضرورت معرفی انقلاب اسلامی و جمهوری‌اسلامی به جهانیان
تبیین اصول و آرمان‌های جمهوری‌اسلامی از تریبون سازمان ملل
ارائه ایده‌ها و پیشنهادهای جمهوری‌اسلامی درباره موضوع‌های مختلف
ترسیم چهره واقعی جمهوری اسلامی
تأکید بر اصول اساسی جمهوری‌اسلامی
ضرورت سخنرانی مختصر و رسا باهدف تأثیرگذاری بیشتر بر مخاطب
رساندن صدا و پیام جمهوری‌اسلامی به گوش ملت‌های جهان برخلاف میل استکبار
مذاکره یا قدرت‌سازی؟
درحالی‌که اروپایی‌ها مصرّ به فعال‌سازی مکانیسم ماشه هستند و کمتر از یک هفته دیگر این سازوکار فعال می‌شود، تهران نیز نسبت به پیامدهای آن هشدار داده است. در گفت‌وگوی امیر دبیری‌مهر، عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهشی اندیشه و قلم با حمید غلامزاده، مدیر اندیشکده خانه دیپلماسی، دبیری‌مهر با تکیه بر منطق مذاکره، بر این باور است که حتی گفت‌وگوی مستقیم رئیس‌جمهور ایران با ترامپ در نیویورک با وجود خطر تحقیر مانند اتفاقی که برای زلنسکی افتاد، می‌تواند بخشی از فشارها را کاهش دهد و در سطح افکار عمومی، مشروعیت ایران را تقویت کند. در مقابل، غلامزاده معتقد است، چنین اقدامی نه‌تنها دستاوردی ندارد بلکه می‌تواند به‌معنای نمایش ضعف ایران تلقی شود و دشمن را گستاخ‌تر کند. از نظر او، راه نجات در «قدرت‌سازی»، «فعال‌سازی ظرفیت‌های منطقه‌ای و اقتصادی» و حرکت به‌سوی استقلال واقعی از مذاکرات فرسایشی است.
امیر دبیری‌مهر
(طرفدار مذاکره)
راهبرد کلی: مذاکره را عقلانیت و تدبیر می‌داند، نه ضعف.
درباره مذاکره مستقیم:
مذاکره مستقیم رئیس‌جمهور ایران با ترامپ در نیویورک می‌تواند اثر روانی مثبت در داخل و خارج بگذارد.
حتی اگر مذاکره به نتیجه نرسد، افکار عمومی ایران و جهان قانع می‌شوند که تهران اهل تعامل است.
پیامدهای عدم‌مذاکره:
خودداری از مذاکره، ایران را در نگاه جهانی مقصر اصلی و طرف مقابل را صاحب حق نشان می‌دهد.
این رویکرد به بازار داخلی هم شوک منفی وارد می‌کند؛ افزایش نرخ ارز و ناامنی روانی اقتصادی
فواید مذاکره:
می‌تواند برای ایران «زمان بخرد» و ضرب‌الاجل ماشه را عقب بیندازد.
نمایش مسئولیت‌پذیری در برابر مردم و جامعه جهانی
فرصتی برای بازتعریف موقعیت ایران در افکار عمومی غرب
انسجام داخلی؛ حتی مذاکره بی‌نتیجه نشان می‌دهد ایران انعطاف‌پذیر است.
حمید غلامزاده
(منتقد مذاکره)
راهبرد کلی: مذاکره در این مقطع = ارسال سیگنال ضعف به دشمن
درباره گفت‌وگو با آمریکا:
تجربه‌های گذشته (برجام، مذاکره مستقیم با غرب) نشان داد آمریکا فقط برای دیکته‌کردن وارد مذاکره می‌شود.
ترامپ یا هر رئیس‌جمهور آمریکایی، مذاکره را ابزار تبلیغات انتخاباتی خود می‌کند.
نقد به دستگاه دیپلماسی:
وزارت خارجه در استفاده از ظرفیت‌های حقوقی، رسانه‌ای و منطقه‌ای کوتاهی کرده است.
پرونده مذاکرات صرفاً در چارچوب غرب دیده شده و ظرفیت بریکس، شانگهای و کشورهای همسایه به حاشیه رفته است.
راهکار جایگزین:
تمرکز بر قدرت‌سازی داخلی (اقتصادی، نظامی و فناورانه)
گسترش روابط با همسایگان و بلوک‌های جدید جهانی
کاهش وابستگی به غرب و بی‌اثرکردن تحریم‌ها از مسیر اقتصاد منطقه‌ای
تولید بازدارندگی به جای اتکا به میز مذاکره
پیامدهای مذاکره مستقیم:
تضعیف وجهه ایران در برابر متحدان منطقه‌ای
بازتولید فضای فشار و امتیازگیری پی‌درپی غرب
از دست رفتن فرصت خودباوری و استقلال راهبردی
جمع‌بندی
دبیری‌مهر: مذاکره مستقیم، عقلانیت و راهی برای کاهش فشار.
غلامزاده: مذاکره در این مقطع، ضعف و راه‌حل واقعی در قدرت‌سازی.
در همینه زمینه :
